به گزارش ایکنا به نقل از تکیه، اولین ترانه و نماهنگ ساخته شده توسط مسلمانان شیعه در ایتالیا درباره قیام امام حسین(ع) در کربلا به زبان ایتالیایی در مرکز اسلامی امام مهدی(عج) در رم منتشر شد.
Lontano Sud
جنوب بعيد
در دوردستهای جنوب
Sabbiosi deserti ardenti
صحاري رملية ملتهبة
در صحراهای شنی سوزان
Vaste pianure
سهول شاسعة
دشتهای پهناور
E caldi venti
و رياح حارة
و بادهای داغ
Partir dobbiamo
علينا الرحيل
باید به پاخیزیم
Prima che sorga il sol
قبل شروق الشمس
قبل از اینکه خورشید برآید
Per ricordare
لنذكر
باید به یادآوریم
Il duolo dei credenti
حزن المؤمنين
درد مؤمنین را
Empi assassini
قتلة فجّار
قاتلین پلید را
Belve affamate
وحوش مفترسة
درندگان گرسنه را
Delle donne il pianto
نحيب النساء
گریههای زنان را
Nella notte
في الليل
در دل شب
Il fuoco ardeva
النار اشتعلت
آتش میسوزد
Fiamme spargeva
وشعل إنتثرت
و شعله میپراکند
Il luogo è questo
ها هنا المكان
اینجا همان جاست
Siamo a Karbala
نحن في كربلاء
در کربلا هستیم
Bocche bruciate
أفواه قاحلة
دهانهای سوخته
Seni languenti
صدور ذابلة
سینههای خشکیده
Brucian del bimbo
للطفل تُحرق
میسوزند
Le labbra innocenti
الشفاه البريئة
لبهای کودکی بیگناه
Scoccan le frecce
تُرمى السهام
از تیرهای رها شده
Il ciel’oscurato
تسوّد السماء
آسمان تیره شده
Il giovin lamento
آهات الفتى
ناله طفل شیرخواره
è soffocato
المخنوقة
مانده در گلو
Lontano Sud
جنوب بعيد
در دوردستهای جنوب
Eroici cavalieri
فرسان ابطال
سردارانی قهرمان
Il prode Abbas
الباسل العباس
عباس شجاع
Puro come il diamante
نقي كالألماس
پاک مثل الماس
Che subornato
إغراءه حاول
در مقابل
Dal nemico
العدو
تطمیع دشمن
Scansò da sé
فتجنب
از خود دور کرد
I maledetti doni
الهبات الملعونة
هدایای ملعون را
Avvampa l’ira
توهج الغضب
شعلهور شد
Arde il suo cuor
يُلهب قلبه
قلبش از آتش خشم
Stridor di denti
صرير الأسنان
دندانهایش را بههم فشرد
Egli esclamò
فنادی
و گفت:
“ O mio Signore
” يا ربي
«ای خدای من،
Ecco la mia vita”
هذه حياتي”
این هم جان من! »
Un fiore puro
زهرة نقية
همانند گلی پاک
Nato a Karbala
وُلدت في كربلاء
متولد شده در کربلا
Nobile Hossein
نبيل حسين
ای جان من حسین
Il duol ti trafigge il Cuore
يطعن الألم في قلبك
غم ، قلب تو را میشکافد
Tutto è perduto
كل شيء زال
همه چیز از دست رفته
Fuorchè l’Amore
إلا الحب
بهجز عشق
Piangon le donne
تبكي النساء
زنان میگریند،
Il tuo petto è scudo
صدرك درع
و سینه تو سپری است
Di ogni oppresso
لكل مظلوم
برای تمام مظلومان جهان
Che pel mondo va
يجول في العالم
در دنیا میگردد
Scende la notte
یغشى الليل
شب در راه است
Ardi triste lanterna
سراج مُشع حزين
ای فانوس غم، بسوز
Grondante sangue
مقطرا بالدماء
خون خروشان است و
E luce eterna
ونور سرمدي
نور جاودان
O Aba Abdillah
يا أبا عبد الله
یا اباعبدالله(ع)
è la tua testa
ها رأسك
این سر توست؛
Faro d’Amore
منارة الحب
فانوس عشقی
Che mai s’estinguerà
لن تنطفئ أبدا
که هرگز نشود خاموش
“ Due son le schiere
” صفان هما
« دو راه وجود دارد
Due le sole strade “
مساران فقط ”
فقط دو راه»؛
Voltare il capo
تولي ظهرك
روی برگرداندن
Oppur lottare
أو تقاتل
و یا جنگیدن!
O tu che ascolti
انت يا مستمع
ای تویی که میشنوی
Cosa vorresti far
ما انت فاعل
کدام را برمیگزینی؟!
Voltare il capo
تولي ظهرك
روی برگرداندن
O seguir l’Imam.
أو تتبع الإمام؟
یا پیروی از راه امام؟