اهمیت همراهی و همدلی اعضای خانواده با یکدیگر + فیلم

رسالت اولیای الهی برای ساختن جامعه آرمانی و ایده‌آل، مبتنی بر فردسازی و خانواده‌سازی است. اساس و زیربنای خودسازی در خانواده شکل می‌گیرد. خانواده مطلوب از منظر اسلام، خانواده متعادلی است که در آن روابط گرم و صمیمی، موجب پیوند افراد خانواده به یکدیگر می‌شود. تعاملات در خانواده متعادل، زمینه‌ساز جامعه سالم و رو به رشد و متعالی می‌شود. نمونه بارز چنین خانواده‌ای خانواده عاشورایی است.

روابط خانوادگی در قیام عاشورا می‌تواند الگوی بسیار خوبی برای خانواده‌ها باشد. در این راستا ایکنا بنابر رسالت رسانه‌‌ای خویش در آستانه اربعین حسینی با انتشار مجموعه درس‌گفتارهای «خانواده حسینی» با حضور سیده معصومه طباطبایی، استاد حوزه و دانشگاه، کارشناس ارشد روانشناسی و دکتری فلسفه و کلام و سطح ۳ تفسیر علوم قرآنی به تشریح ویژگی‌های این خانواده متعالی به منظور الگودهی پرداخته است.

قسمت اول با عنوان «همدلی و همراهی» را در ادامه می‌بینید و می‌خوانید. 

در سلسله مباحثی که در خدمت شما هستیم بنا داریم در خصوص خانواده و درس‌هایی که قیام عاشورا برای یک خانواده متعالی دارد نکاتی را مطرح کنیم. در گفت‌وگوهایی که در آینده خواهیم داشت نکاتی که لازم است یک خانواده متعالی رعایت کند تا در مسیر زندگی حسینی و زینبی قرار گیرد را با هم مرور می‌کنیم. 

در این بحث در خصوص جایگاه خانواده و اینکه اباعبدالله الحسین(ع) با چه هدفی خانواده نورانی خود را همراه خودشان به کربلا بردند، نکاتی را عرض می‌کنم. 

وقتی تاریخ را ورق می‌زنیم می‌بینیم که امام حسین(ع) در قیامی که ظاهر جنگ داشت و شاید از نگاه عاقلانه و نگاه فارغ‌ از احساسات و تعلقات دینی صرفاً مسئله‌ای مردانه‌ بود، خانواده خود را همراه بردند. شاید برای برخی از افراد این سؤال پیش بیاید که چه هدفی در این اقدام بود که امام حسین(ع) حتی فرزندان خردسال و نوزاد خودشان را نیز با این قیام همراه کردند.

چند نکته اساسی را می‌توانیم در این مسئله به دست بیاوریم. در این قیام حضرت اباعبدالله الحسین(ع) زن‌ها، فرزندان و گروه‌های سنی مختلفی را همراه خودشان داشتند و وقتی بررسی می‌کنیم، می‌بینیم این قیام یک قیام فراجنسیتی بود، اما چرا؟ چون هم زن‌ها و هم مرد‌ها در این قیام حضور داشتند و نکته اساسی در این هدف، قیام و رستاخیزی که اتفاق افتاد این بود که امام حسین(ع) با همراه کردن خانواده خود، یک شعار و نکته اصلی را مطرح کردند که برای قیام و برای جنگ از مکه خارج نشدند بلکه برای دفاع از اسلام اقدام به مهاجرت کردند، ولی وقتی با دشمنان مواجه شدند هدفشان دفاع بود. مطلب اساسی که در این قیام می‌توانیم ببینیم این است که امام حسین (ع) به رکن و اساس خانواده توجه داشتند چراکه وقتی تاریخ را رقم می‌زنیم می‌بینیم هیچکدام از اعضای این خانواده به اجبار همراه امام حسین(ع) نبودند بلکه خودشان انتخاب کردند که در کنار مولا و امام زمانشان حضور داشته باشند و علاوه بر تعلقات خانوادگی به عنوان تبعیت از امام با ایشان همراه باشند.

مطلب اساسی دیگری که می‌توانیم از این همراهی خانوادگی برداشت کنیم انسجام خانواده است که در گفت‌وگوهای بعدی به این مطلب خواهیم پرداخت که همدلی و انسجامی که اعضای این خانواده در کنار هم داشتند یک نکته اساسی است که باعث می‌شود دلگرمی برای اعضای خانواده در سخت‌ترین لحظات و سختی‌هایی که پیش رو داشتند به وجود بیاید و باعث همراهی، همدلی و حرکت رو به جلوی افراد شود.  

باید توجه داشته باشیم که کودکان، نوزادان و مردان کهنسال نیز در این قیام حضور داشتند پس علاوه بر اینکه این قیام فراجنسیتی بود، فراتر از سن هم بود و در آن سن افراد مطرح نبود و هر کدام از اعضای خانواده در حد توانشان با امام همراهی و همدلی داشتند.

نکته بعدی این است که این قیام فرادینی بود، چراکه علاوه بر مسلمانان و شیعیان از ادیان دیگر هم همراه امام حسین(ع) بودند. 

ان‌‌شاءالله نام ما نیز به عنوان محب و ارادتمند اباعبدالله الحسین(ع) ثبت و ضبط شود.