کد خبر: 1361422
تاریخ انتشار : ۰۱ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۰:۱۹

خشونت‌طلبی؛ نتیجه حذف لطیف‌ترین باورهای اسلامی در تفکر وهابیت

گروه اجتماعی: مفاهیمی همچون برکت، تبرک و مبارک بودن، باورهای لطیفی هستند که ریشه قرآنی داشته و از نظر علمی تأثیر آنها بر سلامت روان اثبات شده است؛ باورهایی که وهابیون با حذف آنها از تفکرات خود دچار ضعف انسانیت شده‌اند.


به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) خشونت وهابیت گاهی به حدی می‌رسد که انسان را به تحیر وامی‌دارد و با تعجب به دنبال یافتن دلیل منطقی و علمی رسیدن این افراد به چنین مرحله دون انسانی می‌گردد. اما با بررسی و تحلیل آنچه بدان معتقد نیستند، می‌توان دلیل دینی و علمی چنین رفتارهایی را یافت.



توسل، شفاعت، تبرک و زیارت چهار موضوعی است که در زمینۀ واسطه‌خواهی از خدای متعال مطرح شده و وهابیان با آنها به مقابله برخاسته‌اند؛ باورهای لطیفی که به راحتی از طریق روش‌های علمی می‌تواند تأثیر مثبت آنها بر آرامش روانی و تقویت خوی انسانی را اثبات کرد.



فقدان همین باورها است که با ضعیف کردن خوی انسانی، وهابیت را به افرادی قسی‌ءالقلب تبدیل کرده است که گریه هیچ کودکی، ضجه هیچ مادری و اندوه هیچ انسانی در آنها تأثیر نمی‌گذارد.



اما تبرک چیست؟



تبرک به معنی مبارک شدن و برکت پیدا کردن است و تبرک جستن به معنی برکت‌خواهی؛ باور به تبرک از باور به برکت نشئت گرفته است یعنی امور مادی که در کنار یک امر الهی قرار می‌گیرند، خصلت آن امر الهی را گرفته و تأثیرگذاری بیش از مادیت خود می‌یابند.



منشأ برکت خداست و برکت‌خواهی از خدا، سنتی رایج در میان مؤمنان است. زمان‌ها، مکان‌ها، اشیاء و انسان‌های خاصی دارای برکت هستند و به همین دلیل مبارک خوانده می‌شوند و برکت‌خواهی از آنان موجب قرب بیشتر به درگاه الهی و معنویت افزون‌تر در زندگی انسان‌ها می‌شود.



کلمه «برکت» و مشتقات آن 34 مرتبه در 32 آیه و بر 8 صیغه (بارک، بارکنا، بورک، تبارک، برکات، برکاته، مبارکاً و مبارکه) به کار رفته است و به معنای کثرت و زیادی خیر آمده است.



پیراهن یوسف(ع) و آب وضوی رسول(ص) شفا می‌دهد



برکت ریشه قرآنی دارد. زمانی که حضرت یعقوب نبی(ع) از فراق یوسف نابینا شد؛ به تصریح قرآن کریم، حضرت یعقوب(ع)، لباس یوسف را بر چشم خود نهاد و بینایى خود را باز یافت «فَلَمَّا أَنْ جاءَ الْبَشِیرُ أَلْقاهُ عَلى‏ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَکُمْ إِنِّى أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ؛ پس چون مژده‌رسان آمد، آن پیراهن را بر چهره او انداخت، پس بینا گردید یوسف»(آیه 96 سوره یوسف).



تبرّک و استشفا به پیراهن یوسف، نمونه‏‌اى از تبرّک و استشفا به چیزى است که به شکلى منسوب به اولیاى الهى است. در این متبرک شدن یک پارچه، از نبی خدا؛ حضرت یوسف(ع)، و شفاگرفتن پیامبر خدا؛ حضرت یعقوب و نقل این داستان توسط قرآن و عدم رد آن، نشان دهنده تأیید قرآن و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است.



اما آیا در تاریخ زندگی نبی مکرم اسلام نیز چنین چیزی اتفاق افتاده؟

بله، بر اساس روایات معتبر نزد شیعه و سنى، اصحاب پیامبر اکرم(ص) هنگام وضو گرفتن ایشان، هجوم مى‌‏آوردند تا هر کسى قطره‏‌ا‌ى از آب وضوى ایشان را به عنوان تبرّک برگیرد؛ به گونه‏‌اى که نمى‏‌گذاشتند قطره‌‏اى از آب وضوى پیامبر(ص) بر زمین بریزد و اگر به کسى چیزى نمى‌‏رسید، از رطوبت دست دیگرى استفاده مى‏‌کرد. (صحیح بخارى، ج 1، ص 33 و ج 7، ص 50؛ مسند احمد، ج 4، ص 329 و 330)



اگر تبرّک جستن به قطرات آب و یا ظرف غذای پیامبر(ص)، شرک و حرام بود، وظیفه آن حضرت نهى و بازداشتن اصحاب از این عمل بود. چنانکه در مورد تصور مردم، بعد از فوت ابراهیم، فرزند آن حضرت، به ارتباط خورشید گرفتگی با غم پیامبر؛ در فراز منبر مردم را از این خرافه نهی فرمودند؛ ومبارزه با شرک و خرافه پرستی، بارها و بارها جزء اصلی دعوت پیامبران بوده است.



چه کسی گفته است تبرک جستن یعنی پرستش؟



تبرک جستن یعنی تبرک جستن. تبرک جستن عامه مردم از بزرگان و یا اشیاء برای پرستیدن آنها نیست، بلکه برای برکت خواهی از چیزی منتسب به پیامبر(ص) و ائمه است.



حتی در کشور وهابیون نیز هر ساله پرده کعبه تعویض می‌شود و پرده سال قبل با تشریفات خاص و به عنوان احترام به کشورها و سفرای سایر کشورها هدیه داده می‌شود و همچنان که خداوند فرموده است جای پای حضرت ابراهیم(ع) (مقام ابراهیم در کنار کعبه) آیت و نشانه الهی است. «وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِیمَ؛ در مقام ابراهیم نمازگاهى براى خود اختیار کنید» (آیه 125 سوره بقره).



جالب است بدانید که وهابیان در موضوع تبرک حتی با احمد بن حنبل و ابن تیمیة نیز اختلاف دارند و تبرّک از مهمترین و آشکارترین دلایل مسلم قرآنی بر بطلان عقاید وهابیان است. زیرا تبرک از موارد مهم واسطه‌خواهی برای تقرّب به درگاه الهی است.



مفهوم برکت به حدی عمیق در ریشه‌های باوری و تفکری مردم ایران جای دارد که به هیچ عنوان و با هیچ تیغ شبهه‌ای نمی‌توان آن را از کالبد باور مردم ایران جدا کرد. باور به اینکه اگر صدقه دهی پولت برکت پیدا می‌کند، خیر و نیکی برکت زندگی است، میهمان با خود برکت می‌آورد و ... بسیار عمیق هستند اما باید مراقب بود با وسوسه شیطان و شبهه‌افکنی گروهی که هیچ خبر و برکتی در آنها نیست، غبار بر باورمان ننشیند.



برای مطالعه بیشتر در خصوص خیر و برکت می‌توانید به کتاب «خیر و برکت از دیدگاه قرآن و حدیث؛ نویسنده محمد مهدی ری‌‌شهری» مراجعه کنید.

captcha