زبان فارسی؛ محوری مستحکم برای وحدت پارسی‌گویان جهان

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ نشست گرامیداشت روز شعر و ادب فارسی و بزرگداشت استاد محمدحسین شهریار چهارشنبه ۲۶ شهریورماه به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در فضای مجازی برگزار شد.

محمود شالویی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در این نشست گفت: زبان پارسی، زبان عشق و احساس است؛ زبانی که بیانگر اصالت و هویت در درازای تاریخ جهان است. زبان پارسی، برگرفته و برخاسته از روح لطیف، نظیف و سرشار از معانی و مفاهیم بلند معنوی و انسانی و حامل پیام‌های اصلی و اساسی در جامعه انسانی است.  

وی افزود: روز بزرگداشت زبان فارسی و روز گرامیداشت استاد سید پمحمدحسین شهریار تبریزی با یکدیگر آمیخته و عجین شده‌اند و پیوندی میمون و مبارک از این جهت حاصل شده است. به راستی، این زبان فارسی که امروز در جای‌جای جهان به عنوان زبانی شیرین و لطیف شناخته می‌شود، از چه گذشته‌ای برخوردار است؟ از کجا تا به امروز راه خویش را پیموده و اینک در اختیار ما معاصران قرار گرفته است؟  

شالویی ادامه داد: از گذشته‌های بسیار دور، از آن روزگار که تمدن ایرانی در حال شکل‌گیری بود، از آن روز که این مردمان در کنار یکدیگر همنشین و همنوا شدند و به گفت‌و‌گو پرداختند، حاصل این گفت‌و‌گو‌ها در طول سالیان متمادی، با همه فراز و نشیب‌هایی که در محاورات زبانی وجود داشت و با رعایت همه موازین و در عین حال در جغرافیایی متفاوت و پراکنده، اما منسجم، دستاوردی برای امروز ما در پی داشته است.  

وی تصریح کرد: چه بسیار بزرگانی که در این مسیر، خدمتی فراوان انجام داده‌اند؛ نام و یاد فردوسی‌ها، سعدی‌ها، حافظ‌ها، عطار، مولانا، سنایی و هر شاعر و نویسنده و دانشمند و گوینده، از گذشته‌های دور تا به امروز، تا دوره زندگی و زیست ما، که امروز نام یکی از این فرزانگان، شهریار تبریزی، بر سر زبان‌هاست. استادی که سرشار از روح حساس، عشق، لطف، محبت و مهربانی است. 

تعامل زبان فارسی با صلح، دوستی و مهربانی

شالویی با بیان اینکه زبان فارسی، با پیامد‌های مهر و آشتی و صلح و دوستی و مؤدت و مهربانی درهم آمیخته است، بیان کرد: شاعران، نویسندگان و گویندگانی که از این خط سیر بوده‌اند و هستند، هم در همین مسیر و از همین تبار، این راه را به درستی، صحت و سلامت پیموده‌اند.

وی تأکید کرد: حقیقت امر آن است که اگرچه سال‌ها از درگذشت شهریار می‌گذرد، اما روح شهریار، شعر شهریار، حس و عشق شهریار همچنان در میان ماست. شاعری که همه زندگی‌اش با عشق و احساس درهم آمیخت و آن‌قدر این عشق و احساس در وجود این مرد بزرگ متبلور شد که در شعر او و در سخن او و در جان و دل و اندیشه او لانه‌ای وثیق یافت و آنچنان شهریار را برای امروز ما به شهریار شعر و ادب تبدیل کرد که ما به وجود او و به حضور او و به شعر و سخن، بیان، دانش و اندیشه او افتخار می‌کنیم و او را یکی از رموز موفقیت‌های ادبی خویش در دوره معاصر برمی‌شماریم.  

رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در ادامه بیان کرد: هرچه درباره شهریار گفته شود، باز هم جای گفتن بسیار است. وقتی که اندکی در زندگی او نظر افکنده می‌شود، بیشتر به ابعاد و زوایای مردی پی می‌بریم که از یک سو سخنگوی ناطقی است و از سوی دیگر در درون خود جهانی از غوغا و شور و هیجان به ودیعه نهاده است. آنگاه که احساسات عاشقانه خود را در دوران جوانی برملا می‌کند، به همان اندازه در دوران کهنسالی نیز این شاعر را شوریده‌حال می‌یابیم.  

وی ادامه داد: ارتباط صمیمانه همراه با مهر و علاقه وافری که میان او و برخی از شاعران و ادیبان نامدار، چون استاد امیرهوشنگ ابتهاج، گزارش و روایت شده، حکایت از آن دارد که شهریار همچنان مهرورز و مهربان است. آنگاه که از این ارتباط صمیمانه که ریشه در دل و جان آنها داشت، پرده برداشته می‌شود، آدمی به یاد ماجرا‌هایی می‌افتد که در زندگی بزرگانی، چون مولانا و شمس تکرار شده است. چقدر این شعر و زبان و ادب فارسی با چنین واژه‌های مفهومی پیوند خورده است و حقیقت امر آن است که شعر و فرهنگ و ادب ما با مهر و محبت پیوندی ناگسستنی دارد.  

شالویی تصریح کرد: باید زوایا و ابعاد دیگری از اندیشه شهریار، شاعران هم‌تبار او و هم‌زبان او و شاعران این مرز و بوم، این سرزمین اهورایی پارسی، برای نسل امروز ما، بیش از گذشته شرح و توضیح و تفسیر شود و امروز، که نیاز مبرمی به چنین پیوندی احساس می‌شود، زبان فارسی می‌تواند محوری مستحکم و قوی برای ارتباط هرچه بیشتر همه ما ایرانیان باشد و در معنایی کلی‌تر و عمومی‌تر، همه پارسی‌گویان جهان، آنها که به زبان پارسی عشق می‌ورزند، را در کنار یکدیگر بنشاند و فضایی از لطف و صمیمیت را برای همه آنها به ارمغان آورد.  

وی در پایان گفت: فرصت بسیار مناسبی است در روزی که به نام روز بزرگداشت شهریار و گرامیداشت زبان و ادب فارسی نام گرفته است، استادان پرمایه زبان و ادب فارسی، درباره این ودیعه و موهبت الهی بیشتر سخن بگویند و مردمان نسل جوان و نوجوان ما را با شیرینی‌ها و شیدایی‌های دلکش زبان فارسی بیشتر آشنا کنند، از نثر و شعر برای همگان بگویند، که گوش‌ها برای شنیدن آن که نه، بلکه جان‌ها برای نوشیدن آن آماده‌اند.