شانزدهمین دوره همایش بینالمللی بانوان قرآنپژوه، دیماه سال جاری، مصادف با ایام ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا(س) با توجه به اتفاقات اخیر منطقه با محوریت جبهه مقاومت، اختصاص به بانوان قرآنی این حوزه دارد و منتخبان از کشورهایی نظیر فلسطین، لبنان، عراق، یمن و سوریه انتخاب میشوند.
طی برگزاری شانزدهمین دوره همایش بانوان قرآنپژوه از بانوان فعال در عرصههای قرآنی در بخشهای پژوهش، هنری و قاریان و حافظان تجلیل میشود. حمیده گیوی، هنرمند قرآنی از جمله این بانوان است. او بیش از سه دهه از عمر خود را صرف هنر خوشنویسی کرده است تا بتواند هم در این هنر مراحل حرفهای را سپری کند و هم پیام خود را با زبان هنر به مخاطبان برساند. طی گفتوگویی بیشتر با او آشنا میشویم.
حمیده گیوی فروردین ۱۳۵۳ در تهران به دنیا آمدم و از ۹ سالگی به خط و نقاشی علاقه داشتم. به دلیل درس و تحصیل فرصت چندانی برای ورود حرفهای به عرصه هنر نداشتم و کمابیش در این زمینه فعالیت میکردم تا اینکه از سال ۷۶ تصمیم گرفتم، به صورت حرفهای وارد رشته خوشنویسی، شاخه نستعلیق شوم. البته هنر در خانواده ما میراثی است و من نیز از این موهبت بهرهمند شدم و امیدوارم بتوانم به نسلهای بعدی برسانم و برای خانواده و عرصه هنر خوشنویسی مؤثر باشم.
سال ۹۷ مدرک فوق ممتازم را از انجمن خوشنویسان ایران و گواهینامه درجه سه هنری را از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران دریافت کردم. رسیدن به این مرحله طولانی بود، چراکه وظیفه همسری و مادری باعث شد، قدری آرامتر پیش بروم، ولی از این مسیر خارج نشدم و سعی کردم اگر اندکی هم از این مسیر فاصله گرفتم، به آن برگردم و ادامه دهم. در حال حاضر برای آزمون استادی آماده میشوم که بتوانم این مرحله را نیز با موفقیت پشت سر بگذارم. رشته تخصصی من نستعلیق است، اما شکسته نستعلیق را هم در دورههای عالی گذراندهام.
۳۰ نمایشگاه گروهی و انفرادی داشتهام و کارگاههای هنری نیز برگزار کردهام. در جشنوارههای گوناگون شرکت کرده و اخیراً در جشنواره «دیدهبان» که به مناسبت هفته دفاع مقدس در شهریار برگزار شد، رتبه سوم را در زمینه نستعلیق کسب کردم و در جشنواره «مقام زن در قرآن» که حوزه هنری برگزار کرد، رتبه اول را کسب کردم. حدود سه سال است که مدیر گروهی از بانوان هنرمند استان تهران نیز هستم. در واقع ما از طریق ورکشاپی که حوزه هنری به مناسبت رحلت امام خمینی(ره) در جماران برگزار کرده بود، با هم آشنا شدیم و عنوان «نقش آفتاب» را از ورکشاپ برگرفتیم و گروه را به همین عنوان نامگذاری کردیم. اکنون گروه به جایی رسیده که حدود ۶۲ نفر عضو دارد و جشنواره، مسابقه، نمایشگاه و ... برگزار میکند.
هدفمان ایجاد همبستگی میان بانوان هنرمند است و از هر تفکر اعتقادی و سیاسی دور هم جمع هستیم تا بخش مشترک هنریمان را تقویت کنیم و به اجرا بگذاریم. به منظور ارتقای سطح کیفی کار اعضای گروه، کارگاههای رایگان برگزار میکنیم.. همچنین برای بانوان هنرمندی که به هر دلیلی نتوانستهاند در کلاسها شرکت کنند و درگیر خانواده، مسائل مالی و ... بودهاند، سعی کردیم فضایی را برای آموزش و سطح کیفی فعالیتشان فراهم کنیم و اکنون اغلب آنها در نمایشگاهها و جشنوارههای بزرگ شرکت کردهاند و حائز رتبه شدهاند.
شش جلد کتاب با عنوان «خط تحریری و نگارش» برای کلاس اول تا ششم دبستان تألیف کردم و این گروه سنی میتوانند با این کتاب تمرین کنند و خط خوش را بیاموزند.
اولین استادم در خوشنویسی نیز استاد زینالعابدین اسماعیلی بود که در شهر قم وارد انجمن خوشنویسان شدم و تحت آموزش این استاد قرار گرفتم. این استاد معتقد بود که وقتی شب میخواهید بخوابید، یک سوره قرآن بخوانید و بخوابید، یک سطر قرآنی هم بنویسید و بخوابید. آن هم عبادت است. من از سخن استادم، تحت تأثیر زیادی قرار گرفتم و به نظرم باید چنین آموزههایی را به سایر هنرمندان هم برسانیم. چون همانطور که جسم ما نیاز به غذا دارد، روحمان نیز به غذا نیاز دارد و همین سخنان و آموزهها میتواند غذای روح و روان ما باشد
حوزه خوشنویسی به لحاظ نوع خط و هنری که در آن به کار میرود، متنوع است. گاهی سخنی از کلام هنرمند فرهیخته جاری میشود، گاهی این سخن بر دست یک هنرمند جاری میشود و از دست به قلم و از قلم به کاغذ منتقل میشود. در واقع این پیام از درون هنرمند، جاری شده و به منصه ظهور رسیده است. حال، هر چه این هنر از عمق وجود هنرمند نشئت بگیرد و در این کار، خلوص نیت داشته باشد، همان هم در کارش نمود مییابد.
