سبک هندی

پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی با بیان اینکه درک شعر صائب نیازمند آشنایی مقدماتی با ساختار و زبان شعر اوست، گفت: در شعر صائب گاه مفاهیم عرفانی و حکمی دیده می‌شود که بی‌تردید از تأثیر فلاسفه و حکمای معاصر او نشئت گرفته است.

میرزا محمدعلی صائب تبریزی، از شاعران شیعه‌مذهب دوره صفویه بود که حدود سال 1000 هجری قمری در اصفهان و به روایت دیگر، در تبریز به دنیا آمد. در جوانی به هندوستان رفت و از مقربان دربار شاه جهان شد. پس از سفر به کشمیر در سال 1042 هجری قمری به ایران بازگشت و به منصب ملک‌الشعرایی دربار صفوی نائل شد. وی یکی از چهار غزل‌سرای بزرگ ایران پس از سعدی، مولوی و حافظ و مشهورترین شاعر سبک هندی دانسته شده است و اشعاری با مضامین قرآنی، احادیث اهل بیت(ع) و وقایع تاریخی مانند واقعه کربلا دارد. این شاعر نامدار سرانجام در سال 1080 هجری قمری دار فانی را وداع گفت و در باغ تکیه در کنار زاینده‌رود به خاک سپرده شد.

کتاب «خال هندو» به کوشش النا رودیکا ایله‌آ توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد.

صائب تبریزی در عرصه شعر، به شاعر سبک هندی شهرت دارد. نازکی خیال و لطافت اندیشه و مضمون‌سازی‌های ظریف از جمله ویژگی‌های سبک صائب در شعر است.

گروه فرهنگی- یک عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان گفت: صائب تبریزی با قرآن و حدیث آشنایی کامل داشت و برخی از مضامین اشعارش را با تکیه بر آیات قرآن خلق کرده است.

گروه ادب: کتابت قرآن با خط نسخ به سبک هندی از اقدامات مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی ایران در راستای احیای نهضت قرآن‌نویسی است.