آیا بند 7 لایحه حجاب، محصولات حجاب را ارزان می‌کند
در حالی که سال‌هاست تولیدکنندگان محصولات حجاب خواستار قرار گرفتن این اقلام در زمره محصولات فرهنگی هستند و بررسی این مسئله در مجلس و دولت‌های مختلف نیز نتیجه‌بخش نبوده، لایحه جدید عفاف و حجاب این مسئله را یک اصل تلقی کرده است.
به گزارش ایکنا، مدت‌هاست که قیمت سرسام‌آور چادر مشکلی و محصولات عفیفانه موجب انتقاد مردم از مسئولان مربوطه شده است. این در حالی است که تولیدکنندگان محصولات عفاف و حجاب چند سال است که برای کاهش قیمت این محصولات از روش‌های مختلف درخواست کرده‌اند پارچه چادر مشکی و مواد اولیه محصولات عفاف و حجاب در زمره محصولات فرهنگی قرار گرفته و با پرداخت ارز دولتی به پارچه‌های وارداتی مورد استفاده، قیمت محصولات عفیفانه کاهش پیدا کند.
این درخواست بارها و بارها مطرح و حتی در مجلس شورای اسلامی نیز مورد بررسی قرار گرفت و در حالی که همگان منتظر تصویب آن بودند، خبری از آن نشد.
سیدمهدی جوادی، رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب، در سال ۹۸ مطرح کرده بود که بیشترین مطالبه‌ای که تولیدکنندگان محصولات حجاب از مسئولان نمایشگاه قرآن دارند این است که محصولات حجاب به عنوان کالای فرهنگی و بخش عفاف و حجاب نه به عنوان بخش فروش و درآمدی بلکه به عنوان بخش فرهنگی دیده شود.
اسدالله سلیمانی، رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب نیز بارها و بارها خواستار قرار گرفتن محصولات حجاب جزو کالاهای فرهنگی شده و مطرح کرده است که: قرار گرفتن چادر جزء اقلام فرهنگی موجب کاهش قیمت چادر می‌شود و مصرف‌کنندگان چادر می‌توانند با قیمت کمتری این محصول را خریداری کنند. در زمینه بیمه و مالیات نیز حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد مشکلات تولیدکنندگان محصولات حجاب رفع می‌شود و به تبع آن بسیاری از دغدغه‌های مردم از باب کیفیت و قیمت پوشاک عفیفانه نیز کاهش می‌یابد.
30 فروردین ماه سال گذشته نیز محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص زمان عملیاتی شدن کاهش تعرفه واردات چادر مشکی گفت: موضوع گرانی چادر مشکی یک مسئله اصلی است و هر زمان در خصوص مسئله حجاب صحبت می‌شد، یکی از مشکلات را گران بودن پارچه چادری و اقلام این حوزه مطرح می‌کنند.
وی اعلام کرد: این بحث در دولت هم مطرح و این دیدگاه بیان شد که با تعرفهگذاری مناسب حداقل جلوی افزایش قیمت محصولات حجاب گرفته شود. البته این بخشی از کار ماست. کار و طرح اصلی این است که این صنعت را در داخل کشور به خودکفایی برسانیم. اکنون به اندازه کافی پارچه چادر مشکی در داخل کشور تولید نمی‌شود.
وزیر ارشاد در پاسخ به اینکه تولیدکنندگان محصولات حجاب خواستار این هستند که پارچه چادر مشکی به عنوان کالای فرهنگی تلقی شده و یارانه کالای فرهنگی را دریافت کند؛ آیا این مسئله را پیگیری می‌کنید؟ گفت: از دبیر شورای فرهنگ عمومی و رئیس کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور خواسته‌ام این موضوع را به یک مصوبه پیشنهادی تبدیل کنند و ما نیز در دولت و مجلس آن را دنبال خواهیم‌کرد.
اما همچنان هیچ اقدام عملیاتی برای قرار گرفتن پارچه چادر مشکی در اقلام فرهنگی صورت نگرفته است تا اینکه اکنون با اعلام لایحه جدید عفاف و حجاب، در بند هفت این لایحه مسئله کالای فرهنگی بودن محصولات حجاب به عنوان یک الزام مطرح شده است.
در ماده هفت لایحه عفاف و حجاب آمده است: «اقلام مرتبط با عفاف و حجاب و ملزومات آن کالای فرهنگی محسوب می‌شود و وزارتخانههای امور اقتصادی و دارایی، صنایع و معادن، بازرگانی و فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما موظفند در اعطای مشوق‌ها، تسهیلات و خدمات، وضع معافیت‌ها، تخفیف‌‌های تبلیغاتی، کاهش هزینه تأمین مواد اولیه تولید، کاهش هزینه‌های گمرگی و ایجاد فرصت‌های مناسب برای عرضه عمومی پوشاک متناسب با «سبک زندگی اسلامی خانواده‌محور و فرهنگ عفاف و حجاب» به‌عنوان کالای فرهنگی تعرفهگذاری و حمایت نماید.
تبصره- پوشاکی که دارای شناسه یکپارچه ایرانی (شیما) نباشد مشمول حمایت‌های مندرج در این ماده نمی‌شود».
در این بند کالای فرهنگی بودن محصولات عفاف و حجاب مسلم فرض و اعلام شده که اقدامات لازم توسط وزارتخانههای مربوطه برای کاهش هزینه تأمین مواد اولیه محصولات عفاف باید صورت گیرد. در تبصره این بند نیز به وظیفه کارگروه ساماندهی مد و لباس به عنوان نهاد صادر کننده نشان شیما اشاره و حمایت‌های مندرج در این ماده را منحصر به طرح‌هایی که نشان شیما دارند، کرده است. این در حالی است که تولیدکنندگان متعدد محصولات عفاف و حجاب عملاً طرح‌های مشابهی از چادر را در قالب چادرهای ملی، دانشجویی، طرح صدف، چادر عربی، چادر لبنانی و ... تولید می‌کنند که به صورت انحصاری هیچ کدام از تولیدکنندگان برای محصول تولیدی خود نشان شیما ندارند و فقط طرح‌های جدید مانتو عفیفانه و عبا یا چادر نشان شیما دریافت کرده‌اند که بسیاری از این طرح‌ها نیز اصلاً تولید انبوه نشده است.
این بند از نظر اجرایی ابهام دارد؛ چراکه هنوز مسئله کالای فرهنگی بودن محصولات عفاف و حجاب قطعی نشده و راه‌های اجرایی شدن این مسئله نیز طراحی و ارائه نشده است. اگر پارچه چادر مشکی به عنوان ماده اولیه محصولات عفاف و حجاب به عنوان کالای فرهنگی اعلام شود، عملاً تعرفه واردات چادر مشکی کاهش یافته و واردکنندگان این محصول از این تعرفه استفاده می‌کنند نه دارندگان نشان شیما ولی با کاهش تعرفه، پارچه چادر مشکی ارزان‌تر به دست تولیدکننده می‌رسد و به این ترتیب قیمت چادر مشکی و محصولات عفیفانه کاهش پیدا می‌کند.
حال باید منتظر ماند و دید اگر این لایحه در مجلس تصویب شود، پس از سال‌ها آیا برنامه اجرایی برای تحقق این بند صورت خواهد گرفت و شاهد کاهش قیمت محصولات عفیفانه خواهیم بود؟
انتهای پیام
