حوزه شعر نیازمند برنامه مدون است/ محدود کردن گستره زبان فارسی در نتیجه غفلت

رضا اسماعیلی، شاعر و مدرس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره جایگاه شعر در نظام فرهنگی کشور گفت: شعر یکی از هنرهای اصیل و ملی ایرانیان بوده و پیشینه هزار ساله دارد و مردم جهان، ایران را با قله‌های بزرگی چون سعدی، حافظ، مولانا، عطار و .... می‌شناسند و در واقع شعر، هنر و ادب آوازه ایران را در جهان بلند کرده است.

وی افزود: ما باید به این سرمایه ملی توجه بیشتری کرده و سعی کنیم این سرمایه را حفظ و به مردم جهان معرفی کنیم؛ از این رو قرار گرفتن شعر در زیرمجموعه معاونت فرهنگی در وزارت ارشاد اسلامی درست است؛ چرا که جایگاه اصلی شعر در ساختار وزارت ارشاد و در معاونت فرهنگی است که در جایگاه درستی قرار گرفته.

اسماعیلی ادامه داد: اینکه آیا از این به بعد شاهد تحول و تغییری در برنامه‌ریزی‌های شعر هستیم یا خیر، شاید قضاوت کردن زود باشد و باید ببینیم معاون فرهنگی چه برنامه‌هایی را برای ارتقای شعر و ادبیات طراحی می‌کند، اما مسئولان نیز باید تجربیات موفق یا ناموفقی که در گذشته وجود داشته را مرور و بررسی کرده و تلاش کنند تا از نقاط قوت بهره گرفته و کاستی‌ها را جبران کنند.

جایگاه شعر، معاونت فرهنگی وزارت ارشاد است

این شاعر و نویسنده تصریح کرد: با در نظرگیری یک قائم‌مقام وزیر در امور شعر که در گذشته اتفاق افتاد، حوزه شعر تجربه ناموفقی را به چشم دید، چون این سمت مبتنی بر یک ساختار سازمانی نبود و شاید اختیار مناسبی هم نداشت و کارکرد خوبی برای ارتقای شعر و ادبیات نبود؛ از این رو اتفاق خجسته‌ای هم در این زمینه نیفتاد.

اسماعیلی با تأکید بر لزوم طراحی ساختار مناسب در حوزه شعر اظهار کرد: با طراحی این ساختار، باید فعالیت‌ها در این زمینه و براساس همین ساختار پیش برود و ما باید یک برنامه مدون برای ارتقای شعر و ادبیات تدوین کرده و یک برنامه چند ساله داشته باشیم تا نقشه راه باشد و بدانیم در این مدت چگونه پیش خواهیم رفت و تا چند سال آینده به چه اهدافی خواهیم رسید و با ترسیم چشم‌انداز، آینده را برای خود روشن کنیم؛ چرا که در غیراین صورت باعث مناسبت‌زدگی خواهیم شد.

عرصه شعر را دچار مناسبت‌زدگی نکنیم

وی ادامه داد: در گذشته هر چند مسئولان تلاش زیادی کردند، تا اتفاق خوبی در حوزه شعر و ادبیات بیفتد، اما به دلیل کاستی‌ها و ناهماهنگی‌هایی که در برنامه‌ریزی‌ها وجود داشت، اهداف تحقق نیافت.

این مدرس زبان و ادبیات فارسی با اشاره به اهمیت زبان فارسی گفت: زبان فارسی در حال فراموشی است، در حالی که در گذشته بسیاری از کشورها به این زبان صحبت می‌کردند و بسیاری از کتب علمی و شاخص علمی به زبان فارسی نوشته می‌شد، ولی امروزه در کشورهای معدودی مثل افغانستان و تاجیکستان به دلیل غفلت، گستره آن محدودتر شده است.

وی تصریح کرد: امیدواریم در دولت جدید، مسئولان سعی کنند از تجربیات گذشته استفاده کرده و خطی برخورد نکنند؛ یعنی در حوزه ادبیات نباید بحث خط و جناح وجود داشته باشد و باید هدف‌مان این باشد که زبان فارسی را احیا و حفظ کنیم و از تمام توانمندی‌های جامعه برای گسترش زبان فارسی استفاده کنیم.