زندگی روزمره و غفلت، سبب کم بهره‌بردن از قرآن است
گروه فعالیت‌های قرآنی: مدرس حوزه و دانشگاه ضمن بازتعریف مفاهیم دینی، عنوان کرد: زندگی روزمره و غفلت، عامل اصلی کم بهره‌بردن مسلمانان از مفاهیم بنیادین و تاثیرگذار قرآن در زندگی است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، حجت‌الاسلام والمسلمین نخاولی، مدرس حوزه و دانشگاه در روز پایانی دوره مهارت‌افزایی مدیران قرآنی کشور، در این دوره حضور یافت و برای شرکت کنندگان در این دوره درباره نگرشی دیگر به قرآن کریم و راه‌های بازتعریف و استفاده از مفاهیم قرآنی سخنرانی کرد.
وی در این نشست اظهار کرد: همه موجوادات در این عالم عمر مشخصی دارند، اما تنها موجودی که عمر او مشخص نشده است، انسان است؛ زیرا عمر او در دست خود او و کارهایی است که انجام می‌دهد. نحوه تغذیه و محیط سالم، انجام گناهان، سبک زندگی، صله رحم و ... از موضوعاتی است که بر عمر انسان تاثیر دارد.
این کارشناس امور مذهبی خاطرنشان کرد: تمامی موجودات در رتبه خود در جایگاه هستی ثابت هستند و قابلیت ارتقاء و یا نزول را ندارند، اما تنها موجودی که بر این امر قابلیت دارد؛ انسان است و می‌تواند رتبه خود را بالا یا پایین ببرد. اگر انسان با این ظرفیت خود را بالا نکشد و یا افول کند، زندگی خسران باری دارد که مورد بازخواست قرار می‌گیرد.
وی عنوان کرد: مهم‌ترین دلیلی که انسان‌ها دچار روزمرگی می‌شوند، غفلت و عدم توجه به معنویات است؛ در داستان حضرت یوسف(ع) وقتی که ایشان از جلوی زنان دربار زلیخا عبور کرد، همه آنها انگشت خود را بریدند؛ این در حالی است که اگر آنها توجه را به حضرت یوسف(ع) معطوف نمی‌کردند، این اتفاق نمی‌افتاد. به عبارت دیگر توجه به چیزی باعث گرایش به آن است.
حجت‌الاسلام نخاولی یادآور شد: تمام نیازها و خواسته‌های بشر در سه مقوله رسیدن به علم، قدرت و حیات است و این سه عامل ریشه در رسیدن به بی‌نهایت و نامحدود بودن دارد؛ عبور از نامحدودیت‌ها یعنی لقاء‌الله و در تعابیر عرفانی یعنی فنا شدن فی‌الله و هدف قرآن کریم نیز همین است و آمده است تا انسان را از محدودیت‌ها عبور دهد و به سعادت دنیا و آخرت برساند.
وی گفت: ما به بلاها و سختی‌های زندگی به چشم نکات منفی نگاه می‌کنیم و در این دو شرایط رفتارهای متفاوتی را از خود نشان می‌دهیم، اما در آموزه‌های قرآنی آمده است که ما باید همواره در سختی‌ها و خوبی‌ها شاکر خداوند باشیم و از َآن لذت ببریم.
این کارشناس امور مذهبی توضیح داد: اگر در زندگی حضرت یوسف(ع) دقت کنیم، مشاهده می‌کنیم که تمام این سختی‌ها برای این بود که حضرت یوسف(ع) رشد کند و به جایی برسد که فرمانروای مصر شود و بدین وسیله نیمی از مردم جهان را از قحطی نجات دهد و به ایمان برساند.
