به گزارش ایکنا به نقل از عربی 21، اثرات منفی تشدید اعتراضات جهانی علیه جنایات رژیم اشغالگر صهیونیستی در کنار ناتوانی در مقابله با این چالشها و در شرایط افزایش بایکوت دانشگاههای این رژیم، محافل سیاسی و دانشگاهی این رژیم را بسیار نگران کرده است.
این امر میتواند طی چند سال آینده نتایج مخربی برای مؤسسات دانشگاهی این رژیم در پی داشته باشد. این امر تعدادی از رؤسای ارشد این مؤسسات را بر آن داشته تا خواستار تلاش برای مبارزه با تحریمها و بسیج همه توان مسئولان این رژیم برای مهار جنبش بایکوت شوند؛ امری که تاکنون بی نتیجه مانده است.
بوعز گولانی و رفقا کرمی، دو محقق ارشد در مؤسسه سیاست ملی شموئیل در مؤسسه تکنیون در حیفا، تأیید کردند که رژیم اشغالگر در حال حاضر در حال جنگ در چندین جبهه نظامی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی، سایبری و جبهه دانشگاهی است. اما در عرصه دانشگاهی، جنگ از 9 ماه پیش آغاز نشده زیرا دعوت به تحریم آکادمیک اسرائیل بخشی از جنبش بایکوت است که خواستار تحریم، طرد و مجازات محافل وابسته به این رژیم است که از دو دهه قبل در سراسر جهان فعال بوده است.
آنها در مقالهای که روزنامه معاریو منتشر کرده است، افزودهاند: جنبش بایکوت الهام گرفته از تحریم رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی بود که در دهه 90 سرنگون شد و امروز این جنبش روش عمل خود را به گونهای انتخاب کرده است که فلسطینیها را با سیاهپوستان مظلوم و اسرائیلیها را با استعمارگران اروپایی که در آفریقای جنوبی حاکم بودند، یکسان میداند. این جنبش از این منظر خواستار آن است که اسرائیل را از روی نقشه پاک کرده و کشور فلسطین را «از رودخانه تا دریا» جایگزین کند.
این دو محقق اسرائیلی توضیح دادند: از زمان حمله حماس در 7 اکتبر، دامنه و شدت فعالیتها علیه رژیم اشغالگر در بسیاری از دانشگاههای جهان، بهویژه در ایالات متحده و اروپا که دانشجویان، اعضای هیئت علمی و مدیران برخی از دانشگاههای پیشرو بینالمللی با راهاندازی تظاهرات اعتراضی، جلوگیری از ورود اسرائیلیها و یهودیان به بخشهایی از محوطه دانشگاه و موارد دیگر مخالفتع خود را با سیاستهای اسرائیل نشان دادهاند، تشدید شده است.
آنها خاطرنشان کردند که تحریم آکادمیک به بخشی از خواستههای تظاهرکنندگان در این مؤسسات دانشگاهی تبدیل شده و از جمله شامل پایان دادن به کلیه همکاری تحقیقاتی با موسسات اسرائیلی، لغو قراردادهای تبادل دانشجو با آنها و جلوگیری از ارائه تحقیقات توسط محققان آنها است. آنچه که به عنوان موجی از اعتراض در دانشگاههای معتبر ایالات متحده آغاز شد، در طول زمان به یک سیل جهانی تبدیل شد. مقامات سیاسی و برخی رسانهها ترجیح دادند به بهانه «آزادی بیان» این پدیده را نادیده بگیرند.
این دو محقق از عدم پاسخ اسرائیل به تشدید جنبش بایکوت انتقاد کردند. اگرچه این بایکوت برای اثربخشی، زمان بیشتری را میطلبد، اما بر خلاف نتایج نبردهای نظامی که با تلفات و ویرانی نشان داده میشود، این تحریم دانشگاهی نتایج فاجعهباری دارد که به تدریج خود را نشان میدهد. در بعد اقتصادی این اثرات در افزایش هزینههای مؤسسات دانشگاهی اسرائیلی، کاهش رتبه اعتباری آنها، افزایش بدهی و سایر شاخصها نمایان میشود.
آنها فاش کردند که خطر تحریم دانشگاههای اسرائیل این است که موتور محرکه آن که نیروی کار را در زمینه فناوری پیشرفته، نظام سلامت، بخش بهداشت، نظام مالی و سایر بخشها تأمین میکند، هدف قرار داده است. زمانی که نظام دانشگاهی اسرائیل در جهان منزوی شود، لزوماً ضعیفتر میشود، زیرا همکاری بینالمللی عامل پویایی هر فعالیت دانشگاهی است.
آنها تأکید کردند که این رژیم تواناییهای خود را در زمینه تحقیقات و پژوهش از دست خواهد داد و ممکن است طی چند سال به نتایج ویرانگری منجر شود.
این نگرانی اسرائیلیها نشان میدهد که هرچند تعطیلات تابستانی در دانشگاههای جهان نوعی «آتشبس» در عرصه دانشگاهی ایجاد کرده، اما انتظار آن است که مبارزات دانشگاهی از سر گرفته میشود و جنبش بایکوت مجدداً در سپتامبر آینده و با آغاز سال تحصیلی تشدید خواهد شد. این بدان معناست تا زمانی که تجاوزات خونین اسرائیل به غزه ادامه داشته باشد، دانشگاههای بیشتری در جهان به اعتراضات و تحریم علیه این رژیم خواهند پیوست.
انتهای پیام