به گزارش ایکنا، عبدالمجید طالبتاش، عضو هیئت تحریریه مصحف محشی در سلسله درسگفتارهایی که به مناسبت ماه مبارک رمضان با عنوان ویژه برنامه طرح قرآنی «برگی از نامه نور» که از سوی پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی برگزار میشود، به تبیین چند آیه ابتدایی سوره مبارکه واقعه «إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ. لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ. خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ. إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا. وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا» پرداخت.
متن سخنان وی به شرح زیر است:
سوره واقعه در ابتدا از بهم ریختن سخت جهان در آستانه قیامت خبر میدهد که همه چیز زیر و رو خواهد شد و کوهها ذره رذه میشوند. سپس در ابتدا، وسط و انتهای سوره از وضعیت و سرنوشت انسانها در قیامت خبر میدهد که سه دسته هستند؛ دسته اول اصحاب یمین و میمنه، اصحاب مشئمه یا اصحاب الشمال و السابقون یا مقربون.
پس انسانها در دنیا هم سه گروه هستند که در قیامت پاداش اعمال خود را دریافت میکنند؛ دسته برتر همان مقربون و یا سابقون هستند که شکرگزار نعمتهای بیکران خدا هستند و جز در مسیر حق و عبادت الهی حرکت نکردهاند؛ اینان که مطهرون و انبیاء و ائمه(ع) هستند در قیامت مشمول عنایت و کرامت خدا میشوند.
گروه دوم هم اصحاب یمین هستند که هر چند به درجه مقربون و السابقون نمیرسند ولی اهل اطاعت از خدا و پیامبر(ص) هستند و بهشت جاوید بر آنان عرضه میشود و گروه سوم هم اصحاب شمال هستند که در دنیا به تکذیب پیامبران پرداختهاند، قیامت را تکذیب میکنند و در ضلالت و گمراهی به سر میبرند لذا رزق و روزی خود را از بهترین نعمت خدا یعنی قرآن، تکذیب آن قرار دادهاند.
این افراد در ناز و نعمت به سر میبرند بدون اینکه به فکر نیازمندان جامعه باشند؛ اینان در قیامت وارد دوزخ خواهند شد که آکنده از آتشی سوزان و آبی جوشان و آکنده از دودی سیاه و گرم و دردناک است.
در پایان سوره خداوند پیامبر(ص) را به تسبیح خداوند دعوت میکند که راه دورماندن از دوزخ و ورود به بهشت است.
انتهای پیام