به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، آیین اختتامیه هفتمین جشنواره بینالمللی سینما حقیقت با حضور مقامات سینمایی و جمع کثیری از هنرمندان شب گذشته 26 اذرماه، در تالار وحدت برگزار شد.
در ابتدای این مراسم مهدی طباطبایینژاد دبیر جشنواره در سخنانی اظهار کرد: این جشنواره با شعار «حقیقت بهترین راهنماست» شکل گرفت و سعی داشت با زبان مستند بهترین آموزههای ارزشی و دینی را اشاعه دهد. در این راستا ممکن است محددیتهایی نیز وجود داشته باشد، اما این قضیه دلیلی بر این نیست که کار ما خالی از ضعف بوده، ولی سعی می کنیم در دورههای بعد این ضعف برطرف شود. در این راستا از همه مستندسازان از داخلی گرفته تا میهمانان خارجی تشکر میکنم که ما را در برگزاری این رویداد سینمایی یاری رساندند.
وی افزود: حدد 1000 فیلم به دبیرخانه جشنواره ارسال شد، اما از همه کسانی که فیلمشان در بخش مسابقه حضور داشت و یا نداشت و از همه مخاطبانی که مستند را جدی گرفتند تشکر میکنم. اگر به چهار دهه قبل بازگردیم، میبینیم که تعریف سینما مستند در ایران سینمای آگاهی است و کشور پیشرو، کشور آگاه است.
پس از سخنان دبیر جشنواره از سیدحسن بنیهاشمی، مستندساز پیشکسوت جنوبی با حضور حجتالله ایوبی، محمدمهدی طباطبایینژاد و داریوش ارجمند تجلیل شد.
در این بخش داریوش ارجمند در سخنانی تصریح کرد: خوشحالم که در هفتمین جشنواره سینما حقیقت از حسن بنیهاشمی که هم دوره ما بوده است، قدردانی شد. زمانی که بنده و مهرداد تدین، فیلم 8 میلیمتری میساختیم او در تهران و جنوب فیلم میساخت. نکته دیگر اینکه ما وقتی فیلم میساختیم، به دنیای بزرگ سینما فکر میکردیم و حتی فرمهای 8 میلیمتری فیلمهای ما برای دنیای سینما ارزشش بیشتر و بسیار شرافتمندانه تر از چیزی بود که به نام سینما در ایران معرفی شد. اگر سینماگر فرهیختهای در روزگار ما هست یادگار همان فیلمهای 8 میلیمتری است که قلبهای بسیاری را در خودش قرار داده است.
پس از سخنان داریوش ارجمندف حجتالله ایوبی رئیس سازمان سینمایی نیز با بیان اینکه از برگزاری چنین جشنوارههاییباید حمایت کرد، گفت: علاقه داشتم همه فیلمهای این جشنواره را ببینم. آنچه که در این جشنواره دیدم علاوه بر فیلمهای خوب چهرههایی پر از امید بود. آنچه که دیدیم این بود که همه جوانها این جشنواره را از آن خود میدیدند و فکر میکردند میزبان آن هستند این بزرگترین موفقیت برای جشنواره هفتم است. امیدوارم در جشنوارههای آینده رفتار ما به گونهای باشد که جوانها این جشنواره را از آن خود بدانند.
ایوبی در بخش دیگری از سخنان خود درباره تأثیرگذاری رسانه بیان کرد: مستندسازان باید خوبیهای دنیا را به تصویر کشند. مستندسازی کار مقدسی است که با عشق انجام میگیرد. مستندسازان به امثال ما نیاز ندارند ولی وظیفه ما است تا از آنها حمایت کنیم تا با زبان تصویر زیباییهای زندگی را به رخ دیگران بکشند و نشان دهند. درضمن در جشنواره فجر امسال رنجهایی که سینماگران در طول این سالها دیدند در فیلمهایشان دیده میشود، امیدوارم ما به گونهای عمل کنیم که در سال آینده فیلمهای خوب و پرامیدی در جشنوارهها حضور داشته باشد.
رئیس سازمان سینمایی در انتهای سخنانش خاطرنشان کرد: ایران گنجینه عمیقی از زیباییهاست امیدواریم بتوانیم با ایجاد فضای پرنشاط راه را برای مستندسازان باز کنیم و در پخش و اکران فیلمهای مستند نیز موفق باشیم و فرهنگ مستند دیدن را در بین مردم جا بیندازیم.
