محمدحسن موحدی، قاری بینالمللی کشورمان در گفتوگو با خبرنگار ایکنا، با اشاره به محدود بودن فعالیتهای قرآنی در دانشگاهها، بر لزوم بازتعریف محل و شیوه برگزاری کرسیهای تلاوت تأکید کرد و گفت: متأسفانه فعالیتهای قرآنی در دانشگاهها محدود و گاه به صورت جزیرهای برگزار میشود. فضای دانشگاه با ظرفیت عظیم دانشجویی خود، میتواند محلی جدی برای نشر معارف قرآن کریم باشد، اگر بتوانیم قالبهای سنتی را کنار بزنیم و به بازآفرینی فضا و فُرم بپردازیم میتوانیم در این عرصه موفق شویم.
رتبه اول دومین دوره مسابقات بینالمللی قرآن دانشجویان مسلمان یکی از راههای مؤثر در احیای فضای قرآنی دانشگاهها را توسعه کرسیهای تلاوت برشمرد و تأکید کرد: این محافل نباید صرفاً به فضای بسته مساجد دانشگاهی محدود شود. کرسیهای تلاوت و محافل انس با قرآن را باید در متن دانشگاه برگزار کنیم؛ جایی که بیشترین حضور دانشجویان احساس میشود؛ قرآن وقتی در معرض دید و شنود عمومی قرار بگیرد، حتی اگر بدون دعوت قبلی باشد به شکل ناخودآگاه در جان مخاطب نفوذ میکند.
وی افزود: بسیاری از دانشجویانِ امروز، خارج از فضای مساجد دانشگاه با ذهنی پر از پرسش و تردید زیست میکنند. اینکه ما کرسیهای تلاوت و تدبر را در محیطهای بسته و کممراجعه برگزار کنیم، پاسخی به نیازهای واقعی نسل امروز نخواهد داد.
موحدی با بیان اینکه کیفیت برنامههای قرآنی باید به گونهای طراحی شود که به عمق زندگی دانشجویی نفوذ کند، گفت: ضروری است کرسیهای قرآنی در بطن اجتماع دانشجویی و نه در حاشیه آن برگزار شود. جایی که مخالفان و موافقان بنشینند، اساتید حاضر باشند و به دغدغهها و پرسشها پاسخ داده شود. چنین کرسیهایی میتواند رابطهای عمیق میان قرآن و زندگی روزمره ایجاد کند.
این قاری بینالمللی تصریح کرد: لزومی ندارد که برای هر کرسی تلاوت، قاریان بینالمللی دعوت شود. همین دانشجویانی که صدای خوبی دارند و با قرآن مأنوس هستند، باید شناسایی و فعال شوند. اگر تلاوت اذانگاهی مساجد دانشگاه به این دانشجویان واگذار شود، نه تنها توانمندی آنها تقویت میشود، بلکه حس تعلق و مشارکت در فضای قرآنی دانشگاه افزایش مییابد. دانشجو باید احساس کند که فضای دانشگاه، فضای خودش است و قرآن بخشی از هویت او در این فضاست.
این قاری بینالمللی همچنین به موضوع کرسیهای آزاداندیشی اشاره کرد و گفت: کرسیهای آزاداندیشی فرصت طلایی برای پیوند زدن فرهنگ گفتوگو با معارف قرآنی است، کرسیهای آزاداندیشی که همواره مورد تأکید رهبر معظم انقلاب بوده است میتواند محملی مناسب برای ترویج تفکر، تدبر و گفتوگوی قرآنی باشد. ما نیاز داریم قرآن را از تلاوت صِرف، به سمت اندیشهورزی، پرسشگری و پاسخگویی به شبهات ببریم.
وی در پایان با اشاره به تجربه شخصی خود از دوران دانشجویی گفت: من این فضا را تجربه کردهام. متأسفانه برای دانشجویانی که دغدغه قرآنی دارند، شرایط ایدهآل فراهم نیست. حضور در دانشگاه برای بسیاری از دانشجویان صرفاً به کلاس درس محدود میشود و وقتی برای استفاده از برنامههای فرهنگی نمیماند. اگر میخواهیم قرآنیترین نسل را تربیت کنیم، باید قرآن را در مسیر رفتوآمد، گفتوگو و حتی استراحت دانشجویان قرار دهیم.
انتهای پیام