«محفل» محبت مردم به قرآن را بیشتر کرد + فیلم

فصل سوم برنامه تلویزیونی محفل در حالی به کار خود پایان داد که توانست از حیث تعداد بینندگان در صدر تولیدات تلویزیونی ماه مبارک رمضان قرار گیرد، این برنامه تلویزیونی که از موفق‌ترین برنامه‌های چند سال اخیر رسانه ملی در حوزه تولیدات قرآنی بوده، علاوه بر جذب مخاطبان داخلی در جذب مخاطبان بین‌المللی نیز موفق بوده است.

سفر عوامل برنامه محفل به کشور اندونزی برای برپایی محافل انس با قرآن کریم پس از سفر‌هایی به عراق، پاکستان، لبنان و سوریه، یکی از حضور‌های بین‌المللی برجسته این ویژند رسانه ملی بود که تجربیات خوبی را به ارمغان آورد. در این سفر احمد ابوالقاسمی و حامد شاکرنژاد از میزبانان برنامه حضور داشتند. به بهانه این سفر و همچنین پخش مستند سفر به اندونزی که طی روز‌های گذشته از شبکه سه سیما پخش شد، گفت‌وگویی با احمد ابوالقاسمی، قاری بین‌المللی کشورمان صورت گرفته که در ادامه آمده است.

احمد ابوالقاسمی درباره تجربه سفر به این کشور به خبرنگار ایکنا گفت: من برای اولین بار به اندونزی سفر کردم، اما از وضعیت اندونزی و میزان علاقه و فعالیت قرآنی در آنجا اطلاع داشتم. جامعه قرآنی اندونزی بسیار فعال و فرهنگی است و اطلاعات قرآنی در آنجا حتی شاید بیشتر از کشور ما شناخته شده باشد. علاقه مردم به اطلاعات قرآنی بیشتر از مردم ماست و می‌توان محافل و جلسات قرآن زیادی را در آنجا مشاهده کرد. قاریان بسیار خوبی در اندونزی هستند که از نظر کمیت، حتی بیشتر از ایران است. شاید از نظر کیفیت نیز در یک سطح باشند، اما به لحاظ کمیت، قاریان بیشتری دارند و استقبال مردم نیز بیشتر از استقبال مردم ماست.

محفل در اندونزی دیده شد

وی افزود: محفل در اندونزی خیلی دیده شد، چون ما از قاریان اندوزی در محفل دعوت کرده بودیم و به همین دلیل نیز به آنجا دعوت شدیم و با برنامه‌های قرآنی آنها آشناتر شدیم، محافل قرآنی در آنجا بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد؛ حتی شیوه و لحن صلوات‌هایی که می‌فرستند، نشان می‌دهد که از محفل استقبال شده است.

ابوالقاسمی درباره اثرگذاری حضور بین‌المللی قاریان ایران و ارتباط با مجامع دیگر گفت: این نوع سفر‌ها تأثیرگذار است؛ بسیاری از ملت‌ها روی دولت‌ها اثر می‌گذارند. وقتی ما به کشوری می‌رویم و تلاوت می‌کنیم، بیشتر مردم آن کشور می‌پذیرند که ایران یک کشور اسلامی و قرآنی است و بسیاری از اخبار و دسیسه‌هایی که در فضای مجازی وجود دارد، باور نمی‌کنند. اگر این علاقه بین مردم ما و اندونزی ایجاد شود، حتماً به نفع هر دو طرف خواهد بود. این راه از سوی قاریان قرآن باز می‌شود؛ قاریان قرآن این مسیر را هموار می‌کنند، چون نسبت به قاری قرآن هیچ حساسیتی وجود ندارد، بلکه او را فردی موجه و منزه می‌دانند و به او احترام زیادی می‌گذارند. این احترام و توجه به قاری قرآن، که نوعی اعتماد کلی به اوست و او را شبیه به علما می‌دانند، باعث می‌شود این علاقه بین مردم به راحتی ایجاد شود.

این قاری بین‌المللی قرآن کریم تصریح کرد: به دنبال این ارتباطات ممکن است دیپلماسی اقتصادی نیز شکل گیرد. اگر دیپلماسی قرآنی باعث ایجاد علاقه و ارتباط بیشتر شود، رفت و آمد‌ها بیشتر می‌شود و حتی ممکن است کم‌کم به لغو روادید هم برسیم. حالا نمی‌خواهم بگویم حضور دو قاری در یک کشور به اینجا برسد، اما آغاز این روند از همین جا هست. وقتی تقاضای رفتن به یک کشور زیاد شود و تقاضای مردم آن کشور برای کشور ما نیز افزایش یابد، به تدریج روابط عادی‌سازی می‌شود و ممکن است دو کشور با هم توافق کنند که روابط گسترش یابد. حضور قاریان قرآن در این کشورها، کم‌هزینه‌ترین و مؤثرترین نوع حضور فرهنگی است و حتی می‌تواند منجر به حضور اقتصادی نیز بشود.

داور برنامه تلویزیونی محفل همچنین درباره استقبال مردم اندونزی از حضور قاریان ایرانی در کشور خودشان بیان کرد: در اندونزی و در مسجد استقلال تلاوت قرآن تقریباً سخت بود، هم از نظر فنی و هم از این جهت که به هر کسی اجازه نمی‌دهند در آنجا تلاوت کند، جمعیتی نزدیک به ۳۰ هزار نفر، در این محفل حضور داشتند و به صورت زنده از شبکه دولتی اندونزی و بستر‌های مجازی مانند یوتیوب پخش شد.

