به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، آیتالله سید محمد حسینی زنجانی، مدرس عالی حوزه علمیه، یکشنبه، 24 آذرماه، در درس تفسیر قرآن با اشاره به روایتی از حضرت رضا (ع) گفت : جایگاه قرآن اختصاص به زمان خاصی ندارد بلکه در تمام دورانها میتوان از قرآن کریم استفاده کرد.
تفاوت تدبر و تعقل در قرآن کریم
این مفسر قرآن کریم با اشاره به تفاوت تدبر و تعقل در قرآن کریم عنوان کرد: تأمل و تدبر در قرآن باعث آرامش انسان میشود؛ این قرآن کتاب مبارکی است و هدف از نزول قرآن کریم این است که انسان در آیات الهی تدبر کند، ولی تدبر با تعقل فرق اساسی دارد.
تدبر در قرآن مقدمه بیداری انسان است
وی در ادامه گفت : تعقل اندیشه کردن و تفکر کردن است ولی تدبر از ماده دبر است یعنی عاقبت قضایا را دیدن؛ و خداوند در قرآن میفرماید که تدبر مقدمه بیداری انسان است و اگر در قرآن کریم تدبر و تعقل نکنیم و آیات الهی را بررسی نکنیم الگوهای زندگی را نمیتوانیم از قرآن استخراج کنیم.
لزوم تمسک به اهل بیت(ع) برای تفسیر قرآن
این مرجع تقلید با اشاره به سوره نحل آیه 46 گفت: در قرآن تاکید شده که ما قرآن را بر تو ای پیامبر فرو فرستادیم که آن را برای مردم تبیین و تفسیر کنی، و لذا پیامبر اکرم (ص) تأکید دارد «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا، کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی؛ أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ» یعنی عترت جایگاه پیامبر (ص) را در تبیین قرآن گرفته است و اگر کوشش اهل بیت (ع) نبود آنگاه تمام برداشتهای افرادی چون اشعری، که ظاهر قرآن را میدیدند، درست تعبیر میشد. و افراد فقط به ظاهر قرآن تمسک میجستند و این تفکر اشعریها باعث میشد که مردم از اهل بیت (ع) جدا شوند و این افراد عنوان کردند برای ما کتاب خدا کافی است و دیگر احتیاجی به کسی نداریم در حالی که پیامبر اکرم (ص) در مقابل این تفکر ایستاد.
آیتالله حسینی زنجانی در پایان افزود: محور تفسیر قرآن، هم باید بر اساس ظاهر قرآن باشد که برای همه انسانها قابل فهم است و هم بیانات اهل بیت (ع) که باطن قرآن هستند و اگر ما اهل بیت (ع) را حذف کنیم دیگر در مقابل اشعریها، وهابیها و سلفیها هیچ ابزار مؤثری نداریم که از حقیقت قرآن دفاع کنیم.