نبود رغبت برای تولیدات سینمایی با موضوعات انقلابی + صوت

تلخی فاجعه 17 شهریور هیچ‌گاه از تاریخ این سرزمین پاک نخواهد شد زیرا رژیمی ستمگر مردم بی‌دفاع را در میدان ژاله که بعدها به 17 شهریور مشهور شد به گلوله بست و عده‌ای بسیاری را به شهادت رساند.

سینما و تلویزیون در این رابطه تا به امروز چندان کاری را جلوی دوربین نبرده‌اند و تنها کار تولیدی در این رابطه مربوط به ساخته محمدرضا ورزی «معمای شاه» می‌شود که در آن اشاراتی به این واقعه شده است.

ایکنا با این فیلم‌ساز گفت‌و‌گویی انجام داده که در ادامه با آن همراه می‌شویم.

ایکنا – امروز هفده شهریور است. روزی که همه ایرانیان را یاد فاجعه خونین میدان ژاله سال 57 می‌اندازد. در این رابطه ما در سینما و تلویزیون کم‌کار بوده‌ایم تنها شما در سریال خود (معمای شاه) به این موضوع اشاره‌ کرده‌اید. در آغاز سخن پیرامون چرایی کم‌کاری سینما و تلویزیون در این حوزه سخن بگویید.

 تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی به صورت نوشتاری و تصویری دقیق انجام شده است و این موضوع تنها مختص به اتفاقات بهمن 57 نمی‌شود بلکه مدارک خوبی از تحولات پیش از آن وجود دارد. برای مثال تصاویر 8 میلی‌متری که در خصوص 17 شهریور وجود دارد ما را با اتفاقاتی که در آن مقطع رخ داده آشنا می‌کند. با این توضیح می‌توان گفت موضوع و سوژه برای فیلم‌سازی در حوزه انقلاب اسلامی بسیار و اصطلاحاً دست فیلم‌سازان در این رابطه باز است.

در چنین شرایطی این سؤال پیش می‌آید چرا با وجود این ظرفیت فیلم‌سازی در این رابطه کم‌کار هستیم؟ به شخصه احساسم این است چندان میل و رغبتی نزد مدیران برای ساخت این دست آثار وجود ندارد. برای مثال  من طرحی پیرامون کودتای سوم اسفند داشتم که به مراکز مختلف برای ساخت یک اثر سینمایی پیشنهاد دادم اما متأسفانه همکاری لازم صورت نگرفت! پس وقتی مراجع ساخت فیلم در این رابطه همراهی لازم را به عمل نمی‌آورند طبیعتاً میل و رغبتی هم برای فیلم‌ساز پیش نخواهد آمد.

تاریخ انقلاب اسلامی محدود به بهمن 57 یا پانزده خرداد 42 نیست بلکه ریشه‌های آن را باید از انقلاب مشروطه آغاز کرد. پایه و اساس انقلاب مشروطه روحانیت بود حتی در ادامه محتوای قانون‌گذاری اسلامی با نام شهید مدرس پیوند خورد. من زندگی مدرس را در قالب یک سریال مدنظر قرار دادم هرچند پیش‌تر هم درباره این شهید آثاری ساخته شده بود. در کنار علما و روحانیون، برخی جریانات روشنفکری و ملی هم در این رابطه وجود داشت. جریانات ملی را می‌توان در افرادی چون ستارخان و باقرخان مشاهده کرد. با تأسیس حکومت پهلوی، مشروطه کاملاً سرکوب شد ولی در زمان رهبری آیت‌الله بروجردی نقش روحانیت مجدد پررنگ ‌شد، به ویژه اقداماتی که آیت‌الله کاشانی و شهید نواب صفوی انجام دادند گامی در جهت موفقیت انقلاب در سال 57 بود.

بعد از وفات آیت‌الله بروجردی، حکومت مسیر را برای اقدامات ضد دینی خود باز دید. برای همین لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی را در دستور کار خود قرار داد. در این زمان امام خمینی(ره) ظهور کرده و در مقابل حکومت ضد دینی قیام کرد. تمام این اتفاقات در رسانه ملی به شکلی لازم مورد توجه قرار نگرفت درصورتی‌که رسالت سیما تبیین آن چیزی است که در انقلاب رخ داده است. درباره اهمیت آن چیزی که در انقلاب رخ داده رهبر معظم انقلاب در سخنانی روی این مطلب تأکید فراوان داشته‌اند.

ایکنا -  آیا یکی از دلایل نپرداختن به رویدادهایی نظیر 17 شهریور گوناگونی روایت‌ها در این حوزه نیست؟

هفده شهریور یک اتفاق خونین در تاریخ این سرزمین است که همچون لکه ننگی همیشه برای رژِیم پهلوی باقی خواهد ماند. این فاجعه احتیاج به آثار دقیق و کارشناسانه دارد. جمعه خونین در کابینه شریف امامی رخ داد و در ظاهر ارتش مسئول آن بود درحالی‌که ریشه اصلی لباس‌شخصی‌هایی بودند که از بالای پشت‌بام‌های مشرف بر میدان شهدا، مردم را هدف قرار دادند. در ثانیه‌های اولیه این فاجعه خونین شاید نزدیک به 80 نفر به شهادت رسیدند. تمام این فجایع می‌تواند در قالب‌های مختلف نمایشی مورد توجه قرار گیرد تا آگاهی‌های لازم برای مردم و نسل جوان فراهم شود.

گفت‌و‌گو از داوود کنشلو