وی اظهار کرد: چند برنامه دیگر هم در جمع طلاب و مردم داشتیم که آنها هم خیلی جذاب بودند. استقبال مردم اندونزی متفاوت‌تر از استقبال مردم پاکستان بود؛ اگرچه جمعیتی که در اندونزی از برنامه استقبال کردند، کمی کمتر از برنامه ما در پاکستان بود، اما کسانی که در اندونزی آمده بودند، اختصاصاً حافظ و قاری قرآن از حوزه‌های علمیه بودند و شناخت کافی از تلاوت داشتند. مثلاً اگر حامد شاکرنژاد حرکتی در تلاوت انجام می‌داد، آنها آن حرکت را قبلاً شنیده و می‌شناختند و واکنش نشان می‌دادند و این خیلی مهم بود.

ابوالقاسمی با تأکید بر تبادل تجربیات دو کشور در خصوص آموزش، درباره اشتیاق مخاطبان نوجوان برای عکس گرفتن با قاریان ایرانی گفت: ما تجربه خوبی در آموزش و برگزاری مسابقات جهانی در کشورمان داریم و می‌توانیم این تجربیات را با کشور اندونزی تبادل کنیم. آنها هم تجربیات خوبی دارند که می‌توان از آنها بهره برد. یکی از تجربه‌های خوب ما، فضای خداحافظی است که در پایان محفل‌ها اتفاق می‌افتد. نوجوانان اندونزی بسیار مشتاقانه و ملتمسانه می‌آمدند تا هر طور شده با یک قاری عکسی بگیرند. به قدری هیاهو و شور و شوق بچه‌ها زیاد بود، چند بار نزدیک بود که وسط جمعیت تعادل خودمان را از دست بدهیم.

وی بیان کرد: مردم عاشقانه به محفل می‌آمدند و قرآن‌هایشان را برای امضا به ما می‌دادند. حتی در یک لحظه بعضی از آنها هیچ مدرکی همراه نداشتند و سینه‌شان را جلو می‌آوردند تا من روی پیراهن آنها امضا بزنم. وقتی می‌پرسیدم که «چرا این کار را می‌کنید؟» می‌گفتند: «این را تا آخر عمر نگه می‌دارم.» این نشان می‌دهد که محفل کار خود را به نحو احسن انجام داده و چهره واقعی قرآنی کشور ما را که هیچ فرصتی برای نشان دادن به جهان نداشتیم، معرفی کرده است. ما افتخارات قرآنی زیادی در کشور داریم که تنها عده کمی از آنها مطلع بودند.

این قاری بین‌المللی درباره نقش محفل در ایجاد علاقه مردم به قرآن اظهار کرد: محفل تأثیر جدی بر مردم خودمان نیز گذاشت و نعمت‌هایی که در کشورمان وجود دارد به آنها نشان داد. این موجب رونق بیشتر کلاس‌های قرآن، آموزش قرآن و همچنین افزایش علاقه‌مندی مردم حتی از لحاظ عاطفی به قرآن شد. برای جهان نیز چهره واقعی مردم ما را نمایان کرد. من با مسائل سیاسی کاری ندارم، اما مردم ما علاقه‌مند به قرآن هستند. اگر پای صحبت آنها بنشینید، می‌بینید، عده زیادی ابراز افسوس می‌کنند که از قرآن دور هستند و استفاده کافی از آن نکرده‌اند. این احساس سرمایه ماست و اگر از آن استفاده نکنیم، خسارت بزرگی خواهیم دید.

فواید زیاد محفل

وی با تأکید بر اینکه محفل محبت بیشتری بین مردم و قرآن ایجاد کرد، گفت: وجود شخصیت‌هایی مانند حجت‌الاسلام والمسلمین غلامرضا قاسمیان، روحانی قاری قرآن، تصورات خیلی‌ها را از روحانیت تغییر داد. جوانانی که حتی پنج یا شش سال صرف شنیدن منبر‌های قرآنی ایشان کردند، می‌دیدند که یک طلبه مسلط بر قرآن چه حرف‌های خوبی برای جامعه دارد و چقدر اوامر و نواهی مثبتی برای جامعه ارائه می‌دهد. این موضوع به علاقه مردم نسبت به علما افزوده است. اینها همه از فواید محفل بود و خدا را شاکرم که چنین اتفاقی در کشور افتاد. محفل راه خود را ادامه می‌دهد؛ چه ما باشیم چه نباشیم. حتی اگر از طریق تلویزیون دیده نشود، این خاطره سال‌ها در ذهن مردم باقی خواهد ماند.

این مدرس قرآن در پایان بیان کرد: شخصی به من پیام داد و نوشته بود من اصلاً اهل این حرف‌ها نیستم، اما به قدری این برنامه بر من تأثیر گذاشت که یک پس‌انداز دارم که آن را خرج قرآن خواهم کرد و از این به بعد هم هرچه برایم باقی بماند، برای قرآن هزینه می‌کنم. این قطعاً یک حرف بزرگ است و نشان‌دهنده اثرگذار بودن این اقدامات است.