احمد بن موسی بن جعفر

حجت‌الاسلام والمسلمین جواد نیری، مدیر مجمع عالی حکمت اسلامی استان فارس درباره لقب حضرت شاه‌چراغ(ع) می‌گوید: می‌گویند پیرزنی در پایین تلی که بعدها مزار آن حضرت کشف شد و ساخته می‌شود، خانه‌ای داشت که هر شب جمعه و یک سوم آخر شب جمعه بر بالای تل، یک چراغ روشن می‌دید و این حادثه این‌قدر تکرار می‌شود که گمان می‌کند شاید آنجا مزاری از اولیای الهی باشد و نزد عضدالدوله می‌رود که در ابتدا این حرف را نمی‌پذیرد، اما شخصاً شب جمعه را در خانه پیرزن می‌ماند تا اینکه چراغ را می‌بیند و مرقد حضرت احمد بن‌ موسی(ع) پیدا می‌شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین جواد نیری، مدیر مجمع عالی حکمت اسلامی استان فارس در گفت‌وگو با ایکنا درباره صفات بارز حضرت شاه‌چراغ(ع) گفت: در منابع روایی ما و گفتار نسب‌شناسان در علم رجال آمده است که حضرت احمد بن‌ موسی(ع) بسیار کریم، شجاع، فاضل، صالح، پرهیزکار، صاحب ثروت و عزت بودند و در نزد پدرشان، منزلت و جایگاه بالایی داشتند. شب‌ها را به عبادت پرداخته، اهل قلم و خطاط بودند. حتی نقل شده است که ایشان یک هزار جلد از قرآن را کتابت کرده‌اند. شیخ مفید در کتاب ارشاد، در شرح حال ایشان می‌گوید: حضرت احمد بن‌ موسی(ع)، جلیل‌القدر، کریم و پرهیزکار بودند.

گروه اندیشه: بنابر مشهور قبر و زیارتگاهی که در شیراز قرار دارد متعلق به « احمد بن موسی بن جعفر » فرزند بلاواسطه امام کاظم(ع)، و برادر امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) است. اما آیا این شهرت، سابقه تاریخی طولانی دارد؟