
به گزارش ایکنا به نقل از عربی 21، صحنه هند دیگر صرفاً یک درگیری سیاسی یا مذهبی نیست، بلکه یک پروژه سازماندهی شده با هدف ریشهکن کردن هویت اسلامی از این کشور و بازتشکیل یک کشور صرفاً هندو است.
چالش پیش روی مسلمانان هند چالش جدیدی نیست؛ بلکه با سرکوب شورش 1857 به رهبری مسلمانان علیه اشغالگری بریتانیا آغاز شد. مسلمانان دشمن اصلی تلقی میشدند و متعاقباً مورد مجازات دسته جمعی قرار گرفتند. مؤسسات آنها برچیده شد، موقوفات آنها مصادره شد و آنها از نظر سیاسی، آموزشی و اقتصادی به حاشیه رانده شدند.
اما خطرناکترین تحولات با به قدرت رسیدن حزب ملیگرای هندو بهاراتیا جاناتا به رهبری نارندرا مودی آغاز شد که توانست با سوء استفاده از احساسات مذهبی، تبلیغات ملیگرایانه و نارضایتی هندوها پروژه موسوم به «هندِ هندو» را به قیمت از بین بردن تنوع تاریخی این کشور راهاندازی کند.
ویژگیهای تهدید وجودی فعلی
خطر امروز صرفاً آزار و اذیت مذهبی نیست، بلکه یک پروژه جامع تمدنی است که برجستهترین ویژگیهای آن عبارتند از:
- تبعیض قانونی: با صدور قانون جدید تابعیت که به پناهندگان غیرمسلمان تابعیت میدهد و صراحتاً مسلمانان را مستثنی میکند، تهدیدی برای سلب تابعیت میلیونها مسلمان و توصیف آنها به عنوان «مهاجران غیرقانونی» تلقی میشود.
- تغییر هویت آموزش و برنامههای درسی: با تغییر شکل تاریخ به منظور حذف مسلمانان از مشارکت و معرفی آنها به عنوان مهاجمان خارجی و در نتیجه بازتولید نسلی که از اسلام متنفر است.
- هدف قرار دادن مساجد و نمادهای اسلامی: مانند مسجد بابری که در سال 1992 توسط افراطیون تخریب شد و امروز نیز مقدمات هدف قرار دادن مساجد دیگر مانند مسجد گیانواپی در بنارس در حال انجام است.
- کمپینهای تحریم اقتصادی مسلمانان: از طریق هشتگهای علنی دعوت به تحریم تجار مسلمان و جلوگیری از فعالیت آنها در بازارها و رویدادهای عمومی.
- بد جلوه دادن مسلمانان در رسانهها: نشان دادن آنها به عنوان تروریست، عامل پاکستان و یا ناقل بیماریهای همه گیر، که به حملات علیه آنها در خیابانها مشروعیت میبخشد.
- تشویق به خشونت جمعی و مصونیت از مجازات: مانند قتل عام گجرات در سال 2002 زمانی که مودی وزیر ارشد این ایالت بود، یا حملات مکرر به مسلمانان به اتهام ذبح گاو اتفاق میافتد.
هند؛ اندلس دوم
دکتر ظفرالاسلام خان، روزنامهنگار و مترجم مشهور قرآن کریم به انگلیسی در مصاحبهای آنچه امروز اتفاق میافتد را به دگرگونیهای پیش از سقوط اندلس تشبیه کرد، زمانی که هویت اسلامی به تدریج از بین رفت، زبان عربی جرمانگاری شد و علما حذف شدند و به قتلعام و آوارگی اجباری ختم شد.
این مقایسه ممکن است اغراقآمیز نباشد. امروزه هند شاهد تلاشی برای مهندسی تمدن با هدف محو اسلام به عنوان هویت، فرهنگ و تاریخ از سرزمینی است که بیش از 1300 سال در آن مسلمانان سکونت داشتهاند.
مطالعه تاریخ اندلس به ما میآموزد که زوال تمدن ناگهانی اتفاق نمیافتد، بلکه مرحلهای است:
- پراکندگی سیاسی باعث شده است که مسلمانان وحدت خود را از دست بدهند و به مناطق متخاصم تبدیل شوند، همانطور که امروزه با تقسیم گروههای اسلامی به تشکلهای متضاد اتفاق میافتد.
- از دست دادن آگاهی جمعی نسبت به تهدید وجودی؛ مردم جدیت تهاجم فرهنگی و مذهبی را فراموش کردهاند تا اینکه به یک واقعیت تحمیلی علیه آنها تبدیل شده است.
- شکست در برابر هجوم تمدن و توسل برخی نخبگان به تسلمی شدن یا روی آوردن به ارزشهای مسلط برای بقای فردی.
- تکیه بر دنیای خارج، اندلسیها فکر میکردند که کمک گرفتن از کشورهای دیگر ممکن است آنها را نجات دهد، اما این دریچهای برای نابودی آنها بود، چیزی که امروز برخی تکرار میکنند و از غرب میخواهند که از مسلمانان محافظت کند.
ابزارهای مقابله با تهدید
در مواجهه با این تهدید وجودی، یک پروژه مقاومت راهبردی ضروری است، پروژهای که متکی بر فضای داخلی مسلمان هند باشد و به خارج وابستگی نداشته باشد. مهمترین روشها را میتوان در موارد زیر شناسایی کرد:
- ایجاد آگاهی جمعی: گسترش آگاهی نسبت به بزرگی مخاطرات و ایجاد درک عمیق نسبت ضرورت وحدت و همبستگی به دور از اختلافات فقهی و جناحی ضروری است.
- تقویت فعالیتهای مدنی و حقوقی: از طریق حمایت از سازمانهای داخلی و بینالمللی حقوق بشر برای نظارت بر تخلفات، دفاع از حقوق مسلمانان در محاکم قضایی و مقابله با تلاش برای جابجایی و سلب تابعیت.
- فعالسازی رسانههای اسلامی در هند: مقابله با سخنان نفرتانگیز و ارائه روایت اسلامی مبتنی بر هویت ملی هندی که نشان دهنده سهم مسلمانان در ساختن هند جدید باشد.
- پایبندی به هویت اسلامی: با حمایت از تعلیم و تربیت اسلامی، حفاظت از زبانهای عربی و اردو و تقویت نهادهای مذهبی مستقل از حکومت.
- ایجاد اتحاد با سایر اقلیتها: مانند مسیحیان و دالیتها که نگرانیهای مسلمانان در مورد پروژه ملیگرایانه هندو را به اشتراک میگذارند، در نتیجه در را به روی اتحاد اجتماعی گسترده برای محافظت از کثرتگرایی باز میکنند.
- فشار بینالمللی: از طریق جوامع مسلمان و هندی در خارج از کشور و نهادهای بینالمللی که موضوع مسلمانان هند را در سطح جهان پویا نگه میداند و به عنوان یک مسئله حقوق بشری برجسته میکنند.
- آمادگی آينده برای رويارويی تمدنی: با معرفی کردن رهبران جديدی از ميان جوانان مسلمان كه درك عميق دين را با آگاهی سياسی آميخته و آنها را قادر میسازد تا ملت را در مواجهه با چالشها هدايت كنند.
انتهای پیام