حجتالاسلام و المسلمین سید رحیم توکل استاد درس خارج و اخلاق حوزه علمیه در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) گفت: حرکت و انقلاب امام حسین (ع) پیامهای مختلفی دارد برای اینکه بتوانیم این پیامها را در جریان زندگی خود نهادینه کنیم و از این پیامها برای بهبود سطح زندگی معنوی و حتی دنیوی خود استفاده کنیم لازم است که به تمام پیامهای ایشان توجه کنیم و همه این پیامها را به یاد داشته باشیم.
وی افزود: از آنجا که زندگی آن حضرت تماما سرشار از مبارزه با مظاهر دینگریزی و ظلم و ستم بوده است پیامهای ایشان به کربلا ختم نمیشود باید تمام زندگی امام حسین (ع) را مورد توجه و بررسی قرار داد و به همه سخنان و رفتارهای ایشان توجه کرد. تمام سخنانی که به اقوام و خویشاوندان و یاران خود زده است و حتی سخنانی که به دشمنانش در صحنه کربلا بیان کرده است نیز میتواند مورد کاربرد در زندگی ما باشد و باعث بهبود وضع زندگی ما شود.
این مدرس عالی حوزه تصریح کرد: زمانی که توانستیم به پیامهای آن حضرت تسلط پیدا کنیم باید توجه کنیم که کدام یک از این پیامها قابل صدق به ما هستند؛ مثلا کسی که در بستر بیماری است و قدرت کافی برای فعالیت ندارد قطعا مصداق پیام امر به معروف و نهی از منکر در جامعه نیست اما پیامهای دیگری از زندگی ایشان وجود دارد که قابل مصداق به این فرد باشد، پس باید مصداقیابی کنیم که کدام پیامهای حضرت میتواند باعث بهبود زندگی و جامعه امروز ما باشد.
وی بیان کرد: تمام رفتارهای امام حسین(ع) برای شیعیان و همه مردم جهان میتواند الگو باشد، ما برای اینکه بتوانیم زندگی فردی و اجتماعی بهتری داشته باشیم باید به همه رفتارهای و کردارهای ایشان توجه کنیم البته تمام این رفتارها و کردارها در هم تنیده است و نمیشود یکی را عمل کرد و در برخی جهات ایشان را الگو قرار داد و در دیگر جهات قرار نداد. برای نمونه باید به جمله «هیهات من الذله» امام حسین (ع) توجه کرد، این جمله فقط در جنگ مصداق ندارد چرا که ذلت فقط در جنگ و خونریزی نیست مردم باید تلاش کنند که از ذلت در مسائل اجتماعی، سیاسی، فردی و حتی علمی دوری کنند.
توکل با اشاره به اینکه عزاداری برای امام حسین (ع) مصادق آیه 32 سوره حج «مَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ» است گفت: در این آیه بیان شده است که هر کس شعایر خدا را بزرگ دارد در حقیقت آن از پاکى دلهاست. بنابراین باید تعظیم امام حسین (ع) به هر نحوی که انجام میگیرد با تقوای دل باشد. یعنی اینکه باید با اخلاص و فقط برای خود امام حسین(ع) انجام شود چرا که کاری که در آن اخلاص نباشد ارزش چندانی ندارد و کاری که در آن از پاکی و صافی دل اثری نباشد تاثیرگذار نخواهد بود.
وی افزود: از آنجا که برپایی عزاداری امام حسین(ع) از شعائر است پس هر فعلی که مصداق بزرگداشت و عظمت ایشان باشد جزئی از شعائر است. شیعیان باید بکوشند این عظمت و بزرگی امام حسین (ع) را به همه مردم جهان نشان دهند وقتی که همه مردم این بزرگی وعظمت را ببینند تحت تاثیر قرار میگیرند و نا خودآگاه به این بزرگی و عظمت احترام خواهند گذاشت. شیعیان در بزرگداشت این شعار و فریضه الهی باید آنچنان باشد که همه مردم را انگشت به دهن بگذارند که این شخص مگر چقدر بزرگ است که هر ساله این همه انسان برای بزرگداشتش به سوگ مینشینند.
این مدرس عالی حوزه بیان کرد: البته باید توجه کرد عزاداری برهر شکلی که انجام شود زمانی جزء شعائر خواهد بود و زمانی میتواند نهضت حسینی و اسلام را زنده نگهدارد که همراه با شعور باشد. شور حسینی باید شعور هم داشته باشد که موثر و کارآمد باشد. هر مجلس و عزایی که باعث افزایش شعور و بصیرت حسینی نباشد نمیتواند گام مناسبی در جهت زنده نگهداشتن اسلام و نهضت حسینی باشد.اگر چه احساس هم در عزاداریها مهم است اما احساس به تنهایی نمیتواند این نهضت را زنده نگهدارد باید این مجالس و عزاداریها باعث افزایش شعور و بصیرت حسینی شوند تا بتوانند گام موثر و مهمی باشند.
وی در پایان اظهار کرد: بنابراین عزاداریهایی مانند قمه زنی که نه در آن شعور حسینی است و حتی باعث وهن شیعه میشود مورد قبول نیست. امروز در فضای مجازی عکسایی بسیار تکان دهنده از قمه زنی برخی شیعیان منتشر میشود که رسانههای غربی با نشان دادن این تصاویر سعی دارند که اسلام و شیعه را این گونه نشان دهند در حالی که اینطور نیست. بنابراین آن عزاداریهای مورد قبول است که بر اساس فرمایشات مقام معظم رهبری و مراجع تقلید باشد و شعور حسینی را افزایش دهد.