جامعه به سمتی میرود که لازم است، بیشتر در این زمینه کار کنیم و به عبارتی نیاز به پیام قرآنی داریم. بر این اساس، پیامهای قرآنی که مربوط به بانوان است و یا آیاتی که زن و مرد را در کنار هم بیان کرده و تفاوتی میان آنها قائل نبوده و تقوا را ملاک سنجش انسانها دانسته است را در هنر خوشنویسی مورد توجه قرار دادهام. به عنوان خوشنویس از هنرم برای انتقال پیام استفاده میکنم و کسی که فن بیان، یا هر هنر دیگری دارد، میتواند با هدف انتقال پیام به ویژه پیام قرآنی ورود کند.
کافی است خط زیبا را ببینید، آن خط، جاذبه ایجاد میکند، ولی در مرحله اول، اخلاق خوشنویس است که اهمیت دارد. آدمهایی اطرافمان هستند که شاید به خوشنویسی علاقهمند نباشند، اما وقتی در کنار شما قرار میگیرند و میبینند که آدابی در کار خود دارید که شاید در جای دیگر وجود ندارد یا پیامهایی را برای خوشنویسی انتخاب میکنید که خاص هستند، جذب خوشنویسی میشوند. وقتی پیامی را از شاعری یا از کتابی مانند قرآن مینویسید، در ذهن فرد کنجکاوی ایجاد میشود که آن شاعر کیست، این پیام چیست؟ قلم بهترین ابزار برای جذب مخاطب است و با زیبا نوشتن، انتخاب سخن و پیام زیبا میتوان فرهنگ قرآنی را ترویج داد. البته در این مسئله مخاطب حائز اهمیت است و باید متناسب با مخاطب پیام خود را انتخاب کنیم.
یکی از مهمترین موانع، فضای مجازی است که نمیتوان آن را برداشت؛ چراکه فضای مجازی باعث شده است، مخاطبان و حتی هنرمندان از فضای هنری دور شوند. این فضا به عنوان یک مانع، برداشتنی و از میان بردنی نیست، بلکه باید فرهنگسازی کرد تا بتوانیم مخاطبان را جذب کنیم و سازمانهایی، چون شهرداری، ارشاد و ... میتوانند در این زمینه نقشآفرین باشند، اما متأسفانه بهای چندانی به هنر داده نمیشود. مثلاً برای برنامهای خواستیم بنر سطح شهر داشته باشیم که مردم از وجود نمایشگاه خوشنویسی مطلع شوند و برای بازدید مراجعه کنند، این کار با دوندگیهای زیاد انجام شد.
برخی مراکز و سازمانها، فضاهایی را در اختیار برخی فعالیتها قرار میدهند، اما وقتی مسئله هنر مطرح میشود، کوتاهیهایی را میبینیم. مثلاً شهر اندیشه، محلی برای انجمن خوشنویسان ندارد. فضای هنری مناسب باید اختصاص یابد و با یک اتاق و کلاس نمیشود کار را پیش برد. فضای هنری باعث میشود، زیباییهای این هنر برای مخاطب چشمنواز و جذاب باشد و این هنر را دنبال کند، یا اگر خودش مشغول به فعالیت در این عرصه نباشد، به این هنر علاقهمند شود.
با وجود اینکه زیر نظر ارشاد فعالیت میکنیم، اما حمایت نمیشویم؛ از این رو به نظرم موانعی وجود ندارد و باید دست به دست هم بدهیم تا این هنر و هنرمندان این عرصه بیش از پیش بدرخشند و ارتقا یابند.
همین که بانوان در محافل هنری مانند ورکشاپها، نمایشگاهها، جشنوارهها و ... حضور مییابند و نقشآفرینی میکنند، با این کار پیام مهمی را به همگان میرسانند که یک زن میتواند هم در زمینه خانوادگی و هم در زمینه هنری فعالیت موفقی داشته باشد. ولی متأسفانه بسیاری از بانوان به دلیل مشکلات اقتصادی و خانوادگی نمیتوانند در عرصه هنر فعالیت کنند، در حالی که به شدت انگیزه دارند و در آن هنر قوی هستند و یا میتوانند با آموزشهای مناسب، استعدادهای خود را بروز دهند. با توجه به اینکه حامی این بانوان هستم، سعی کردم در گروه «نقش آفتاب» این کار را انجام دهم و بانوان را از شهرهای مختلف استان تهران جذب کنم؛ هر چند ممکن است فعالیتهای مشترک اندکی داشته باشیم، اما سعی میکنیم با این فعالیت اندک، بازتاب زیادی داشته باشیم و نشان بدهیم بانوان میتوانند در عرصه هنر بدرخشد و پیامشان را در قالب هنر منتقل کنند و چه بهتر که پیام قرآن را به گوش همگان برسانیم.
انتهای پیام