راهکار رسیدن به قاعده بازی‌های دیجیتال برای والدین + فیلم
یکی از روش‌هایی که از مسیر بازی می‌توان به قاعده بازی رسید، توجه به ژانر بازی است. ژانر یا سبک بازی، کلیتی از فضای بازی به مخاطب می‌دهد.
جذاب‌ترین نکته درباره بازی‌های رایانه‌ای، آنلاین، موبایلی یا ویدیویی این است که کودک فقط به‌صورت فیزیکی با بازی تعامل ندارد؛ بلکه ارتباط روانی و هیجانی نیز برقرار می‌کند و ممکن است مدت‌ها ذهنش را درگیر کند و همین موضوع باعث ایجاد نگرانی‌هایی در والدین شده است و باعث می‌شود آنها به جای در نظر گرفتن نکات مثبت بازی‌ها، به خطرات بالقوه آنها توجه کنند. حتی همین مسائل باعث می‌شود والدین فراموش می‌کنند که بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی، تبدیل به یکی از بخش‌های اصلی زندگی کودکان و نوجوانان در دنیای مدرن شده و نمی‌توان آنها را از چنین بازی‌هایی منع کرد.
خبرگزاری ایکنا بنابه رسالت آموزشی خود نسبت به ارائه بسته‌های آموزشی برای خانواده‌ها در رابطه با موضوع «سواد بازی‌های دیجیتالی» اقدام کرده است تا والدین را با نسبت بازی‌های رایانه‌ای با تربیت رسانه‌ای فرزندان، اثرات و پیامد‌های آن و نقش والدین و مربیان در تربیت فرزندان در مواجهه با بازی‌های رایانه‌ای آشنا کند. در این درس‌گفتار‌ها محسن رزاقی، پژوهشگر و مدرس سواد رسانه‌ای به بیان نکاتی مهم در موضوع یادشده می‌پردازد.
محسن رزاقی در قسمت نهم به موضوع «سبک بازی» پرداخته است که مشروح آن را در ادامه مشاهده می‌کنید و می‌خوانید.
درباره قاعده بازی و اهمیت آن با هم صحبت کردیم و گفتیم یکی از مواردی که خانواده‌ها می‌توانند به قاعده بازی برسند، تماشای گیم‌پلی آن بازی است. اما یکی از روش‌های دیگری که می‌توانند از مسیر بازی به قاعده بازی برسند، توجه به ژانر بازی است. ژانر یا سبک بازی، اساساً کلیتی از فضای بازی می‌دهد. فرض کنید فیلمی را تماشا می‌کنید، که ژانر آن علمی - تخیلی است. یعنی احتمالاً در این فیلم مسائلی درباره فضا، فضاپیما‌ها، مریخی‌ها و آدم فضایی‌ها و یا ابرقهرمان‌ها می‌بینیم، درباره بازی‌ها هم همینطور است. فرض کنید ما می‌گوییم یک بازی در سبک تیراندازی، مبارزه‌ای و مسابقات ماشین است. ما انتظار داریم در مسابقات ماشین، ماشین ببینیم، در بازی تیراندازی، جنگ و در مبارزه‌ای، کتک‌کاری ببینیم. این سبک کلی، ما را متوجه این مسئله می‌کند که فرزند ما با این بازی‌ها، با چه قواعد و جهانی آشنا می‌شود و به تناسب آن احتمالاً با چه بخش‌های مفید و مضری درگیر می‌شود.
یکی از معروفترین سبک‌ها، سبک بتر رویال است، در این سبک بازی‌های رایگان زیادی تولید شده‌اند. در این سبک تعداد زیادی بازیکن وارد میدان نبرد می‌شوند و با دستان خالی مبارزه می‌کنند که ابزار‌های مبارزه‌شان را باید از همان میدان مبارزه جمع کرده و یا همبازی و رقیبشان در آن بازی را غارت کنند. ممکن است، بعضی از این بازی‌ها از نظر سبک هنری، بسیار خوش آب و رنگ و جذاب باشند، اما در لایه قاعده‌اش بسیار خطرناک هستند، چون عملاً این ارزش را به فرزند ما می‌دهند که من اگر می‌خواهم رشد کرده و خودم را حفظ کنم، باید رقیب‌هایم را نابود و حذف کنم. در این زمینه پیامد‌های چه مثبت و چه منفی ناظر به قواعد را می‌توان تعریف کرد.
در برابر آن سبکی وجود دارد که متأسفانه خیلی کمتر شناخته شده است و آن سبک کوآپ یا همکاری است. در این سبک اساساً بازیکن بدون همبازی و همکاری یک همراه نمی‌تواند موفق شود و برای همین نیاز دارد با یک بازیکن شروع به بازی کرده و با او همکاری کند. در همین سبک بتررویال که واقعاً رقابتی است، تیم‌هایی وجود دارند که با هم رقابت می‌کنند، اما ممکن است شرایط طوری باشد که بازیکن از تیم جدا شود و در نهایت نتیجه کل تیم در کنار هم قرار گرفته و اعلام می‌شود.
در سبک بازی همفکری، فضا به گونه‌ای است که بازیکن بدون یار نمی‌تواند پیشروی کند. چالش‌ها باید با همکاری یار، طی شود به همین دلیل این سبک را می‌توان در محیط خانواده انجام داد و اعضای خانواده با همدیگر بازی کنند، ویژگی دیگر این بازی گفت‌وگومحور بودن است و به دلیل چالش‌ها و سختی‌هایی که دارد نمی‌توان، طولانی‌مدت بازی کرد، به همین دلیل بازیکن، دچار آسیب‌هایی که در حوزه اعتیاد و مصرف بالا وجود دارد، نمی‌شود و ابزار خوبی برای ایجاد تجربه شاد و سالم در کنار خانواده است.
در واقع سبک‌های بازی مختلف هستند و هر یک از آنها می‌توانند، ویژگی‌های خاص خود را داشته باشند و بررسی همه آنها در این فرصت مقدور نیست و از شما خواهش می‌کنم در این زمینه مطالعه کنید و دانش خود را گسترش دهید.
انتهای پیام
