آموزش مباحث اعتقادی به کودکان از جمله مهمترین وظایف والدین و مربیان است؛ چراکه این آموزشها پایههای فکری و معنوی کودک را شکل میدهند. در این فرآیند، باید به سن، درک و ظرفیت ذهنی کودک توجه شود. استفاده از روشهای ساده، جذاب و متناسب با دنیای کودکان، مانند داستانهای آموزنده، بازیهای تعاملی و تصاویر جذاب، میتواند مفاهیم اعتقادی را به شکلی مؤثر و ماندگار به آنها منتقل کند. همچنین، ایجاد فضایی امن و صمیمی برای پرسش و پاسخ، به کودک کمک میکند تا با علاقه و کنجکاوی بیشتری به یادگیری بپردازد.
در آموزش مباحث اعتقادی به کودکان، رعایت بایدها و نبایدها از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف اصلی این آموزشها، پرورش نسلی با ایمان، آگاه و مسئولیتپذیر است که بتواند با درک عمیق و قلبی از اعتقادات خود، در زندگی فردی و اجتماعی موفق عمل کند.
در این راستا ایکنا بنابر رسالت رسانهای خویش همزمان با ماه مبارک رمضان با انتشار مجموعه درسگفتارهای «آموزش مباحث اعتقادی به کودکان» با حضور سیده معصومه طباطبایی، استاد حوزه و دانشگاه، کارشناس ارشد روانشناسی و دکتری فلسفه و کلام و سطح ۳ تفسیر علوم قرآنی به تشریح شیوه آموزش و آشنایی کودکان با مباحث اعتقادی و دینی پرداخته است.
در ادامه قسمت دهم از مجموعه درسگفتارهای آموزش مباحث اعتقادی به کودکان» با موضوع «روزه» را میبینید و میخوانید.
در ادامه مباحث اعتقادی و آموزش این مفاهیم به کودکان و نوجوانان، چند نکته را با هم مرور میکنیم. در برنامههای قبلی، درباره آموزش نماز به کودکان صحبت کردیم و یادآور شدیم که نماز یکی از مهمترین ارکان دین ماست و آموزش آن نیاز به مقدماتی مانند آموزش وضو و یادگیری مسائل پیرامونی دارد.
امروز میخواهیم درباره روزه و چگونگی آموزش آن به کودکان صحبت کنیم. روزه نیز یک عمل عبادی مهم است که در فرایند رشد کودکان، باید شرایطی را در نظر بگیریم تا این عمل برای آنها رنجآور نباشد. همانطور که در مورد نماز گفتیم، کودکان یک روزه یا حتی در یک ماه به مسائل عبادی پایبند نمیشوند. تکلیف، همانطور که از نامش پیداست، یک عمل سخت و چالشبرانگیز است. اما این عمل زمانی آسان میشود که ما بتوانیم آن را به درستی بیان و سازماندهی کنیم.
برای آمادهسازی کودکان برای روزهداری، لازم است از سالهای قبل از تکلیف، مقدماتی را فراهم کنیم تا زمانی که به سن تکلیف رسیدند، بتوانند این عمل را راحتتر و درستتر انجام دهند. از سالهای قبل، به کودکان یادآوری کنیم که مسلمانان مانند برخی ادیان دیگر که در ایام خاصی یکسری مسائل عبادی دارند، در ماه مبارک رمضان تکالیفی داریم که یکی از آنها روزهداری است. روزهداری شرایط خاصی مانند خودداری از خوردن و آشامیدن در ساعات مشخصی از روز دارد.
برای جذابتر کردن این عمل برای کودکان، میتوانیم آنها را به سر سفره افطار دعوت کنیم و از آنها برای چیدن سفره کمک بگیریم. همچنین، درباره ثواب روزهداری، ثواب افطار دادن و کمک به روزهداران با آنها صحبت کنیم. اگر قصد داریم به همسایگان خود افطاری یا نذری بدهیم، از کودکان بخواهیم در این کار مشارکت کنند تا انفاق و کمک به دیگران را نیز تجربه کنند.
در سیره اهل بیت(ع) میبینیم که در سوره مبارکه «انسان»، حضرت زهرا(س) و امیرالمؤمنین(ع) به دلیل نذری که داشتند، سه روز متوالی روزه گرفتند. در تفسیر این سوره آمده است که آنها کودکان خود را مجبور به روزهداری نکردند، اما کودکان خودشان انتخاب کردند که همراه والدین روزه بگیرند و افطار خود را انفاق کنند. ما نیز میتوانیم از کودکان خود بخواهیم و آنها را به این مسیر هدایت کنیم تا حتی سالهای قبل از تکلیف، این ایام را درک کنند. حتی با مسئولیتهای کوچک، مانند روزههای کلهگنجشکی یا مشارکت در کارهای کوچک، میتوانیم آنها را برای اولین سال تکلیف و اولین تجربه روزهداری آماده کنیم.
نکته مهم دیگر این است که به توان جسمی کودکان توجه داشته باشیم. مشورت با پزشک متخصص تغذیه و افراد خبره میتواند به ما کمک کند تا با توجه به شرایط جسمی و روحی کودکان، این ایام را به بهترین شکل برای آنها مدیریت کنیم. اولین افطار و اولین عید فطر کودکان، طبق روایات، از نکات کلیدی است که در ذهن آنها ماندگار میشود. بنابراین، خوب است که اولین افطار کودکان را با یک جشن کوچک همراه کنیم؛ جشنی برای بندگی و اطاعت از خداوند، تا خاطرهای زیبا از بندگی خداوند در ذهن آنها باقی بماند.
امیدوارم در مسیر بندگی، همراه کودکانمان تجربیات خوبی داشته باشیم.
شما را به خداوند متعال میسپاریم. در پناه خدا باشید.
انتهای پیام