حسین ریگی، کارگردان سینما در حاشیه سیوپنجمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان در گفتوگو با خبرنگار ایکنا، پیرامون کارکرد سینمای کودک در تصویرسازی مناسب از خانواده بیان کرد: اینکه سینمای کودک کارکردی آموزشی دارد امری روشن است که نیازی به اثبات آن نیست. وجه آموزشی سینمای کودک در هالیوود هم مورد توجه قرار میگیرد اما در این میان تفاوتی آشکار وجود دارد. آنها برای رسیدن به آموزش دلخواهشان از چارچوبی مناسب در فیلم و قصه خوب بهره میبرند اما متاسفانه ما از چنین داشتهای بیبهره هستیم!
وی افزود: سینمای ایران در چند دهه گذشته متاسفانه رفتاری بیتفاوت در پیش گرفته است. منظور اینکه هر آنچه در این گونه رخ میدهد بیشتر رفع تکلیف است. همین مسئله باعث شده کارهایی که در این ژانر تولید میشود متاسفانه کارکرد لازم را نداشته باشد. نکته بعد اینکه کودکان امروز به شدت پیشرفت کرده و آگاه هستند حتی میتوان گفت نسل امروز از ما جلوتر هستند. من این مسئله را در جشنواره امسال مشاهده کردم زیرا سوالاتی که کودکان در جلسه نقد و بررسی از من میپرسیدند مانند یک منتقد حرفهای بود! این موضوع نشان میدهد اگر ما برنامهریزی درستی پیرامون این نوع سینما نداشته باشیم مطمئنا بازنده خواهیم بود.
وی با بیان اینکه فیلم کودک ارتباطی تنگاتنگ با خانواده دارد، بیان کرد: پایه و اساس سینمای کودک را خانواده شکل میدهد حتی اگر در فیلم کودک، شخصیت اصلی خانواده خود را از دست داده باشد باز هم روح خانواده در این کار حاکم شده است. دستاوردهای سینمای کودک تنها به مقطعی خاص خلاصه نمیشود چون باور دارم این شکل سینما را میتوان سینمای آیندهساز توصیف کرد. وقتی به سینمای کودک مینگریم یعنی سینمای آینده را بررسی میکنیم چون مخاطب امروز فیلمهای کودک در آینده ببیننده کارهای بزرگسال خواهند بود. در این راستا همیشه در کارهایم به صورت ویژه خانواده را مدنظر قرار دهم.
وی تاکید کرد: ورود به سینمای کودک اتفاقی ساده و سهل نیست چون تحقیق و مطالعه فراوان باید در این حوزه وجود داشته باشد بنابراین پیشنهاد میکنم یک کارگروه ویژه باید در این رابطه تشکیل شود تا برای ارتقای سینمای کودک کارگاههای متعددی برگزار شود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا خانواده مطلوب را در فیلمهای سینمایی تنها باید خانوادههای مذهبی تصویر کرد؟ گفت: ما در کشوری با اعتقادات مذهبی زندگی میکنیم برای همین طبیعتا خانواده نیز ارتباط تنگاتنگی با آموزههای دینی دارد اما شرط مهمتر این است خانواده به گونهای تصویر شود که در آن افراد صدای یکدیگر را گوش داده و درک کنند تا بتوانند از یکدیگر حمایت کنند.
انتهای پیام