جدیدترین تلاوت مهدی غلام‌نژاد + فیلم

به گزارش ایکنا، هشتمین جلسه تخصصی تلاوت و هم‌اندیشی قاریان بین‌المللی قرآن کریم چهارشنبه هفته گذشته هفتم شهریورماه، در سالن جلسات شورای عالی قرآن برگزار شد.

در بخشی از این جلسه که به صورت ماهانه برگزار می‌شود، مهدی غلام‌نژاد، قاری بین‌المللی کشورمان به تلاوت آیات ۱۲ تا ۳۶ سوره مبارکه مریم(س) پرداخته است. 

یَا یَحْیَى خُذِ الْکِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَیْنَاهُ الْحُکْمَ صَبِیًّا 
اى یحیى کتاب [خدا]را به جد و جهد بگیر و از کودکى به او نبوت دادیم (۱۲)

وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا وَزَکَاةً وَکَانَ تَقِیًّا 
و [نیز]از جانب خود مهربانى و پاکى [به او دادیم]و تقواپیشه بود (۱۳)

وَبَرًّا بِوَالِدَیْهِ وَلَمْ یَکُنْ جَبَّارًا عَصِیًّا 
و با پدر و مادر خود نیک‏رفتار بود و زورگویى نافرمان نبود (۱۴)

وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا 
و درود بر او روزى که زاده شد و روزى که مى‏ میرد و روزى که زنده برانگیخته مى ‏شود (۱۵)

وَاذْکُرْ فِی الْکِتَابِ مَرْیَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَکَانًا شَرْقِیًّا 
و در این کتاب از مریم یاد کن آنگاه که از کسان خود در مکانى شرقى به کنارى شتافت (۱۶)

فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَیْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِیًّا
و در برابر آنان پرده‏ اى بر خود گرفت پس روح خود را به سوى او فرستادیم تا به [شکل]بشرى خوش‏اندام بر او نمایان شد (۱۷)

قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا 
[مریم]گفت اگر پرهیزگارى من از تو به خداى رحمان پناه مى برم (۱۸)

قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّکِ لِأَهَبَ لَکِ غُلَامًا زَکِیًّا 
گفت من فقط فرستاده پروردگار توام براى اینکه به تو پسرى پاکیزه ببخشم (۱۹)

قَالَتْ أَنَّى یَکُونُ لِی غُلَامٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ وَلَمْ أَکُ بَغِیًّا
گفت چگونه مرا پسرى باشد با آنکه دست بشرى به من نرسیده و بدکار نبوده‏ ام (۲۰)

قَالَ کَذَلِکِ قَالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَلِنَجْعَلَهُ آیَةً لِلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِنَّا وَکَانَ أَمْرًا مَقْضِیًّا 
گفت [فرمان]چنین است پروردگار تو گفته که آن بر من آسان است و تا او را نشانه‏ اى براى مردم و رحمتى از جانب خویش قرار دهیم و [این]دستورى قطعى بود (۲۱)

فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَکَانًا قَصِیًّا 
پس [مریم]به او [=عیسى]آبستن شد و با او به مکان دورافتاده‏ اى پناه جست (۲۲)

فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَى جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ یَا لَیْتَنِی مِتُّ قَبْلَ هَذَا وَکُنْتُ نَسْیًا مَنْسِیًّا 
تا درد زایمان او را به سوى تنه درخت‏ خرمایى کشانید گفت اى کاش پیش از این مرده بودم و یکسر فراموش‏شده بودم (۲۳)

فَنَادَاهَا مِنْ تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا 
پس از زیر [پاى]او [فرشته]وى را ندا داد که غم مدار پروردگارت زیر [پاى]تو چشمه آبى پدید آورده است (۲۴)

وَهُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَبًا جَنِیًّا 
و تنه درخت‏ خرما را به طرف خود [بگیر و]بتکان بر تو خرماى تازه مى ‏ریزد (۲۵)

فَکُلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیْنًا فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْمًا فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنْسِیًّا 
و بخور و بنوش و دیده روشن دار پس اگر کسى از آدمیان را دیدى بگوى من براى [خداى]رحمان روزه نذر کرده‏ ام و امروز مطلقا با انسانى سخن نخواهم گفت (۲۶)

فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا یَا مَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئًا فَرِیًّا 
پس [مریم]در حالى که او را در آغوش گرفته بود به نزد قومش آورد گفتند اى مریم به راستى کار بسیار ناپسندى مرتکب شده‏ اى (۲۷)

یَا أُخْتَ هَارُونَ مَا کَانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا کَانَتْ أُمُّکِ بَغِیًّا 
اى خواهر هارون پدرت مرد بدى نبود و مادرت [نیز]بدکاره نبود (۲۸)

فَأَشَارَتْ إِلَیْهِ قَالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کَانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا 
[مریم]به سوى [عیسى]اشاره کرد گفتند چگونه با کسى که در گهواره [و]کودک است‏ سخن بگوییم (۲۹)

قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِیَ الْکِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا 
[کودک]گفت منم بنده خدا به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است (۳۰)

وَجَعَلَنِی مُبَارَکًا أَیْنَ مَا کُنْتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا 
و هر جا که باشم مرا با برکت‏ ساخته و تا زنده‏ ام به نماز و زکات سفارش کرده است (۳۱)

وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا 
و مرا نسبت به مادرم نیکوکار کرده و زورگو و نافرمانم نگردانیده است (۳۲)

وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا 
و درود بر من روزى که زاده شدم و روزى که مى‏ میرم و روزى که زنده برانگیخته مى ‏شوم (۳۳)

ذَلِکَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یَمْتَرُونَ 
این است [ماجراى]عیسى پسر مریم [همان]گفتار درستى که در آن شک مى کنند (۳۴)

مَا کَانَ لِلَّهِ أَنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحَانَهُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ 
خدا را نسزد که فرزندى برگیرد منزه است او، چون کارى را اراده کند همین قدر به آن مى‏ گوید موجود شو پس بى ‏درنگ موجود مى ‏شود (۳۵)

وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّی وَرَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ 
و در حقیقت ‏خداست که پروردگار من و پروردگار شماست پس او را بپرستید این است راه راست (۳۶)