به رسم تکریم، در سوگ چهره ماندگار قرآن
استاد حجتی؛ آیینه‌ای از سلوک قرآنی
رئیس سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور در یادداشتی، آیت‌الله سیدمحمدباقر حجتی را آیینه‌ای از سلوک قرآنی دانست و نوشت: قرآن در قلبش خانه داشت و حدیث بر زبانش جاری بود. او از نسل عالمانی بود که علم را با ادب و تحقیق را با اخلاص درآمیختند.
جلیل بیت‌مشعلی، رئیس سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور و مدیرعامل ایکنا در یادداشتی به مناسبت ارتحال آیت‌الله سیدمحمدباقر حجتی، چهره ماندگار قرآنی و پدر علوم قرآن ایران، او را آیینه‌ای از سلوک قرآنی دانست. مشروح یادداشت بیت‌مشعلی به شرح زیر است:
قال تعالی:
«یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ»
خداوند کسانی را که ایمان آورده‌اند و کسانی را که علم به آنان داده شده، درجات عظیمی می‌بخشد.(مجادله/ ۱۱)
در آستانه تاسوعای حسینی، آسمان علم و معرفت، ستاره‌ای دیگر را از دست داد؛ آیت‌الله دکتر سیدمحمدباقر حجتی، از عالمان برجسته و چهره‌های ماندگار علوم قرآن و حدیث، به سوی معبود شتافت. مردی که عمر شریف خویش را به تفسیر کلام وحی، تربیت اندیشه‌های قرآنی و روشن ساختن مسیر حقیقت اختصاص داد.
او نه‌تنها آموزگار کلمات آسمانی بود، بلکه آیینه‌ای از سلوک قرآنی؛ با آرامش سخن می‌گفت، با تواضع می‌زیست و با حکمت، دل‌ها را به حقیقت پیوند می‌زد. آثارش، چون پژوهشی در تاریخ قرآن، اسلام و تعلیم و تربیت، تاریخ قرآن كریم، تاریخ قرائت قرآن كریم، نقد و بررسی مكاتب و روش‌های تفسیری، بررسی ترجمه قرآن كریم، مفردات قرآن كریم، تحقیق در معرّبات قرآن كریم، اسماء و كنیه‌ها و القاب در قرآن كریم و ... نه فقط متون دانشگاهی، که مشعل‌هایی برای رهجویان حکمت‌اند.
قرآن در قلبش خانه داشت و حدیث بر زبانش جاری بود. او از نسل عالمانی بود که علم را با ادب و تحقیق را با اخلاص درآمیختند.
استاد حجتی نه‌تنها عالم و محققی ژرف‌اندیش، بلکه معلمی دلسوز، اندیشمندی متواضع و الگویی برای اهل علم و عمل بود. دستانش به قلم، قلبش به ایمان و زبانش به ذکر خدا آراسته بود.
آن عالم گران‌قدر که عمر پربرکت خود را در مسیر ترویج معارف اسلامی، تحقیق و تألیف در حوزه‌های تفسیر، علوم قرآنی، زبان و ادبیات عربی سپری کرد، از جمله چهره‌های علمی برجسته‌ای بود که آثار و خدمات علمی‌اش برای نسل امروز و فردای حوزه و دانشگاه، مایه مباهات و بهره‌وری خواهد بود.
زنده‌یاد حجتی در طول سالیان متمادی تدریس، تربیت شاگرد، تألیف و تحقیق، همواره نمونه‌ای از تعهد علمی، صداقت در پژوهش و خلوص دینی بود. نگاه دقیق و زبان علمی ایشان در تفسیر قرآن، همراه با نگاهی تطبیقی و نوگرایانه، نقشی مؤثر در ارتقای فهم دینی در فضای علمی ایفا کرد.
دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور، از فقدان چنین استاد فرزانه‌ای متأثر و اندوهگین‌اند، اما به یقین، میراث علمی و معنوی آن فقید سعید، همچون چراغی فروزان، راه علم‌جویان و پژوهشگران را روشن خواهد ساخت.
اکنون که آن روح بلند، به آرامش ابدی پیوسته است، جایگاه رفیعش نزد پروردگار، ان‌شاءالله، قرین رحمت و رضوان خواهد بود؛ چرا که او از آنان بود که «در علم، تقوا و خدمت به خلق»، نامی نیک از خود به یادگار نهاد. و چه نیکو فرمودند رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: «إذا مات العالم ثُلم في الإسلام ثلمة لا يسدّها شيء؛ «هنگامی که عالمی از دنیا می‌رود، در اسلام رخنه‌ای پدید می‌آید که هیچ‌چیز آن را جبران نمی‌کند.»
انتهای پیام مطالب مرتبط
