اوقات فراغت فرصتی طلایی برای رشد و شکوفایی است. وقتی از تعهدات روزمره و فشارهای کاری رها میشویم، ذهنی آزاد و زمانی برای خود داریم تا بتوانیم، علاقهمندیهای خود را کشف کنیم، یعنی اوقات فراغت میتواند زمینه مناسب برای پرورش استعدادها و علایق نهفته درونمان باشد. همچنین میتوانیم مهارتهای جدید بیاموزیم، خلاقیت خود را شکوفا و روابط اجتماعی خود را تقویت کنیم، به خودمان فکر کنیم تا به آرامش بیشتری دست یابیم و انرژی بیشتری برای فعالیتهای بهتر دریافت کنیم. با بهرهمندی هوشمندانه از اوقات فراغت میتوانیم پویاتر شویم.
ایکنا در راستای رسالت آگاهیبخشی، بستههای آموزشی برای خانوادهها در رابطه با موضوع «اوقات فراغت» تهیه کرده است تا کودکان و نوجوانان به ویژه والدین آنها را با اوقات فراغت و چگونگی بهرهگیری از این فرصت طلایی برای پویایی آشنا کند.
رضا تبریزی، نویسنده و پژوهشگر حوزه اوقات فراغت کودک و نوجوان در این درسگفتارها به بیان نکاتی مهمی در موضوع یاد شده میپردازد. در قسمت سوم از این مجموعه معانی اوقات فراغت تبیین شده است که مشروح آن را در ادامه مشاهده میکنید.
در این بخش میخواهیم درباره معانی اوقات فراغت صحبت کنیم. اوقات فراغت برای هر فرد، معنای خاصی دارد، برای یک نفر بحث مطالعه کردن میتواند موضوع گذران اوقات فراغت باشد، برای فرد دیگری تماشای تلویزیون و شبکههای اجتماعی، برای فرد دیگری دویدن و ورزش کردن و برای برخی افراد، گذران اوقات فراغت در قالب برنامههای استراحت و مدیتیشن تعریف میشود.
بنابراین بحث اوقات فراغت، کاملاً شخصی و آزادانه است، یعنی هر فردی براساس ذهنیت خود به آن میپردازد. اگر در یک خانواده چهار نفره بررسی کنیم که شرایط گذران اوقات فراغت چگونه است، میبینیم که هر فرد شرایط مختلفی برای خود ایجاد میکند. فردی علاقه دارد مطالعه کند، فرد دیگری ورزش کند یا فعالیت دیگری انجام دهد. بنابراین فعالیتها کاملاً انتخابی است. به همین دلیل است که اوقات فراغت را زمان آزاد مینامیم. حتی از روی بحث لغوی اوقات فراغت که به کلمه (pleasure) در زبان انگلیسی برمیگردد و در زبان فرانسه لژیون است و همین کلمه در زبان یونانی تبدیل به (scole) میشود و تغییراتی ایجاد میشود. حتی تغییر scole به schoole در انگلیسی به این معناست که تحصیل و مطالعه یک نوع فراغت است. یعنی همه فکر میکنند، تحصیل نوعی کار است، در صورتی که عملاً تحصیل میتواند نوعی شرایط فراغتی براساس علاقهمندی فرد باشد.
افراد در زمان فراغت خود میتوانند شروع به تحصیل کنند و بحث توسعه فردی و رشد خود را در نظر داشته باشند. نکته مهم در این زمینه، بحث رشد عقلانیت در اوقات فراغت است. یعنی زمانی که بسیاری از بزرگان چون افلاطون و ارسطو به آن اشاره میکنند و تأکید دارند که بحث عقلانیت و توانمندی در زمان اوقات فراغت باید گسترش یابد و از آن زمان، استفاده بیشتری ببرند.
«زمان» در سه بخش مختلف کارکردهای گوناگونی را به ما نشان میدهد؛ گاهی، زمانی که در اختیارمان است را به رفع نیازهای جسمانی اختصاص میدهیم، گاهی نیز به استراحت میپردازیم، زمانی هم به کسب درآمد و امرار معاش میپردازیم و زمانی هم کاملاً در اختیار خودمان است که به آن زمان فراغت گفته میشود. بنابراین تفاوت زمانها و دیدگاههایی که در رابطه با وقت آزاد وجود دارد، مشخص میشود.
آنچه میتواند به ما کمک کند این است که بسیاری از افراد از نظر ذهنی میتوانند از زمانشان به خوبی استفاده کنند. یکی از اساتید جمله بسیار خوبی دارند و میگویند؛ اوقات فراغت زمانی برای برنامهریزی برای آینده است، یعنی ما از اوقات فراغت به شکلی استفاده میکنیم که بتوانیم کارهای آیندهمان را به خوبی انجام دهیم. پس این زمان میتواند برای ما مفید باشد و یکسری تفاوتها را ایجاد کند.
بحث فعالیتهای فراغتی در چند گروه تقسیمبندی میشوند، یکسری فعالیتهایی هستند که به آنها غیرفعال میگوییم و شامل تماشای فعالیتهای ورزشی میشود. بخشهایی هم فعالیتهای هیجانی هستند، کسانی که دنبال سرگرمی و بازی هستند، فعالیتشان از این دست است. یکسری فعالیتهای نیز خلاقانه است، یعنی فرد شروع به خلق کردن و ساختن نظیر خلق اثر هنری میکند.
در واقع اوقات فراغت، بحث اصلی سبک زندگی است که در درس گفتار بعدی به آن میپردازیم.
انتهای پیام