علی مرشدیزاد، عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به سابقه فراگیرشدن شبکههای اجتماعی اظهار کرد: شبکههای اجتماعی، پدیدهای جدید است و اگرسابقه تأسیس اینترنت و فراگیرشدن آن را پیگیری کنیم، میتوانیم بگوییم که شبکههای اجتماعی مرحلهای پس از وبلاگها است. در وبلاگها، نویسنده ارتباط یکسویه با کاربران داشت در حالی که شبکههای اجتماعی، ارتباطی دوسویه و چندسویه دارند.
وی افزود: کاربران متعدد، از نقاط مختلف جهان با یکدیگر به تبادل نظر و دیدگاه میپردازند. بازوهای مهم پدیده جنبش اجتماعی در دو دهه گذشته شبکههای اجتماعی هستند که برخاسته از جامعه بوده و گسترش آن به شکل تخصصی است.
راهاندازی شبکهاجتماعی داخلی باید توسط بخش خصوصی باشد
عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد تصریح کرد: دغدغهای که برای دولتها در شبکههای اجتماعی به وجود آمده است این بوده که آیا دشمن از طریق شبکههای اجتماعی میتواند به جاسوسی بپردازد و دغدغه بزرگتر دولت درباره تلفن همراه و پیام کوتاه است که میتواند کاربران را در نقاط مختلف و پیامک بسیج کند.
وی ادامه داد: آنچیزی که درباره راهاندازی شبکه اجتماعی ملی و داخلی مطرح بوده برخاسته از این دو دغدغه است که بیشتر دومین دغدغه یعنی جاسوسی از طریق تلفن همراه و پیام کوتاه مدنظراست. یکی از کارکردهای شبکه اجتماعی، برقراری ارتباط میان افراد است و در این مقطع چنین پرسشی مطرح میشود که آیا میتوان ارتباطات را به داخل کشور محدود کرد؟ اگر پاسخمان مثبت است، بنابراین کارکرد شبکه اجتماعی را نخواهد داشت.
مرشدیزاد اظهار کرد: اگر میخواهیم شبکه اجتماعی داخلی را راه بیندازیم باید کاربران را از همه دنیا تحت کنترل ایران داشته باشیم. این موضوع قابل قبول و مورد پذیر ش است. دومین عنصری که شبکههای اجتماعی برای کاربران حساس بوده عنصر اعتماد است، یعنی کاربر باید اعتماد کامل به شبکه داشته باشد و هر زمان که نیاز به دسترسی داشته باشد، شبکه در دسترسش قرار بگیرد.
وی یادآور شد: اعتماد به شبکه اجتماعی داخلی باید در کاربرایجاد شود و این زمانی حاصل میشود که دولت عهدهدار راهاندازی آن نباشد و جامعه مدنی و نیروهای بخش خصوصی نسبت به این موضوع اقدام کنند. در غیر این صورت مردم شبکه اجتماعی را از آن خود نمیدانند و تصورشان بر شبکه اجتماعی دولت خواهد بود.
مرشدیزاد اظهار کرد: در مقابل یوتیوب، شبکه اجتماعی فیلترشده، آپارات را داریم اما متأسفانه آپارات نتوانست کاربران را به خود جذب کند و کاربران داخلی با وجود فیلترشدن این شبکه اجتماعی، مطالبشان را در آن بارگذاری میکنند. یکی از دلایل این امر، آزادی عمل واعتماد بیشترکاربران به یوتیوب است.
کاربران نسبت به مدیران اینترنت در ایران بیاعتمادند
وی یادآور شد: کاربران آنقدر باید به شبکههای اجتماعی داخلی اعتماد داشته باشند که حتی به سهولت بتوانند دولت را نقد کنند و آزادی عمل بیشتری را داشته باشند. متأسفانه کاربران نسبت به مدیران اینترنت در ایران بی اعتماد هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد تصریح کرد: موضوع فیلترینگ از دیگر موضوعاتی است که برای کاربران بی اعتمادی را فراهم کرده است و تا زمانی که این مسأله حل نشود و تعامل و ارتباط متقابل میان کاربران و دستاندرکاران دولتی در حوزه فضای مجازی برقرار نشود، بعید میدانم دولت بتواند اعتماد سازی را انجام دهد، مگر اینکه جامعه عهدهدار راهاندازی شبکه اجتماعی داخلی شود به این معنی که گروهها، احزاب و بخش خصوصی وارد میدان شوند.
وی بیان کرد: فیسبوک توسط بخش خصوصی راهاندازی شد و اگر در ایران هم چنین شخصی وجود داشته باشد که بتواند کارآفرینی کند، قطعا میتوانیم شاهد راهاندازی شبکه اجتماعی توانمند در ایران باشیم.
مرشدیزاد اظهار کرد: دولت باید شرایط اعتمادسنجی را در جامعه درنظر بگیرد در غیر این صورت موفق نخواهیم بود. برای مثال در کنار جیمیل و یاهو، پستهای الکترونیک ایرانی داریم اما تا چه اندازه جامعه ما به این پستها روی آوردهاند.
وی یادآور شد: موافق فیسبوک هستم چرا که در آن فعالیت میکنم. اگر شبکه دیگری با همان کارکرد باشد، دلیلی نمیدانم که از آن استفاده کنم.
حوزه علمیه هم میتواند در فیسبوک حضور داشته باشد
عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد حضور مسئولان در فیسبوک را نوعی رفتار روزآمد و پیشرو دانست و گفت: مسئولان از این طریق میتوانند با مردم در ارتباط باشند و در لحظه با مردم به صورت خودمانی صحبت و دیدگاههایشان را بیان کنند. این روش خوبی است که مسئولان خود را از مردم میدانند.
وی یادآور شد: فیسبوک همچون جامعهای میماند که همه گروهها میتوانند در آن حضور داشته باشند و کالای خود را عرضه کنند. چه اشکالی دارد که حوزههای علمیه و گروههای مذهبی هم در فضای فیس بوک فعال باشند و بتوانند تأثیرخود را بر جهان بگذارند.