آیت‌الله خامنه‌ای؛ رهبر انقلابی و سرکوب‌کننده صهیونیست‌ها

به گزارش ایکنا، محمدفیصل موسی؛ نویسنده و اندیشمند مالزیایی كه به «فیصل تهرانی» مشهور است، در یادداشتی با عنوان «درک تأثیر آیت‌الله خامنه‌ای» در طول جنگ دوازده‌ روزه ایران و اسرائیل که در رسانه‌های این کشور منتشر شد؛ نوشت: یکی از مؤفقیت‌های بزرگ ایران در شکست دادن اسرائیل و ایالات متحده در جنگ دوازده‌ روزه که در 24 ژوئن 2025 به پایان رسید، بدون شک ارتقای جایگاه آیت‌الله خامنه‌ای به سطحی بالاتر، یعنی جایگاهی نزدیک به یک شخصیت مقدس است که به نظر می‌رسد رقابت با آن برای هر کسی دشوار باشد.  

پس از این دوازده روز، نام آیت‌الله خامنه‌ای در غرب، به‌ویژه در میان نسل Z، به شدت مورد توجه قرار گرفت. پست‌های قدیمی ایشان در شبکه ایکس دوباره بازنشر شده و برای همگان قابل مشاهده است.  

برخلاف تصویر منفی که رسانه‌های غربی از ایشان ترسیم کرده‌اند، آیت‌الله خامنه‌ای اکنون به عنوان یک رهبر انقلابی، شجاع و سرکوب‌کننده صهیونیست‌ها شناخته می‌شوند.  

ایشان همان رهبر سالخورده‌ای هستند که نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، آرزوی حذف ایشان را دارد. تل‌آویو حتی به شدت در پی ترور آیت‌الله خامنه‌ای است. دونالد ترامپ در ابتدا او را مورد تمسخر قرار می‌داد. اردوغان نیز از مدت‌ها پیش آرزوی داشتن جایگاهی به بزرگی او را در سر می‌پروراند. رسانه‌های غربی نیز عادت دارند درباره جانشین ایشان گمانه‌زنی کنند.  

اما آیت‌الله خامنه‌ای کیست؟ این شخصیت که مردم ایران وی را «رهبر» یا رهبر عالی (به انگلیسی: Supreme Leader) می‌نامند، چه کسی است؟  

در جهان شیعه امامیه، آیت‌الله خامنه‌ای یک مرجع تقلید و در عین حال ولی فقیه است. این عناوین به چه معناست؟  

پیش از بحث درباره مفاهیم ذکرشده، بهتر است ابتدا نگاهی به زندگی‌نامه آیت‌الله خامنه‌ای بیندازیم. ایشان در سال 1939 متولد شد و دومین فرزند جواد خامنه‌ای، عالم دینی در مشهد هستند. در سن 18 سالگی به نجف در عراق رفتند تا علوم دینی را نزد آیت‌الله حسین بروجردی و آیت‌الله روح‌الله خمینی فرا بگیرند؛ ایشان تحت تربیت این دو عالم برجسته به سرعت رشد کردند.  

در دهه‌های 1960 و 1970، آیت‌الله خامنه‌ای در اعتراضات علیه رژیم پهلوی که تحت سلطه آمریکا بود، شرکت کردند و این امر منجر به دستگیری ایشان شد. پس از تأسیس جمهوری اسلامی ایران در سال 1979، وی به عنوان یکی از اعضای شورای انقلاب اسلامی، نهادی انتقالی در دوران انقلاب، و پس از آن، به عنوان معاون وزیر دفاع و امام جمعه تهران منصوب شدند.

پس از ترور محمدعلی رجایی، آیت‌الله خامنه‌ای در سال 1982 با رأی بالایی به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شدند. ایشان نیز هدف سوءقصد قرار گرفتند که باعث آسیب به دست ایشان شد. او در جنگ ایران و عراق (1980-1988) فعالانه فرماندهی نیروهای نظامی را بر عهده داشتند و فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیروی نخبه نظامی ایران، بودند که نقش مهمی در شکست عراق ایفا کرد.  

پس از درگذشت آیت‌الله خمینی در سال 1989، آیت‌الله خامنه‌ای توسط مجمع خبرگان، نهادی متشکل از 88 عالم دینی که توسط مردم انتخاب می‌شوند، به عنوان رهبر انتخاب شدند.  

این مجمع، رهبر یا ولی فقیه را انتخاب می‌کند که اختیار تعیین سیاست‌های کلان کشور، اعلام جنگ یا صلح، مدیریت نیروهای نظامی و حتی عفو محکومان با پیشنهاد رئیس قوه قضائیه را دارد.  

انتخاب ولی فقیه بر اساس نظریه آیت‌الله خمینی است که بر رهبری مذهبی و سیاسی ایران و جامعه شیعه امامیه در غیاب امام مهدی(عج)، امام آخرالزمان که بر اساس باور شیعه با اراده خداوند بازخواهد گشت، تأکید دارد.  

باید توجه داشت که مفهوم ولایت فقیه همچنان در میان شیعیان مورد بحث و مناقشه است و در چارچوب مذهب شیعه، به عنوان دیدگاهی مترقی در مسائل سیاسی اسلام شناخته می‌شود.  

علاوه بر نقش رهبر یا ولی فقیه، آیت‌الله خامنه‌ای همچنین یک مرجع تقلید یا مجتهد در مذهب شیعه امامیه هستند به عبارت دیگر، گروه‌هایی از شیعیان خارج از ایران نیز از نظرات و فتاوای فقهی ایشان پیروی می‌کنند.

آیت‌الله خامنه‌ای هم رهبر سیاسی و هم مرجع دینی هستند و این موضوع باعث می‌شود که آرزوی صهیونیست‌ها برای ترور ایشان پیامدهای چندگانه و خطرناکی داشته باشد؛ ترور آیت‌الله خامنه‌ای همچنین خطر برانگیختن خشم جامعه شیعه در سراسر جهان، از جمله در غرب و خاورمیانه را به دنبال دارد.  

همان‌طور که گفته شد، جایگاه رهبر، موروثی نیست و توسط 88 عالم بزرگ شیعه در مجمع خبرگان تعیین می‌شود.  

جنگ دوازده‌ روزه که از عید غدیر آغاز شد و تا دو روز پیش از محرم ادامه یافت، حادثه‌ای بزرگ و تأثیرگذار در تاریخ شیعه و سیاست جهانی بود؛ سال 2025 سالی تاریخی است. تاکنون هیچ کشوری به طور همزمان اسرائیل و آمریکا را شکست نداده است و هیچ رهبر عرب یا ترکی تا به امروز نتوانسته با عظمت ایشان رقابت کند.