3 رمز دستیابی به قرب الهی در کلام امام صادق(ع)
مدرس درس اخلاق با اشاره به سه رمز رسیدن انسان به عبودیت و قرب الهی در کلام امام صادق(ع) گفت: اگر انسان واقعا بنده باشد هرچه دارد از آن خدا دانسته و همه را در راهی که خدا بیان کرده، هزینه می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایکنا، جلسه اخلاق ویژه جهادگران جهاددانشگاهی با موضوع زندگی به سبک بندگی امروز، ۲۲ آبان‌ماه با حضور حجت‌الاسلام محمدحسین کبیریان، مدرس اخلاق در محل سالن کنفرانس خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) برگزار شد.
حجت‌الاسلام کبیریان طی سخنانی بیان کرد: خدای متعال انسان را با عنوان یک مسافر قلمداد فرموده است. مسافری که در این سفر رنج فراوانی را باید تحمل کند. انسان باید رنج زیادی را تحمل کند و نهایت این رنج و زحمت نیز ملاقات خدای متعال خواهد بود.
وی افزود: ملاقات خدا کنایه از کمال نهایی انسان است یعنی انسان باید اوج بگیرد تا به قرب خدای متعال برسد و از نظر صفات و کمالات خود را خدایی کند که این مسئله نیازمند ریاضت و روش مناسب است. بسیاری از افراد حتی به دوران جوانی نیز نرسیدند و برخی نیز عمر طولانی دارند و این بدان معناست که زمان محدودی برای رسیدن به کمال بی‌نهایت داریم.
کبیریان گفت: رنج و زحمت بدان معناست که این سفر، آزمايش است و خدای متعال عمداً وسایل آزمايش را فراهم کرده تا بداند انسان تا چه میزان خالص است. از همه آزمايشات مهمتر شیطان و نفس اماره است که مزاحم تلاش انسان برای رسیدن به کمال هستند. برای اینکه بدانیم این دشمن چقدر خطرناک و جدی است، می‌توانیم به مناجات الشاکین امام سجاد(ع) رجوع کنیم که ایشان از دست این راهزنانی که مزاحم رسیدن انسان به خدا هستند شکایت می‌کنند.
وی بیان کرد: امام سجاد(ع) در این مناجات از شیطان و نفسی که همیشه انسان را به گناه راهنمایی می‌کند، شکایت می‌کند. این نفس گویی به دنبال سبقت در اشتباه و خطا در انسان بوده و به حرص و معصیت ولع دارد. نفس انسان را در معرض غضب الهی قرار می‌دهد تا انسان کاری کند که خداوند عصبانی شود. این نفس اماره انسان را به مسیرهایی می‌کشاند که نهایت آن نابودی بوده و انسان را به مقام پست‌ترین موجود می‌رساند.
نفس دلیل گناهان را برای انسان توجیه می‌کند
کبیریان گفت: امام سجاد(ع) در این مناجات این‌گونه بیان می‌کنند که نفس دلیل گناهان را برای انسان توجیه می‌کند. به تعبیر قرآن کریم انسان‌هایی که از همگان در دنیا بیشتر ضرر می‌کنند، کسانی هستند که گناهان خود را نیکی و کار خوب می‌پندارند. لذا تبعیت از نفس اماره و آرزوهای طولانی انسان را بیچاره می‌کند.
کبیریان ادامه داد: اگر انسان با نفس مبارزه کند، کمترین سختی که به نفس می‌رساند، صدای او را در می‌آورد. اطاعت خداوند هم زحمت و ریاضت دارد که این مسئله مخالف هوای نفس است. نفس انسان میل زیادی دارد که همه چیز را به بازی بگیرد. نفس مملو از غفلت است و انسان را از وظایف خود دور می‌کند. نفس اماره انسان را وادار می‌کند که با عجله به سمت گناه برود و زمانی که انسان قصد توبه دارد، تلاش می‌کند تا توبه او را به تأخیر بیندازد.
