جهل مرکب

جهل به‌ معنای نادانی و ناآگاهی، یكی از رذائل است که اغلب مفاسد و رذائل از آن سرچشمه می‌‏گیرد و پیامبر اکرم(ص) نیز در روایتی، دانش و آگاهی را رأس و قله همه نیکی‌ها و جهل و نادانی را رأس و قله همه بدی‌ها دانسته‌ است.

رئیس سابق فرهنگستان علوم ایران معتقد است؛ سیاست علاوه بر اثر مستقیمی که در تعلیم و تربیت دارد و آن را مدیریت می‌کند، اثر غیرمستقیم نيز می‌تواند در تعلیم و تربیت داشته باشد و آن ترجيح برخی علوم و آموزش‌ها بر علوم و آموزش‌های ديگر و دخالت در كار آموزش علوم است. این کار همیشه نتیجه نامطلوب داشته است. سیاست نمی‌تواند بگوید که به کدام علم رو بايد كرد و از كدام علم رو گردان بايد بود. علم و سیاست دو شأن جامعه كنونی‌اند، اما آنچه مسلم است سیاست، تکلیف علم را معین نمی‌کند. علم و سیاست در جوامع كنونی باید با هم در تناسب باشند و سياست نبايد اين تناسب را برهم زند. با توجه به اين ملاحظات به نظر می‌رسد؛ سياست موفق، سياست مراعات دانايی و دانش است. 

گروه معارف ــ رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم با بیان اینکه برای داشتن دین باید معرفت داشته باشیم و دینی مبتنی بر معرفت باشد، افزود: اگر بنا بر نداشتن دین است، همان بهتر که دین نیز نداشته باشیم، چراکه دین بدون معرفت، به مراتب از بی‌دینی بد‌تر است.

گروه اندیشه: استاد فلسفه و سیاست با اعلام خبر انتشار کتاب اخیرش با عنوان «فاجعه جهل مرکب »، اظهار کرد: جهل انواع مختلفی دارد که یکی از آنها صبغه دینی دارد و بر اساس نادانی از دین صورت می‌گیرد؛ جهل مرکب اگر از نوع دینی باشد، توهم دانستن را محاط در نور می‌داند که شاهد آن در واقعه عاشورا قابل مشاهده است.