در این مراسم از ناصر تقوایی فیلمساز بزرگ کشورمان نیز تجلیل شد. وی در مراسم تقدیر خود که با تشویق بسار حاضران در مجلس همراه بود در سخنانی تصریح کرد: اگر بخواهم صمیمانه با شما سخن بگویم اینگونه میگویم که در تمام دوران سینما هیچ مانعی بر سر راهم وجود نداشته است. گرفتاریهای من در طول مدیریتهای متفاوت مربوط به فیلمنامه بوده وگرنه پس از انقلاب حتی یک فریم از فیلمهای من تا به حال سانسور نشده است.
وی ادامه داد: من در هیچ کاری، حرفه ای نشدم و نمیشوم و نخواهم شد چون اگر نتوانستم فیلم بسازم قطعا عکس میگیرم. اگر نشد عکاسی کنم فیلمنامه مینویسم، اگر نشد فیلمنامه بنویسم قطعا تدریس میکنم، چراکه فکر میکنم بین هیچ یک از این هنرها تفاوت وجود ندارد و ارزش هنری یک فریم عکاسی برای من کمتر از فیلمسازی نیست. من همه این سالها هرگز بیکار نبودهام و همواره مینوشتم. در طول تمام سالهای زندگی خود کتاب بسیار نوشتهام، اما اگر این آثار مکتوب منتشر نمیشود مشکل از من نیست، بلکه مشکل از شرایط نشر است.
تقوایی در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: سختگیری به هنرمندان در شرایطی صورت میگیرد که تعداد علاقمندان به سینما روز به روز افزایش پیدا میکند و خوشبختانه شاهد حضور جوانان با لیاقت در این عرصه هستیم. نکته مهم در این علاقمندی این است که جوانان به کار در حرفههای فنی سینما علاقهمند شدهاند و مانند گذشته این علاقهمندی تنها به حوزه بازیگری معطوف نمیشود، اما آیا در قبال این علاقهمندی، مسئولان فکری به حال کشف استعدادهای جوان کردهاند. من به سهم خودم تلاش کردم در طول تمام این سالها از این جوانان علاقمند و با استعداد در عرصه سینما حمایت کنم.
تقوایی در انتهای سخنان خود تأکید کرد: بسیاری از فیلمسازان گمان میکنند که تنها با حمایت و پشتیبانی دولت است که میتوان فیلم ساخت، ولی به اعتقاد من چنین نیست، بلکه سرمایه هر فیلمی توانایی فیلمساز است. من فیلمسازی می شناسم که هفت اثر سینمایی با سرمایه دولت ساخته، اما هیچ یک از آنها ارزش هنری نداشتهاند و تنها پول این جوانان است که دور ریخته شده است. در طول همه این سالها سیاه لشکر در عرصه فیلمسازی تحویل جامعه هنری و مردم دادهایم. همچنین متاسفانه علاوه بر محتوا مباحث فنی سینما هم افت کرده است و در این میان تلویزیون کاری با سلیقه مخاطب کرده که ذائقه او را به نازلترین شکل ممکن پایین آورده است.
در ادامه این مراسم نشان فیروزه سینماحقیقت به پاس یک عمر فعالیت هنری به ناصر تقوایی و سیدحسن بنیهاشمی، کارگردانان سینمای مستند ایران اهدا شد. در ضمن اسامی برگزیدگان هفتمین دوره جشنواره به شرح زیر اعلام شد:
بخش مسابقه ملی
بهترین دستاورد فنی:
بهترین صدابرداری و صداگذاری: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: آرش قاسمی صداگذار «خون مردگی»
بهترین تدوین: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: صادق رضانیا تدوینگر «در پناه بلوط»
بهترین تصویربرداری: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ 70 میلیون ریال تعلق گرفت به: مهدی آزادی تصویربردار «لبیک»
بهترین پژوهش: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: علی محمد قاسمی پژوهشگر «گزارش شنبه»
بهترین مستند سیاسی- اقتصادی بخش ویژه: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: مرتضی پایهشناس کارگردان «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه»
بهترین مستند- داستانی بخش ویژه: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به:محمدحسین مهدویان کارگردان «آخرین روزهای زمستان»
بهترین مستند انقلاب اسلامی و دفاع مقدس: لوح تقدیر و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: مصطفی رزاق کریمی کارگردان «خاطراتی برای تمام فصول»
بهترین مستند اجتماعی: لوح تقدیر و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: محمد کارت کارگردان «خون مُردگی»
بهترین مستند پرتره: لوح تقدیر و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: غلامرضا نعمتپور کارگردان «برای گونگادین بهشت نیست»
بهترین مستند تاریخی: لوح تقدیر و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: حسن نقاشی کارگردان «شاهجهان»
بهترین مستند دینی و آیینی: لوح تقدیر و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: رضا فرهمند کارگردان «لطفاً بوق بزنید»
بهترین مستند علمی و زیست محیطی: لوح تقدیر و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به: فرشاد افشینپور کارگردان «پرندگان در سرزمین برف و آفتاب»
بهترین مستند قوم شناسی: هیات داوران هیچ فیلمی را واجد دریافت جایزه بهترین کارگردانی اعلام نکردند.