وی تصریح کرد: دومین چیزی که امام سجاد(ع) از آن شکایت می‌کند، دشمنانی هستند که انسان را به گمراهی می‌کشانند. سومین عامل راهزن مسیر انسان نیز شیطان است که قسم خورده تا انسان را گمراه کند. لذا انسان در این مسیر حساس باید با هوای نفس، دشمنان دوست‌نما و شیطان مقابله کند. شیطان تمام قلب انسان را با وسوسه پر کرده است. شیطان به هوای نفس کمک می‌کند و انسان را در ارتکاب به گناه وسوسه می‌کنند. دنیا جاده‌ای است که انسان باید از آن عبور کند و یک سفرگاه برای او است. شیطان و نفس دنیا را برای انسان زیبا جلوه می‌دهند تا فریفته آن شود. این دو دشمن بین انسان و قرب به خدا حائل می‌شوند و اجازه نمی‌دهند انسان به سوی خداوند برود.
وی با بیان اینکه شیطان و هوای نفس بین انسان و قرب الهی فاصله ایجاد می‌کند، گفت: قرآن کریم نیز این‌گونه می‌فرماید که خداوند جن و انس را فقط برای خدایی شدن و بندگی خلق کرده است. نهایت لطف خدای متعال است که ما را خلق کرده و نعمت‌های فراوان در اختیار ما قرار داده است تا بتوانیم به کمال بی‌نهایت برسیم. خداوند در هر امتی از ابتدای خلقت تا انتهای عالم، رسولانی فرستاد که کل سخن آن‌ها عبادت خدا و اجتناب از هوای نفس و طاغوت است. انسانی که خود را از خدا بی‌نیاز بداند، به طاغوت تبدیل شده و در برابر خدا می‌ایستد. لذا ابزار رسیدن انسان به خدا اطاعت از خداوند و اجتناب از طاغوت‌هاست. برای رسیدن به خدا چاره‌ای نداریم جز اینکه سبک زندگی خود را سبک زندگی بندگی کنیم.
مسیر سبک زندگی بندگی
وی با بیان اینکه راه رسیدن به خداوند این است که به سیره پیامبران و معصومان(ع) و اولیای الهی و نیز دستورات قرآن و اهل بیت(ع) توجه کنیم، اظهار کرد: امام صادق(ع) برای سبک زندگی بندگی راهکارهایی را توصیه می‌کنند. عنوان بصری در اواخر عمر به محضر امام صادق(ع) رسید و از ایشان درخواست کرد تا علم را به او بياموزد. امام(ع) این‌گونه فرموند که اگر دنبال علم هستی، علم با خواندن و شنیدن حاصل نمی‌شود، بلکه علم با نورانیتی حاصل می‌شود که از مطالعه و خواندن و فراگرفتن در قلب انسان ايجاد می‌شود.
وی افزود: انسان‌های باتقوا به سرعت متوجه شیطان شده و راه نفوذ او را می‌فهمند. گاهی انسان با یک آیه مسیر خود را می‌فهمد و در راه خدا حرکت می‌کند. امام صادق(ع) در ادامه به عنوان بصری این‌گونه فرمودند که برای اینکه این علوم در تو نورانیت ايجاد کند، باید به سراغ حقیقت عبودیت و بندگی بروی. عنوان بصری از امام صادق(ع) در رابطه با حقیقت پرسید و امام(ع) در پاسخ بیان کردند که حقیقت عبودیت در سه مسئله است. اولین چیزی که عبودیت را در انسان ایجاد می‌کند، این است که انسان به باوری برسد که خود را مالک هیچ چیزی نداند و باور کند که هر چه دارد، امانتی است که در اختیار او قرار دارد. اگر انسان واقعا بنده باشد هرچه دارد را از آن خدا دانسته و همه را در راهی که خدا بیان کرده، هزینه می‌کند.
کبیریان اظهار کرد: دومین ملاک عبودیت این است که انسان برای خود برنامه‌ریزی نکرده و فقط به برنامه الهی که برای زندگی او ترسیم شده، اکتفا می‌کند. همچنین، سومین ملاک بندگی نیز این است که تمام زندگی انسان این باشد که بداند خداوند چه دستوری داده و آن را انجام دهد. تمام تلاش انسان باید این باشد که بفهمد خدا چه دوست دارد و چه دوست ندارد و در این صورت است که انسان به عبودیت می‌رسد و بنا به قول امام صادق(ع) می‌تواند به خوبی در راه خدای متعال حرکت کرده و به قرب الهی برسد.
انتهای پیام
