«خواهش میکنم در تشویق کردن و «الله الله» گفتن - که این هم تقلیدى است از عربها - حد را مراعات کنند. بعضىها به مجرد اینکه خواننده شروع کرد به خواندن، شروع میکنند، پشت سرِ او ترنم «الله» که مثل اینکه یکى از دنبالههاى لازمِ خواندن او این است که این طرف بگوید «الله»! هیچ لزومى ندارد. یکوقت شما تحت تأثیر قرار میگیرید یا شدیداً زیبا میخواند یا شدیداً مؤثر میخواند، بىاختیار حالا میخواهید تشویق کنید - تشویق قرآن هم طبق آنچه معمول عربها است، «الله الله» گفتن است؛ البته آنها مخصوص قرآن [هم] نیست؛ آهنگ معمولى را هم که میخوانند الله الله میگویند - این حالا اشکالى ندارد، اما اینکه به مجرد اینکه قارى شروع کرد به خواندن و ما از اینجا بنا کنیم «الله الله»، هیچ لزومى ندارد. من خواهش میکنم خود شماها و در جلساتى که شماها استاد آن جلسات هستید و شرکت میکنید، سفارش کنید که در گفتنِ «الله الله» افراط نکنند؛ آنجایى که واقعاً طرف، خیلى خوب میخواند، خیلى زیبا میخواند، آنجا خب اشکالى ندارد، تشویق کنند، اما اینکه از اول [طورى که] گاهى انسان فقط انتظار دارد که تا گفت «اعوذ بالله من الشّیطان الرّجیم»، بگویند «الله اکبر» [صحیح نیست].»
انتهای پیام