به گزارش ایکنا، امروز 9 مردادماه مصادف با روز اهدای خون است. در خصوص کار خیر عظیم اهدای خون که موجب نجات جان انسانها میشود زیاد صحبت شده است. هر فرد در هر اهدای خون خود جان سه نفر را نجات میدهد و ما میدانیم که براساس نص صریح قرآن «وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا؛ و هر كس كسى را زنده بدارد چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است» (آیه 32 سوره مائده).
صد البته که هر انسانی کار خیری انجام دهد خداوند هفت برابر، 70 برابر، 700 برابر و حتی بینهایت به او پاداش میدهد. البته این پاداشها صرفاً اخروی نیستند و خداوند متعال نتیجه خوب کارهای خیر را در قالب بهبود شرایط جسم و جان انسانها نیز قرار داده است.
مثلاً با اهدای خون در کنار احساس خوب روحی و روانی که از نجات انسانها به دست میآوریم و این کار خیر آرامش روانی برای هر اهدا کننده به همراه دارد، خداوند با مشیت خود نتایج مثبت جسمی نیز در اهدای خون قرار داده است. بخشی از نتایج مثبت اهدای خون توسط دانشمندان شناسایی شده است که با برخی از آنها آشنا میشویم.
اهدای خون به موقع به کاهش وزن کمک میکند و موجب بهبود تناسب اندام در بزرگسالان میشود. به گفته محققان دانشگاه کالیفرنیا، اهدای یک پیمانه خون یعنی ۴۵۰ میلی لیتر به بدن کمک میکند تا حدود ۶۵۰ کالری بسوزاند؛ اما نباید اهدای خون را به عنوان یک برنامه کاهش وزن تصور و یا تشویق کرد. مشاوره با پزشک قبل از اهدای خون در این خصوص ضروری است.
اهدای خون میتواند خطر ابتلا به هموکروماتوز را کاهش دهد و یا از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند؛ هموکروماتوز، وضعیتی است که بر اثر ابتلا به آن جذب آهن بیش از حد توسط بدن صورت میگیرد. اهدای منظم خون ممکن است باعث کاهش اضافه بار آهن در خون شود، از این رو اهدای خون برای افراد مبتلا به هموکروماتوز مفید است. با این حال، اطمینان از رعایت استانداردهای اجباری معیارهای صلاحیت اهدای خون، توسط اهدا کننده مبتلا به هموکروماتوز ضروری است.
اهدای منظم خون با کنترل سطح آهن، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کاهش میدهد. تجمع زیاد آهن در بدن میتواند باعث آسیب اکسیداتیو شود که ثابت شده عامل اصلی تسریع پیری، سکتههای قلبی، مغزی و غیره است.
وجود سطح بالای آهن در بدن، در واقع پیش زمینهای برای ابتلا به سرطان است. با اهدای خون میتوان سطح سالم آهن را در بدن حفظ کرد و در نتیجه خطر ابتلا به سرطان را کاهش داد.
اهدای خون موجب تحریک تولید سلولهای جدید خونی میشود به طوری که پس از اهدای خون، بدن طی ۴۸ ساعت با کمک مغز استخوان فعالیت میکند تا میزان خون اهدا شده را جبران کند. گلبولهای جدید خونی تولید میشود و تمام گلبولهای قرمز از دست رفته در مدت زمان ۳۰ تا ۶۰ روز جایگزین میشوند. از این رو اهدای خون به حفظ سلامتی انسان کمک میکند.
با اهدای خون، نه تنها به دیگران کمک میکنیم بلکه خطر کلسترول بالا را نیز کاهش میدهیم. چگالی بالا لیپوپروتئین HDL میتواند برای بدن مفید باشد چون میتواند جریان خون را سرعت بخشد. اما شما باید نگران باشید، چگالی کم لیپوپروتئین LDLمیتواند منجر به مسدود شدن جریان خون شود.
خون حاوی آهن است، اگر آهن در خون بیش از حد باشد، کلسترول میتواند اکسید شود. این بدان معناست که انسداد در رگهای خونی وجود خواهد داشت. بنابراین، اهدای خون برای کاهش مقدار آهن در خون لازم است.
کلسترول LDL معمولا در غذاهای حیوانی مثل گوشت و غذاهای دیگر مثل فست فود و شیر یافت میشود. اگر آهن از طریق اهدای خون از بین نرود، باعث رسوب چربی بر روی دیوارههای رگهای خونی میشود که به نوبه خود میتواند منجر به بیماریهایی نظیر بیماریهای قلبی و سکته شود.
وقتی خون اهدا میکنید، بدن با کاهش سلولهای قرمز خون وفق داده میشود. تنظیم بدن زمانی رخ میدهد که بدن التیام پیدا میکند. این تنظیمات بر فرآیند التیام زخم نیز تأثیر میگذارد.
با اهدای منظم خون نه تنها وزن خود را کاهش میدهید بلکه ذهن شما نیز پایدارتر میشود. با انجام این کار، برای تمام فعالیتهایی که انجام میدهید تمرکز بیشتری داشته و باعث میشوید که همه چیز به آرامی در حال اجرا باشد. بنابراین استرس را تجربه نمیکنید. استرس یکی از محرکهای پیری زودرس است، اگر بتوانید ذهن خود را کنترل کرده و همچنین اهدای خون انجام دهید، میتوانید پوست خود را صاف نگه دارید که به راحتی چروک نشود.
کبد عضو بسیار مهم بدن است که به طور فعال، فرآیند متابولیسم ویتامینها، مواد معدنی، پروتئین، چربیها و کربو هیدراتها را تضمین میکند. کبد گلوکز را به گلیکوژن تبدیل کرده و به ذخیرهسازی گلیکوژن، ویتامینها و مواد معدنی کمک میکند. این عضو حیاتی بدن نقش مهمی در تصفیه خون و سمزدایی نیز دارد، همچنین پروتئینهای پلاسما و عوامل لخته کننده خون را ترکیب میکند.
با اهدای منظم خون باید از آسیب کبد ناشی از آهن اضافی در بدن جلوگیری کنیم. مصرف غذاهایی که غنی از آهن هستند میتواند سطح آهن را در بدن افزایش دهد، چون آهن به طور محدود استفاده میشود، آهن اضافی جذب شده و در کبد و پانکراس ذخیره میشود و میتواند خطر ابتلا به سیروز، از کار افتادن کبد، آسیب پانکراس و اختلالات قلبی را افزایش دهد.
انتهای پیام