Sərvət toplamaq
Sərvət toplamaqda, insanlar müxtəlif səbəblərə görə daha çox sərvət toplamaq istəyirlər. Bəzi insanlar xəsislik və daha çox gücə sahib olmaq, bəziləri isə ehtiyaclarını ödəmək və istehsal etmək üçün bunu edir.
Quranda sərvət toplamaq iki növə bölünür: Qurucu və dağıdıcı. Qurucu sərvət yığılması, həyatın ehtiyaclarını ödəmək və insanlara və yoxsullara kömək etmək məqsədi ilə qanuni şəkildə sərvətin toplanmasına aiddir. Qurana görə müsbət sərvət toplamaq cəmiyyətə xidmət üçün faydalı olan sərvətdir. Amma dağıdıcı sərvət toplamaq isə qeyri-qanuni yollarla sərvət toplamaqdır ki, zülm və haqsızlıqla əldə edilir. Həmçinin başqalarına qarşı haqsızlıq və qəddarlıq yolunda, adam öldürmək və ya başqa haram yollarda xərclənir. Hətta ola bilsin ki, nankorluq və həddi aşmasına baxmayaraq, var-dövlət bir anda yox olsun.
Quranda sərvət toplamaq, bu çirkin əməldən çəkinmək üçün mal-dövlət toplamaq mənasında olan "təkasur" və kunuz və mal-dövlət toplamaq səbəbiylə məsuliyyətsiz xərcləmə mənasını verən atraf kimi bəzi adlarla insanlara təqdim edilmişdir. Bu baxımdan Qurani-Kərim Qarun kimi dağıdıcı sərvət toplayan insanları tanıtdırır ki, bu da cahillikdən, kasıblara və yoxsullara kömək etməməkdən irəli gəlirdi. Bu mənada çoxlu var-dövlət Qarun üçün faydalı deyildi ki, heç, ona zülm etmək yolunu açdı. Quranda dağıdıcı sərvət yığanların başqa bir nümunəsi də qeyri-qanuni yollarla sərvət toplayan yəhudi dünyapərəstləridir. Onların işləri sələmçilik və vasitəçilik idi və ehtiyacı olanlara verməkdən və onlara kömək etməkdən çəkinərdilər.
Başqa bir misal, Fironun sərvət toplamasıdır ki, bu da təkcə yoxsulluq və fəsad törətmir; həqiqətdə, insanları azdırıb, Allaha və axirətə etinasızlıq göstərmələrinə səbəb olur. Bu Qaruni cəmiyyətinin qarşısında Süleymani cəmiyyəti durur ki, iman cəmiyyəti olaraq iqtisadiyyat sahəsində ağıla, səy göstərməyə və istehsala önəm verir və iqtisadi sahədə öyünməyi düşünmür. Çünki Həzrət Süleymanın (ə) böyük qüdrəti və sərvəti vardı. Amma onun var-dövləti durğun deyildi və başqalarına xidmət göstərmək yolunda sərf olunurdu. Bundan əlavə, zəkat, vermək və yoxsullara kömək etmək Həzrət Süleyman (ə) tərəfindən həyata keçirilirdi. Bu səbəbdən də onun mal-dövlət toplamasının yaxşı tərəfi var idi və bunda heç bir üsyan və nankorluq yox idi.
