
به گزارش ایکنا، پایگاه اینترنتی شبکه الجزیره گزارشی از هنرمندی یک معلول مراکشی در کتابت قرآن بر روی پوست بز منتشر کرده است. در این گزارش، هنرمندی این معلول مراکشی اینگونه توصیف شده است:
او با دست راستش هُویه را نگه داشته است، در حالی که بقیه اعضای بدنش قادر به حرکت نیستند. چهرهاش از شور و شوق میدرخشد، در حالی که با زحمت آیات سوره فلق را بر روی تکهای صاف از پوست بز مینویسد و میکوشد کلمات را به خوبی روی پوست جای دهد و آنها را بر اساس قوانین و تناسبات دقیق، در طول خطوط هماهنگ سازد.
عمر الهادی در اتاقی کوچک و محقر در خانهاش - که گالری هنری او نیز هست - در شهر قنیطره، در شمال رباط، پایتخت مراکش، روی صندلی چرخدار خود نشسته و همچنان با دقت و خضوع به کتابت آیاتی از قرآن کریم ادامه میدهد، در حالی که تمام فکر و ذکرش این کار است و اطرافش پر از ابزار و قلمها در اندازههای مختلف است.
عمر، خوشنویس ۶۰ ساله، با وجود معلولیت حرکتی که از دوران کودکی درگیر آن بوده، تسلیم نمیشود و اشتیاق فراوان او برای کتابت قرآن کریم، او را به این کار وا میدارد. او در گفتوگو با الجزیره نت گفت که یک صبح جمعه در سال ۲۰۱۵ را به دلیل تقدس این روز نزد مسلمانان، برای شروع کتابت خود انتخاب کرده و کار کتابت قرآن سه سال طول کشیده است.
عمر معتقد است این اولین باری است که قرآن با هویه بر روی پوست بز نوشته شده است و تجربه جدیدی است که به اعتقاد او تاکنون کسی انجام نداده است، بنابراین او این کار را یک «دستاورد» میداند.
حکایت این مصحف
در میان آثار متنوع عمر، صفحات اولین مصحف او در زیبایی خوشنویسی و تزئیناتش منحصر به فرد و نویدبخش انجام مأموریتی هستند که آرزوی دیرینه هر خوشنویس است. در همین حال، چهار دانشآموز دختر که حفظ قرآن را از عمر آموختهاند، در حال بررسی و مرور کتابت استاد خود هستند تا مطمئن شوند که هیچ اشتباهی در آنها وجود ندارد.
صفحات مصحف کتابت شده بر روی پوست بز
عمر از تکمیل کتابت نسخه خطی قرآن خود بسیار خوشحال بود. او در حالی که لبخندی از رضایت بر لب داشت، گفت: «خدا را شکر میکنم که این افتخار را نصیبم کرد؛ افتخاری که زندگی هنریام را نورانی کرده است.»
این نسخه مصحف که تقریباً ۱۰۰ کیلوگرم وزن دارد، در ۵۶۵ صفحه از پوست بز کتابت شده است که طول هر صفحه ۵۵ و عرض آن ۳۶ سانتیمتر است.
این آثار، توانایی نادر او را در بهکارگیری ماهرانه چوب، چرم و مس و تبدیل آنها به شاهکارهای هنری با زیبایی خیرهکننده نشان میدهد.
عمر نقل میکند که مهمترین عاملی که او را به کتابت قرآن کریم ترغیب کرد، تشویقهای مداوم دوستانش بود که دائماً او را ترغیب میکردند تا از استعداد خوشنویسی خود در کتابت قرآن استفاده کند.
داستان عمر با این پروژه، داستان شور و اشتیاقی است که او روز به روز، از زمانی که این ایده برای اولین بار در قلبش نشست، در طی 10 سال، آن را تجربه کرده است. او با کتابت قرآن روی کاغذ و چوب، سپس روی پارچه و در نهایت روی مس، تجربیاتی بدست آورد تا اینکه با تکیه بر تواناییهای خود، توانست تکنیک کتابت قرآن با هویهای که خودش طراحی کرده بود، را روی پوست بز آماده برای نوشتن، آزمایش کند.
اگرچه او از سرنوشت آخرین اثر خود اطلاعی ندارد، اما کتابت نسخه دیگری از قرآن را آغاز کرده است که امیدوار است در داخل مسجد الحرام در مکه مکرمه مورد استفاده قرار گیرد.
کتابت قرآن با هویه بر روی پوست بز
خلاقیت و اراده
همسر عمر میگوید: وقتی عمر مشغول خوشنویسی میشود - هنری که از هفت سالگی و بدون معلم، تنها از طریق تقلید و تمرین آموخته است - خواب از چشمانش میگریزد. روز او از ساعت 2 بامداد شروع میشود و تا بعد از غروب آفتاب ادامه دارد و فقط برای نوشیدن چند فنجان قهوه از کار دست میکشد. او ترجیح میدهد در گالری شخصیاش و در محیطی آرام کار کند تا هیچکس مزاحمش نشود.
عمر طی ۳۵ سال هیچ کاری جز تمرین نقاشی و خوشنویسی نشناخته است. برای او، این فقط یک سرگرمی نیست که منبع درآمد و حرفه او باشد، بلکه یک پروژه برای زندگی است که از طریق آن زندگی میکند و از طریق این کار با اطرافیانش سخن میگوید.
عمر، دور از منطقه کوهستانی زادگاهش در شهر جراده (در شرق مراکش)، تصمیم گرفت دنیای خود را بسازد و در یک محله کارگرنشین در قنیطره، مدرسهای برای آموزش کودکان تأسیس کند. رهگذران به کارگاهی که خلاقیت خیرهکنندهای را در خود جای داده، توجهی ندارند؛ اما این کارگاه جایی است که عمر هر چیزی را که میبیند به آثار هنری تبدیل میکند.
به گفته حاج بریکلو، یکی از دوستانش که مرتباً به دیدارش میآید، آثار عمر «خلاقیت و اراده را با هم ترکیب کرده است». به گفته احمد بوجوال، دوست دوران کودکی عمر، این آثار شایسته تشویق هستند. او میگوید: «عمر یک استعداد نادر است. با وجود معلولیتش، توانسته قرآن را حفظ کند و این به ما انگیزه میدهد تا درباره خلاقیت او بیشتر بدانیم.»
سایر آثار هنری عمر، خوشنویس مراکشی
این خوشنویس با وجود معلولیت جسمی، به طور خستگیناپذیر به خطاطی خود ادامه میدهد و عشق خود را به زندگیای که آن را «پر از جادههای ناهموار» توصیف میکند، ابراز میکند و خلاقیتی از خود بروز میدهد که بر معلولیت او پیروز شده است.
ترجمه از فرشته صدیقی
انتهای پیام