انتقاد رئیس پژوهشکده حدیث از نبود کلاس رسمی حدیث در حوزه علمیه

به گزارش خبرگزاری بین‎المللی قرآن(ایکنا) حجت‎الاسلام والمسلمین محمدکاظم طباطبایی، رئیس پژوهشکده علوم حدیث موسسه دارالحدیث 24 مهر در یازدهمین پیش همایش اندیشه‎های علامه طباطبایی با اشاره به اهمیت پاسداشت اندیشه‎های عالمان شیعی به خصوص آیت‎الله بروجردی و علامه طباطبایی گفت: متاسفانه هنوز مبانی خاص ایشان در فقه و اصول و حدیث و رجال ناشناخته است و اگر تلاشی انجام نشود مجموعه تلاش‎های ایشان از بین خواهد رفت.

رییس پژوهشکده و علوم و معارف حدیث، با ذکر این مطلب که علامه طباطبایی مهمترین نظریه‎پرداز تفسیری در قرن حاضر است، افزود: اهل سنت و مستشرقین نیز ایشان را به عنوان نماد تفسیر قرآن به قرآن می‎شناسند که این شکل از تفسیر، فرامذهبی است.

وی گفت: روش خاص علامه در کشف ارتباط آیات قرآنی وشگردهای خاص تفسیری این تفسیر به عنوان یک تفسیر ابتکاری شناخته می‎شود که باید بیشتر به جامعه جهانی و دینی و قرآنی شناسانده شود.

این پژوهشگر برجسته حدیث حوزه، تصریح کرد: یکی از مسایلی که باید در خصوص علامه گفت آن است که عظمت تفسیر المیزان باعث شده که برخی از ویژگی‎های علمی ایشان به خصوص در زمینه حدیث و سنت داشتند مغفول واقع شود.

وی گفت: تفسیر البیان ایشان که یک تفسیر روایی است و قبل از تفسیر المیزان نوشته شده است و تا سوره یوسف نیز ادامه داشته است این رویکرد را توسط علامه نشان می‎دهد ولی ده درصد المیزان به روایات و یا به گونه ای از روایات پرداخته است.

وی گفت: علامه بنیانگذار حدیث پژوهی در حوزه علمیه جهان تشیع است و با گذشت این همه سال هنوز کلاس حدیثی رسمی در حوزه وجود ندارد ولی علامه هر هفته یک شب بحارخوانی داشتند و احادیث را تبیین می‎کردند؛ باید به همه گفت که بحارالانوار هم به همت ایشان و شاگردان علامه منتشر شد.

وی افزود: علامه را باید یکی از پرکارترین محدثان عصر حاضر نام برد ولی به خاطر عظمت کار المیزان کمتر به ویژگی‎های حدیثی ایشان توجه شده است.

سنت و حدیث نباید خلط شود

رییس دانشکده علوم معارف حدیث بیان کرد: خلط بین سنت و حدیث در مجامع علمی متداول گشته است و علامه هم این تفاوت را متذکر شدند ولی برخی اوقات این دو را مترادف انگاشته‏‎اند که شاگرد برجسته ایشان آیت‎الله‎العظمی جوادی آملی نیز کاری را انجام دادند.

این پژوهشگرعلم حدیث با ذکر این مطلب که مراد از سنت مطابق تعریف اصطلاحی ماصدرعن النبی یا معصوم است، گفت: پس قول و فعل و تقریری که از معصوم صادر شده است سنت نام می‎گیرد؛ حال اگر ما فیض حضور پیامبر را درک می‎کردیم سخن و فعل ایشان را مشاهده می‎کردیم این مشاهده اعمال ایشان سنت نام می‎گرفت ولی اگر دیده و یا شنیده خود را به دیگران که در آن محل نبودند تعریف می‎کردیم این تعریف حدیث نام می‎گیرد.

وی خاطرنشان کرد: حدیث طریق رسیدن به سنت است که ممکن است معتبر باشد و یا نا معتبر ولی باید در نظر داشت که ما سنت ضعیف و قوی نداریم.

طباطبایی با اشاره به نقلی در آثار علامه و آیت‎الله‎العظمی جوادی آملی یادآورشد: سنت پیامبر حجیت خود را وامدار قرآن نیست چون وقتی عصمت پیامبر تایید شد قول و فعل ایشان سنت است چون عصمت پیامبر پیش از نزول قرآن نیز وجود داشت و قول و فعل ایشان در آن زمان هم سنت به شمار می‎رود.

وی گفت: علامه در المیزان می‎گویند که نمی‎توان تفسیر به رای کرد و باید یا به کتاب رجوع کنیم یا سنت و خود سنت می گوید به سراغ قرآن بروید یا اخبار را به قرآن عرضه کنید لذا آنچه که باید به قرآن عرضه کنیم سنت نیست، بلکه حدیث است.