حق مطلب این است که میترسم مایوس شوم از ماه رمضان. نفسهای تسبیح کجاست؟ نفسهای ما عبادت است؟! ماها قابلیت داریم؟! کدام یک از شما از معاصی دائمیه خلاصی دارید؟
چه مغرور شدهای که ماه مبارک آمده؟ خیلی واهمه دارم. میترسم این ماه مبارک بر ما مبارک نشده باشد. نمیدانم شهر الله شده یعنی همه چیز را به خدا واگذار کردی یا همه را مفت به دشمن بخشیدی؟
حضرت ام سلمه همسر پیامبر(ص) گفت: وقتی از خدیجه یاد کردیم، حضرت رسول خدا(ص) گریستند و فرمودند: «دیگر کجا مثل خدیجه پیدا میشود، وقتی همه مردم مرا تکذیب کردند، او تصدیقم کرد، در راه دین خدا با من همکاری کرد و با ثروتش در این راه یاریام کرد. همانا خداوند عزوجل مرا فرمان داد که به خدیجه خانهای در بهشت مژده دهم که هیچ آشوب و رنجی در آن نیست.»
یکی از معاصی دائمی، ترک توبه است؛ واجب فوری است و ترک آن معصیت است، بهطور مثال امروز میگویی گناهی نکردهام. گناهی که دیروز آناًفآناً برایت نوشتند چه میکنی؟
حجتالاسلام والمسلمین حیدری با بیان اینکه «مبارک» به معنی امری است که تأثیرگذاری آن بر رشد انسان و شکوفایی قابلیتها و استعدادهای انسان بیشتر از موارد مشابه و همنوعش باشد، به بیان مصادیق برکت در ماه رمضان پرداخت.
به فرموده رسول خدا(ص)، «افضل الاعمال فی هذا الشهر الورع عن محارم الله» اصل ترک معصیت خودش داخل در عبادات است. بهطور مثال هرگاه شخص بگوید این گناه را ترک میکنم خوفا من الله، خود او داخل عبادت است.
همه عبادات را کرده باشی، اگر ایمانت نباشد چه مصرف؟ میترسم ایمان از دست برود. سبب از دست رفتنش چه چیز است؟ یکی این است که میترسم اصل اعتقاد، تصوری نه یقینی باشد. این میرود و همراهت نمیآید و یکی کثرت گناه.
در این ماه مبارک همه گفتوگوی مهمان، مهمانخانه الهی است که علاوه بر رحمت واسعه بنا کرده است، نمیدانم در این چند روز این مهمان عزیز که وارد شد با او چطور سلوک کردید. شهر الله مثل بیت الله است. معصیت در شهر الله مثل معصیت در بیت الله است.