بهترین فیلم مستند کوتاه: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ صد میلیون ریال اهدا شد به گل اندام صفری کارگردان «خان آخر»
بهترین فیلم مستند نیمه بلند: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ صد میلیون ریال اهدا شد به رضا فرهمند کارگردان «لطفاً بوق بزنید»
بهترین فیلم مستند بلند: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ صد میلیون ریال اهدا شد به مهدی نورمحمدی کارگردان «در پناه بلوط»
جایزه ویژه هیاتداوران: تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا شد به لقمان خالدی کارگردان «کمی بالاتر»
جایزه ویژه دبیر جشنواره: با تقدیر از مهدی مطهر تهیهکننده «لطفاً بوق بزنید»؛ تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و 6 سکه بهار آزادی اهدا شد به آزاده موسوی و کوروش عطائی کارگردانان «از ایران، یک جدایی»
جایزه بزرگ جشنواره: نشان فیروزه، دیپلم افتخار و مبلغ یکصد و بیست میلیون ریال اهدا شد به مرتضی رزاق کریمی تهیهکننده «خاطراتی برای تمام فصول»
بخش مسابقه بینالملل
مستندهای کوتاه:
بهترین مستند کوتاه (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی 3000 دلار): اسلومو، به کارگردانی وین پادولا از آمریکا، به خاطر ساختار سینمایی عالی، سبک روایی آهنگین و کارآمد، و بیان خاطره انگیز فردیت در آن
جایزه ویژه هیات داوران (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی 2000 دلار): «برای من خورشید هرگز غروب نمیکند» به کارگردانی مینا راد از کشور فرانسه به خاطر سادگی و صفای آن در روایت قصهای عمیق.
تقدیر هیات داوران: پرندگان مهاجر (قوناق قوشلاو) به کارگردانی حسین دادگر از ایران، به خاطر توجه حساس آن به یک مقوله زیست محیطی بسیار حائز اهمیت و جهانی.
مستندهای نیمه بلند:
بهترین مستند نیمه بلند: (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی 5000 دلار): «عروسک کاموایی» به کارگردانی عزتالله پروازه از ایران به خاطر ارائه پرترهای متین از شکیبایی و خوشبینی بشری.
جایزه هیات داوران: (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی 2000 دلار): «پدر و پسر» به کارگردانی پاول لوزینسکی از لهستان، به خاطر واکاوی یک رابطه شکننده و در عین حال جاودان پدر و فرزندی.
تقدیر ویژه هیات داوران: «پیر پسر» به کارگردانی مهدی باقری از ایران، به خاطر ارتباط آن با جامعه روز ایران و پرتره شجاعانه آن از روابط بین نسلها و «کمی بالاتر» به کارگردانی لقمان خالدی از ایران به خاطر حسن انتخاب کارگردان در پرداختن به تب و تاب درونی شخصیتی که در حالت عادی به چشم نمیآمد.
مستندهای بلند:
تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی 7000 دلار به طور مشترک تقدیم شد به: «ابوحراز» به کارگردانی ماسیژ دریگاس از لهستان و «خاطراتی برای تمام فصول» به کارگردانی مصطفی رزاق کریمی از ایران. «ابوحراز» به خاطر کیفیتهای بیانی و فنی نگاه صمیمانه این فیلم به جامعهای در سودان که با خطر انقراض در اثر بروز تغییرات زیست محیطی مواجه است. «خاطراتی برای تمام فصول» به خاطر تحقیق ماندگار و تصویربرداری آرشیوی کارگردان که ماحصل آن دستیابی به نگاهی درونی به پیامدهای ناشناخته جنگ ایران و عراق است.
جایزه ویژه هیات داوران (تندیس جشنواره، لوح افتخار و جایزه نقدی 2000 دلار) به اتفاق آرا اهدا شد به «بازی آدم کشی» به کارگردانی جی. اوپن هایمر از کشور دانمارک به خاطر تلاش دقیق، مستند و جمعیِ این فیلم برای واکاوی تاریکترین جنبههای ذات بشر.
اعضای هیات داوران بخش فیلمهای بلند همچنین از کارگردان فیلم «برای گونگادین بهشت نیست» بخاطر تلاش او برای معرفی و شناساندن انگارههای ایرانی تشکر کرد.