قاتلان گریان حسین(ع) نباشیم

به گزارش ایکنا؛ همزمان با عاشورای حسینی کانال تلگرامی شهید صدر در مطلبی با عنوان «قاتلان گریان امام حسین(ع) نباشیم» نوشت:

امام حسین(ع) انسانی محدود نیست که از فلان سال زیست و در فلان سال جان سپرد. امام حسین(ع)، کلیت اسلام است. امام حسین(ع) کل اهدافی است که این امام والا به‌خاطرش از خود گذشت. این اهداف، امام است؛ چراکه اینها روح ایشان است و اندیشه ایشان و دل ایشان و عواطف ایشان . کل محتوای امام حسین علیه‌السلام این اهداف است، این ارزش هاست که در اسلام نمود یافته است. 

همچنان که کوفیان حسین علیه‌السلام را می‌کشتند و گریه می‌کردند، این خطر بزرگ هست که ما هم به همان بدبختی دچار شویم که حسین علیه‌السلام را بکشیم درحالی‌که می‌گرییم. باید مطمئن شویم که دست‌کم قاتل گریان حسین علیه‌السلام نباشیم. گریستن به این معنا نیست که ما از قاتلان حسین علیه‌السلام نیستیم؛ زیرا اگر گریه به‌تنهایی به این معنا باشد که کسی از قاتلان حسین علیه‌السلام نیست، بنابراین عمربن‌سعد هم قاتل حسین علیه‌السلام نبود، چون عمربن‌سعد خودش هم گریست.

وقتی زینب ـ که درود و سلام بر او باد ـ آمد و بر کاروان اسیران و قربانیان گذر کرد، وقتی رو سوی برادرش کرد، وقتی رو سوی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله کرد تا از ایشان یاری بخواهد و کمک طلبد، یا که ایشان را از پیکر امام حسین که زیر آسمان بود خبر دهد، از اسیران که به هر سو پراکنده بودند، از کودکان که در زنجیر بودند، وقتی جد خود را از این‌همه خبر داد، غریو گریه همه قاتلان برخاست؛ خون‌خواران گریستند و آنانی که چنان جنایاتی کرده بودند، گریستند.

بنابراین گریه به‌تنهایی ضامن نیست، عاطفه به‌تنهایی ضامن نیست تا ثابت کند این ـ دارنده عاطفه ـ در موقعیتی قرار ندارد که امام حسین علیه‌السلام را یا اهداف امام حسین علیه‌السلام را بکُشد.

باید آزمود، باید تأمل کرد، باید تدبر کرد، باید اندیشید؛ تا بلکه مطمئن شویم که ما از قاتلان حسین علیه‌السلام نیستیم.

همین که امام حسین علیه‌السلام را دوست بداریم، همین که امام حسین علیه‌السلام را زیارت کنیم، همین که بر امام حسین علیه‌السلام بگرییم، همین که پیاده به زیارت امام حسین علیه‌السلام برویم، همه اینها کارهایی والاست، خوب است، عالی است، ارزشمند است، اما این کار ارزشمند، ضامن و دلیل کافی نیست تا ثابت کند که ما در قتل امام حسین علیه‌السلام هم‌دست نیستیم؛ زیرا امکان دارد انسانی همه این کارها را از روی عاطفه انجام دهد و در همان هنگام در قتل امام حسین(ع) هم‌دست شود.

باید از خود حساب بکشیم، باید در کردارمان تأمل کنیم، باید در زندگی‌مان با میزان بیشتری از اندیشه و ژرف‌نگری و همه‌جانبگی موضع‌گیری کنیم و برای همه پیامدها و شرایط آماده باشیم؛ تا مطمئن شویم که ما ـ از دور یا نزدیک، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم ـ در قتل امام حسین علیه‌السلام حضور نداریم.

منبع: امامان اهل‌ بیت(ع)، صفحه ۵۴۰