فرامرز حاج منوچهری

فرامرز حاج‌منوچهری، پژوهشگر دینی و معاون گروه قرآن و حدیث مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی در گفت‌وگو با ایکنا گفت: موضوعی که امام رضا(ع) در رساله ذهبیه بدان اشاره کرده‌اند، توجه به مقوله پیشگیری از بیماری‌هاست. در دانش نوین پزشکی، هم مفهوم تجربه و هم مفهوم پیشگیری از مباحثی است که به شدت بدان توجه می‌شود. امروزه مفهوم پزشکی به دو گونه پزشکی سنتی ـ دین‌مدارانه و پزشکی نوین وجود دارد که به نوعی نسبت آن‌ها به یکديگر همچون نسبت دوایر متداخل است و پل ارتباطی این دو دانش نیز مفاهیمی مانند تجربه و پیشگیری است که نمونه‌های این موضوع به خوبی در رساله ذهبیه مشاهده می‌شود.

فرامرز حاج‌منوچهری، پژوهشگر دینی و معاون گروه قرآن و حدیث مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی در گفت‌وگو با ایکنا گفت: جامعه اسلامی به شدت نیازمند بازگشت به تفکر امام رضا(ع) در زمینه دستیابی به وحدت است. چنانچه تمام صفحات زیستی امام رضا(ع) را کنار یکدیگر قرار دهیم، جورچین کاملی از مفاهیمی به دست می‌آید که نقشه راه سعادت و کمال را به وضوح به عالم اسلامی نشان می‌دهد. درواقع حدیث سلسلة‌الذهب کامل کننده نظام اندیشه‌ای و کلامی امام رضا(ع) است که در زیست اندیشه‌ور ایشان نمایان شده است.

فرامرز حاج‌منوچهری، معاون گروه قرآن و حدیث مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی در گفت‌وگو با ایکنا گفت: اولین ابزاری که امام رضا(ع) به عنوان نماینده اسلام در این مناظرات به کار بردند، آیات الهی قرآن کریم و روایات معصومین(ع) بود. اما ابزار دیگری که ایشان به کار بردند، آثار خود صاحبان ادیان بود، یعنی امام(ع) از آیات و نشانه‌های خود اهل کتاب همچون تورات (عهد قدیم و عهد جدید)، انجیل، اوستا و ... برای مناظره با ایشان استفاده کردند.

فرامرز حاج‌منوچهری، پژوهشگر دینی و معاون گروه قرآن و حدیث مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی در گفت‌وگو با ایکنا گفت: امام رضا(ع) به درستی با استفاده از روایات زنجیره‌ای از پیامبر(ص)‌ تا زمان خود مجموعه‌ای از اندیشه و نظام کلامی را در میان شیعه به وجود آوردند که درواقع چسب مورد نیاز برای اتصال این فرقه‌ها با یکدیگر ایجاد شد تا اجازه ندهد تا شیعه مضمحل شود؛ چراکه چنین امکانی در آن زمان به راحتی وجود داشت و ممکن بود که گروه‌های مختلف شیعه چنان از یکدیگر گسيخته شوند که کار به تقابل و رويارويی کشد، اما شیوه امام رضا(ع)، بهترین روش برای همگرایی میان فرق بود.

فرامرز حاج‌منوچهری، پژوهشگر دینی و معاون گروه قرآن و حدیث مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی در گفت‌وگو با ایکنا گفت: مأمون به انفکاک تفکرات در میان مسلمانان پی برده و به خوبی به جایگاه امام رضا(ع) در جامعه آگاه بود. لذا طبیعی است که یک سیاستمدار توانمند، سياست‌ورزی کند. براساس آنچه در تواریخ گزارش شده، مأمون احترام ویژه‌ای برای امام رضا(ع) قائل بود؛ اما فارغ از اینکه به امام اعتقاد داشت یا خیر، متقاعد شده بود که باید امام رضا(ع) را در چنین جایگاهی قرار دهد تا بتواند بر مشکلات جامعه فائق شود. مأمون متقاعد شده بود که امام رضا(ع) با جایگاه و دانش والایی که داشتند، بهترین گزینه برای حل مشکلات جامعه بوده و تنها کسی هستند که می‌تواند با تکیه بر ایشان بر چالش‌های موجود در جامعه غلبه کند.