فرشاد منظوفینیا، طراحی صحنه و کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: در مجموع و براساس آنچه که در کشورهای صاحب تئاتر از نقطهنظر طراحی صحنه و لباس در اجراهای نمایشی دیده میشود باید گفت که در ایران طراحی صحنه و لباس به جایگاه واقعی خود دست پیدا نکرده است.
وی گفت: این سیر پیشرفته و کاملاً هنری در کشورهای خارجی در عرصه طراحی هنری آثار نمایشی ناشی از این باور است که آنها به صحنه و فضای نمایشی خود بسیار بها میدهند و براساس تعریف دقیق علمی که میگوید وقتی فضا را تعریف میکنیم منظور مجموعهای از عناصری است که تماشاگر آنها را ادراک میکند، برای آن ارزش ویژهای قائل هستند.
دکور، لباس و وسایل صحنه مربوط به فضای فیزیکی و رنگ و بافت و نور و صورت مربوط به فضای عاطفی میشوند
طراحی صحنه نمایش «خانمچه مهتابی» تصریح کرد: با وجود اینکه این درک از طریق حواس پنجگانه اتفاق میافتد اما تنها حس نیست بلکه حسی توأم با تعقل و تفکر است که آن را در دو فضای فیزیکی و عاطفی تقسیم میکنیم و چنین بیان میشود که فضای فیزیکی از دکور پلاستیک و لباس و آکساسوار نتیجه میشود و فضای عاطفی نمایش نیز به تأثیر مستقیم رنگ و بافت و نور و صوت بستگی دارد.
این کارگردان تئاتر در ادامه گفت: اینکه چرا در ایران این مقوله فاقد اهمیت لازم است به دو موضوع مربوط میشود یکی کمدانشی برخی از کارگردانان تئاتر که به ارزش فضاسازی در نمایش تولیدیشان واقف نیستند و دیگری کمبود بودجهای که در زمینه تولید نمایش وجود دارد و وقتی حداقل بودجه به یک گروه تعلق میگیرد، قطعاً نخستین چیزی که به ذهن کارگردان و یا مدیر هنری متبادر میشود این است که به فکر حذف بخش و یا همه ایدههای اجرایی خود باشند.
وی با رد این موضوع که چنین طراحی دکور و صحنهای مینیمال نیست تأکید کرد: سبک مینیمال نیز برای خود تعریفی دارد، اگر دست به فشردگی معنایی نمایش بزنیم آن زمان است که در طراحی هنری یک نمایش نیز میتوان به اختصار کار کرد وگرنه چون ابزار و تجهیزات در اختیار نداریم پس به این معنی است که مینیمال کار میکنیم درست نیست.
تعطیلی کارگاه دکور و صحنه عامللی بازدارنده و سد راه فعالیت طراحان هنری است
کارگردان نمایش «شب به خیر کوچولو» در مورد تعطیلی کارگاه دکور و صحنه و آرشیو لباس که روزگاری در اختیار فعالان تئاتری بود گفت: این موضوع بارها از سوی کارگردانان و فعالان تئاتری پیگیری شده است اما به نتیجه لازم نرسیده است و مثلاً اینجانب به همراه پیام فروتن از طراحان صحنه بنام تئاتر کشور و ناصح کامکاری دیگر کارگردان تئاتر این موضوع را در مجله نمایش مورد نقد قرار دادیم اما کار به جایی نرسید.
این مدرس دانشگاه در پایان گفت: تعطیلی کارگاه ساخت دکور و صحنه موجب شد تا ما متخصصان این فن را از دست بدهیم و مجبور بشویم برای سفارش کار به آهنگریها و کارگاههای در و پنجرهسازی که البته از سطح شهر جمعآوری شده و برای دسترسی به آنها باید به حاشیه شهر برویم و تازه بعد از ساخت دکور، آن را با هزینهای گزاف به سالنهای تئاتری بیاوریم که این تحمیل به گروههای اجرایی تئاتر است.