همنشینی آوای قرآن، کبوتران و برکت آسمان در شب‌های امامزاده حسین (ع) قزوین

به گزارش خبرنگار اعزامی ایکنا به قزوین، آستان مقدس امامزاده حسین (ع) در قزوین، این روز‌ها میزبان نوای قرآن کریم و زمزمه‌های آسمانی قاریانی است که آینده تلاوت ایران اسلامی را رقم خواهند زد. قاریانی که مصطفی اسماعیل‌ها، منشاوی‌ها و عبدالباسط‌های آینده ایران خواهند بود.

برگزارکنندگان این جشنواره در بخشی از حیاط این آستان مقدس، که منتهی به ورودی صحن امامزاده حسین (ع) است، خیمه بزرگی برپا کرده‌اند تا نوای قاریان جوان و نوجوان از آن بیش از هر زمان دیگری بلند شود؛ خیمه‌ای که سرمای زمستان را از محفلی که ملائک آن را گرم کرده‌اند، دور نگه داشته است.

پس‌زمینه جایگاه قاریان، ایوان آیینه‌کاری شده امامزاده حسین (ع) است که با انعکاس نورها، جلوه‌ای خیال‌انگیز به مسابقات داده است. در دو سوی جایگاه، تصاویر شهدای محور مقاومت چشم‌نوازی می‌کند، گویی آنها نیز در این محفل نورانی حضور دارند. داوران، در دو طرف جایگاه حضور دارند و پس از اجرای هر قاری، چراغ‌هایی را از یک تا ۱۰ روشن می‌کنند؛ چراغ‌هایی که روایتگر کیفیت اجرای قاریان شده‌اند.

مستمعین نیز روی زمین تکیه داده بر پشتی‌هایی که برای این مسابقات طراحی شده است، به نغمات آسمانی گوش فرا داده‌اند. گویی در این فضا، زمین و زمان رنگ دیگری گرفته و دل‌ها در میان الحان دلنشین، غرق در آرامش شده است، چه بسا که همین لحظات، تلنگری باشد برای دل‌هایی که از این صفای بی‌کران دور مانده‌اند.

کبوتران و آوای آسمانی

گاهی، کبوتر‌های این آستان مقدس، بی‌هراس از جمعیت، وارد مجلس می‌شوند و با پروازشان، معنویتی مضاعف به این جغرافیای مقدس می‌بخشند. در پس‌زمینه این تصاویر زیبا نوای ملکوتی تلاوت، در آسمان قزوین اوج می‌گیرد و در دل شب فرو می‌رود.

در دومین روز جشنواره، قاریان نوجوان، یکی پس از دیگری تلاوت‌هایی پرشور ارائه کردند که نه‌تنها مستمعین، بلکه داوران را نیز به وجد آورد. از میان ۳۴ قاری این روز، ۱۰ نفر از استان تهران بودند؛ استانی که بیشترین نماینده را در مرحله کشوری جشنواره تلاوت‌های تقلیدی دارد و روز‌های درخشانی در تلاوت کشور پیش رو خواهد داشت. در میان این قاریان، محمدامین نبی‌لو با تلاوتی به سبک استاد مصطفی اسماعیل، لحظاتی ماندگار را در ذهن حاضران ثبت کرد.

نوای یا علی و روضه سید حسن نصرالله

در بخش دیگری از مسابقات، سعید علی‌اکبری، حافظ روشندل قرآن و از اهالی قزوین، در سالن مسابقات حضور یافت. او با حضور در جایگاه، شعری در وصف امیرالمؤمنین (ع) خواند و سپس، روضه‌ای کوتاه برای سیدحسن نصرالله، دبیر کل فقید حزب‌الله لبنان، اجرا کرد. زمزمه‌های آرام مستمعین و اشک‌هایی که بی‌صدا بر گونه‌ها جاری شد، نشان از تأثیر این لحظات داشت.

پس از روضه، خادمان آستان مقدس امامزاده حسین (ع)، سینی‌های چای را در میان حاضران گرداندند. بخار چای در هوای سرد محفل پیچید و طعم گس آن، به همراه نوای روح‌بخش قرآن، آرامشی وصف‌ناپذیر در دل‌ها جاری کرد.

لحظات قبل از اذان؛ پلی میان گذشته و حال

با نزدیک شدن به اذان، سکوتی خاص بر مجلس حاکم شد. فراز‌های زیبایی از تلاوت استاد محمدکاظم نداف، یکی از داوران این دوره از جشنواره، که سال‌ها پیش در سفر مکه اجرا شده بود، از بلندگو‌ها پخش شد. صدایی که از سال‌های دور می‌آمد، دل‌ها را تکان داد. پس از پخش تلاوت، استاد نداف پشت میکروفون قرار گرفت و از خاطرات آن سفر و ویژگی‌های این اجرای ماندگار سخن گفت.

با غروب آفتاب، تلاوت‌های زیبای قاریان نوجوان و جوان ادامه یافت تا مسابقات در مرحله مقدماتی به پایان برسد. فینال این رقابت‌ها، روز دوشنبه ششم اسفند برگزار خواهد شد و برترین‌ها، در این روز مشخص و تجلیل می‌شوند.

وقتی برف بر نوای قرآن می‌بارد

ساعات پایانی مسابقات، با بارش سنگین برف همراه شد. دانه‌های درشت و سفید، آرام‌ آرام بر زمین می‌نشستند و سقف چادر‌ها را پوشاندند. اما گرمای محفل قرآن، اجازه نداد، سرمای زمستان در دل‌ها نفوذ کند.

با بارش رحمت الهی قاریان نوجوان، که تا دقایقی پیش در رقابتی جدی بودند، حالا در حیاط امامزاده و هتل محل اسکان سرمست از بارش برف، کودکانه می‌دویدند و رد پایشان را بر زمین سفید برفی به یادگار می‌گذاشتند. لحظاتی که انگار خود جشنواره‌ای از شادی و طراوت بود.

در این شب، قزوین و صحن امامزاده حسین (ع) این شهر، چادر مسابقات، صدای قاریان نوجوان، چای داغ خادمان، زمزمه‌های روضه و دانه‌های آرام برف، همه و همه درهم آمیختند تا خاطره‌ای شود که در ذهن‌ها تا همیشه باقی بماند.