کد خبر: 4229613
تاریخ انتشار : ۱۷ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۹:۱۵
یک چله اشک/ 24

حکم بوسیدن ضریح

آیت‌‎الله‌ بهجت قبل از مقام مرجعیت و پیش از آنکه به عرفان و زهد شهره شود، دلداده و شیدای اهل‌بیت عصمت و طهارت و بویژه حضرت سیدالشهدا(ع) بود و این دلدادگی گاه بر زبانش جاری می‌شد و ما اکنون چله نشین غم حسین(ع) به مدد کلام آن مرد خدا هستیم.

به گزارش ایکنا، کتاب «رحمت واسعه» مجموعه بیانات آیت‌الله محمدتقی بهجت درباره خصائص رحمت واسعه خدا، حضرت سیدالشهدا(ع) است که در مجالس درس و محافل دیگر مطرح کرده‌اند و در آن به مباحث مختلف درباره اهمیت زیارت، اشک و اقامه عزا برای امام حسین(ع) پرداخته شده است.

آنچه در «یک چله اشک» می‌خوانید منتخبی از مطالب کتاب رحمت واسعه است که در چهل روز تقدیم می‌شود؛

 

مسلمانان در شأن اهل بیت(ع) در غایت اختلاف هستند، چنانکه در مورد قرآن نیز چنین هستند. برخی آنقدر ضعیف هستند که در بوسیدن ضریح آنها شک و اعتراض دارند. آقایی ظاهرا به مرحوم شیخ انصاری که حرم یا ضریح را بوسید اعتراض کرد که آقا شما هم؟! 

برعکس، مرحوم دربندی به ایشان گفت آقا کار شما برای مردم حجت است، وقتی به حرم می‌روید ضریح حضرت ابوالفضل(ع) را ببوس. شیخ در جواب فرمود عتبه درب را می‌بوسم که گرد و خاک پای زوار است.
در یکی از زیارات حضرت سیدالشهدا(ع) آمده است: «ثم قبل الضریح من اربع جوانبه» (سپس ضریح را از چهارسویش ببوس)

انتهای پیام
captcha