از سوی پژوهشگاه قرآن و حدیث؛
دوازدهمین شماره «پژوهشنامه روانشناسی اسلامی» منتشر شد
دوازدهمین شماره از دوفصلنامه «پژوهشنامه روانشناسی اسلامی» از سوی پژوهشگاه قرآن و حدیث منتشر شد.
به گزارش ایکنا، دوازدهمین شماره از دوفصلنامه «پژوهشنامه روان شناسی اسلامی» حاوی شش مقاله با عناوین «رشد یا انحطاط پس از رفاه؛ به‌سوی مفهوم‌پردازی جدید» به قلم عباس پسندیده، «اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد با رویکرد اسلامی بر سلامت روان سالمندان» نوشته زهرا مجاهدیان و ماریه دهقان منشادی، «مقایسه اثربخشی برنامه مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبت‌نگر و گروه‌درمانی آدلری در ارتقای تاب‌آوری افراد وابسته به مواد» نوشته سیدمجتبی عقیلی و فرزاد فرخی، «نقش اجتناب هیجانی، سرمایه‌های روان‌شناختی و دین‌داری در پیش‌بینی ابعاد بهزیستی سالمندان مبتلا به دیابت نوع۲ » به قلم محمود برجعلی، سجاد ناصری‌نیا، آذر صمدی‌فر و محمدمهدی سهرابی‌فرد، «بررسی و نقد کتاب درآمدی بر روانشناسی اسلامی» اثر مجتبی حافظی «رابطه جهت‌گیری انگیزشی و خودمهارگری اسلامی با توجه به سبک دلبستگی به خدا» نوشته فاطمه اکبری، حمید رفیعی هنر و محمدرضا حسن‌زاده توکلی و «رابطه آرزو با رضامندی بر اساس حدیث «مَن کَثُرَ مُناهُ قَلَّ رِضاهُ» به قلم نجم السادات کزازی، عباس پسندیده و محمدرضا حسن‌زاده توکلی است.
در بخشی از مقاله «رابطه جهت‌گیری انگیزشی و خودمهارگری اسلامی با توجه به سبک دلبستگی به خدا» آمده است: هدف این پژوهش بررسی رابطه جهت‌گیری انگیزشی و خودمهارگری اسلامی با توجه به سبک دلبستگی به خدا در میان دانشجویان دانشگاه‌های شهر قم بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و جهت تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و رگرسیون سلسله‌مراتبی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان شهر قم بود که از میان آن‌ها 212 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای استفاده‌شده در این پژوهش، پرسش‌نامه‌های خودمهارگری اسلامی، انگیزش درونی و دلبستگی به خدا بود. نتایج نشان داد میان جهت‌گیری انگیزشی و خودمهارگری اسلامی با توجه به سبک دلبستگی به خدا رابطه معنادار وجود دارد.
همچنین، متغیرهای جهت‌گیری انگیزشی و سبک دلبستگی به خدا، توانایی پیش‌بینی خودمهارگری اسلامی را دارند. افزون بر این، در متغیر خودمهارگری کلی و از بین تمامی خرده مقیاس‌های خودمهارگری اسلامی، سبک دلبستگی به خدا فقط بر خرده مقیاس خودنظارت‌گری و مهار رفتاری اثر تعدیل‌کنندگی دارد و این فرضیه درباره متغیر خودمهارگری کلی و باقی خرده مقیاس‌ها، به اثبات نرسید.
در بخشی از مقاله «رابطه آرزو با رضامندی بر اساس حدیث مَن کَثُرَ مُناهُ قَلَّ رِضاهُ» نیز می‌خوانیم: در احادیث اسلامی به رابطه معکوس بین آرزو و رضامندی اشاره شده است. هدف این پژوهش بررسی تجربی و روان‌شناختی این رابطه است. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه این پژوهش شامل 200 نفر از دانشجویان شهر قم بود که به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه‌های نمایه آرزو و رضایت از زندگی بود. یافته‌های پژوهش نشان داد همبستگی بین رضایت کلی با آرزوی بیرونی، منفی و معنادار و در مقابل، همبستگی رضایت کلی با آرزوی درونی، مثبت و معنادار است.
در رگرسیون آرزوهای بیرونی، خرده‌مقیاس‌های ثروت و زیبایی، رضایت از زندگی را پیش‌بینی می‌کنند اما خرده‌مقیاس شهرت معنادار نبوده و رضایت از زندگی را پیش‌بینی نمی‌کند. در رگرسیون آرزوهای درونی، خرده‌مقیاس‌های رشد، ارتباط و همکاری، رضایت از زندگی را پیش‌بینی می‌کنند و خرده‌مقیاس سلامتی معنادار نبوده و رضایت از زندگی را پیش‌بینی نمی‌کند.
جهت دسترسی به چکیده و اصل مقالات، اینجا کلیک کنید.
یادآور می‌شود دوفصلنامه «پژوهشنامه روانشناسی اسلامی» به صاحب امتیازی پژوهشگاه قرآن و حدیث و سردبیری حجت‌الاسلام و المسلمین عباس پسندیده از سوی پژوهشکده اخلاق و روانشناسی اسلامی منتشر می‌شود.
