جان‌های زنده به این سخن گوش می‌کنند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خوزستان، در آیات سوره مبارکه سوره یس، خداوند در پاسخ کسانی که به پیامبر خدا(ص) نسبت شاعری دادند؛ چنین پاسخ داد: «وَ ما عَلَّمْناهُ الشِّعْرَ وَ ما يَنْبَغي‏ لَهُ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ وَ قُرْآنٌ مُبينٌ، لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ»: و [ما] به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست اين [سخن] جز اندرز و قرآنى روشن نيست. تا هر كه را [دلى] زنده است بيم دهد و گفتار [خدا] در باره كافران محقق گردد(69 - 70، یس).

قرآن کریم و آیاتی که پیامبر خدا(ص) بر شما می‌خواند، تنها یادآوری است تا آن را که جانش زنده است هشدار دهد. در تفسیر این دو آیه نکات ارزشمندی در خصوص ذکر خداوند و زنده بودن جان مؤمنان به ایمان بیان شده است.

آیت‌الله جوادی آملی در تبیین معنای ذکر بودن قرآن کریم، چنین بیان کرده است: اين كتاب منحصراً ياد خداست؛ ياد خدا تنها به زبان نيست، گوش به ياد خداست، چشم به ياد خداست. در بخشي از آيات دارد كه چشمان آنها به ياد خدا نبود، معلوم مي‌شود که چشم گاهي به ياد خداست و گاهي به ياد خدا نيست. پرده غفلت روي چشم اينهاست اينها يادِ مرا نمي‌بينند يا مرا ياد نمي‌كنند.

به گفته این مفسر نام خدا بر لب يك نحوه ذكر است، ياد خدا در دل نحوه ديگر است که آن ياد خدا گاهي به صورت انجام واجبات است، گاهي به صورت انجام مستحبات است، گاهي به عنوان ترك مكروهات است، گاهي به عنوان ترك محرّمات است؛ ياد خدا گاهي فعلي، گاهي قولي، گاهي در چشم است، گاهي در گوش است:﴿كانَتْ أَعْيُنُهُمْ في‏ غِطاءٍ عَنْ ذِكْري﴾.

نکته دیگر در این آیات شریفه این است که فرمود: قرآن آن کس را که زنده است، بیم می‌دهد﴿لِيُنْذِرَ مَنْ كانَ حَيًّا﴾؛ این هشدار دادن تنها در کسی اثر دارد که كه حيات دارد و زنده است.

به گفته این مفسر قرآن: آیه فرمود آن‌كه زنده است از قرآ‌ن استفاده مي‌كند و آن‌كه كافر است از قرآن استفاده نمي‌كند، معلوم مي‌شود در فرهنگ قرآن كافر مرده است. آنکه دين ندارد، حيات الهي ندارد، حيات گیاهي دارد، حيات حيواني دارد يا تمام تلاش و كوشش او اين است كه خوب غذا بخورد و خوب جامه در بر كند و خوب آرايش كند اين حيات گياهي دارد يا بخشي از عواطف هم نصيب او شده است حيات حيواني دارد، وقتي حيات انساني نداشت حرف‌هاي الهي در او اثر نمي‌كند. فرمود انسان يا زنده است يا كافر؛ معلوم مي‌شود مؤمن، زنده است و كافر واقعاً مرده است.