به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، مرتضی نجفیقدسی، از فعالان حوزه قرآنی کشورمان که مراودات نزدیکی با استاد علیاکبر پرورش، وزیر سابق آموزش و پرورش داشته است در بیان خاطرهای از وی گفت: تمامی کسانی که در این سالها استاد پرورش را از نزدیک دیدهاند، شهادت میدهند که وی هیچگاه اهل تملق گویی و چاپلوسی نبود و اگر هم از کسی تعریف میکرد، مجامله نمیکرد و در اصل، حقیقتی را بیان میکرد و بارها این جمله را از ایشان شنیده بودم که با قاطعیت میگفتند در قاموس من، تملق احدی جز پروردگار نیست.
نجفیقدسی ادامه داد: استاد پرورش برداشت زیبایی از فرازی از دعای عرفه داشتند و میگفتند که امام حسین(ع) در این دعا، اهل عرفان را به دو گروه تقسیم کردهاند که عدهای را اصطلاحا «اهل هیبت» و عدهای را «اهل محبت» نامیدهاند و در توصیف آنها چنین بیان فرمودهاند که: «یَا مَنْ أَلْبَسَ أَوْلِیَاءَهُ مَلَابِسَ هَیْبَتِهِ فَقَامُوا بَیْنَ یَدَیْهِ مُسْتَغْفِرِین» یعنی ای کسی که اولیائت را در جامهای از هیبت میپوشانی، پس آنان در برابرت استغفار کننده و آمرزش خواه برمیخیزند و در توصیف اهل محبت نیز فرمودهاند: «یا مَن اَذاقَ اَحِّبائَهُ حَلاوَه المُوانِسَه فقاموا بَینَ یَدیهِ مُتَمَّلِقین» یعنی ای کسی که به دوستان و عاشقانت، شیرینی مناجات و انس و همنشینی با خودت را چشاندهای، پس آنان در برابرت به تملق گویی برمیخیزند.
نجفیقدسی افزود: استاد پرورش معتقد بودند که اینها دو مشی عرفانی هستند که عدهای اهل هبیت و عدهای هم اهل محبت هستند و این را هم اضافه میداشتند که طریقه عرفانی حضرت امام خمینی(ره) اهل هبیت بوده است و طریقه عرفانی رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیتالله خامنهای(مدظله العالی) نیز اهل محبت است. البته این نکته را باید توجه داشت که اینها مانعة الجمع نیست، یعنی هستند افرادی که هر دو طریقه را دارند ولیکن معمولا یکی از این طریقهها در آنها بروز و ظهور بیشتری دارد و از این جهت مشی عرفانی آنها را متمایز میکند.
دعای عرفه امام حسین(ع)؛ از گنجینههای معرفت الهی
وی با بیان اینکه استاد پرورش دعای عرفه امام حسین(ع) را یکی از گنجینههای معرفت الهی میدانستند که به لطف الهی بر زبان مبارک حضرتش جاری گشته و هر کلمه کلمه آن، مخازنی از علم و معرفت است، گفت: استاد پرورش، عرفان واقعی و شناخت صحیح و همه جانبه پروردگار را در این دعا فوقالعاده میدید و بر تعمق و مطالعه عمیق بیانات و فرمایشات حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) در این دعا برای جویندگان معرفت و عرفان، تأکید داشت.
وی تصریح کرد: با توجه به مطالبی که عرض کردم، اکنون اگر جملهای از استاد پرورش در تعریف کسی نقل کنم، ارزش و قیمت آن معلوم میشود. استاد پرورش در خصوص حضرت امام خمینی(ره)، ایمان و اعتقاد بسیار عمیقی داشتند و ابعاد وجودی ایشان را گسترده میدیدند، اما آنچه که در فضایل حضرت امام(ره) برایشان بیشترین جلوه را داشت، عرفان حضرت ایشان بود و معتقد بودند که ایشان اعرف عرفای عصر حاضر هستند که قدرت «تصرف» هم دارند.
وی افزود: یکی از مواردی که استاد پرورش برای اثبات نظر خود در این زمینه ابراز داشتند، نقل جلسهای از شورای عالی دفاع در زمان جنگ در محضر حضرت امام(ره) بود. وی نقل میکرد: روزی اعضای شورای عالی دفاع جهت عرض گزارش و استفاده از رهنمودهای ایشان در مشکلات جنگ در خدمت امام(ره) بودند و یکی از فرماندهان نظامی از وضعیت دشمن و اینکه شرق و غرب دنیا پشت سر آنها هستند و چنین دارند و ما چه نداریم و... خلاصه از قدرت شرق و غرب، توصیفی وحشتناک کرد و در طول صحبت هم حضرت امام (ره) سرشان زیر بود و گوش فرا میدادند و همه اعضای جلسه هم در سکوت فرو رفته بودند که ناگهان حضرت امام(ره) سرشان را بلند کردند و کف دستشان را نشان دادند و یک جمله بیان فرمودند که: «شرق و غرب، کف دست ماست» پس آنگاه کف دست را به پشت برگرداندند و فرمودند «بخواهیم، اینطور میشود، اما نمیخواهیم». استاد پرورش میگفتند این جمله حضرت امام(ره) را بسیاری از اعضای جلسه نفهمیدند.
نجفی قدسی گفت: این جمله به لحاظ عرفانی، قدرت تصرف امام(ره) را میرساند ولیکن خیلیها نفهمیدند. به هر حال استاد پرورش، دیدشان نسبت به حضرت امام، یک دید معرفتی و عرفانی بود و البته حضرت امام(ره) نیز نسبت به استاد پرورش، توجه خاصی داشتند و گاهی ایشان را احضار فرموده و دیدار خصوصی هم داشتند. استاد پرورش هیچگاه قصد این را نداشتند که از آبرو و اعتبار حضرت امام(ره) و یا مقام معظم رهبری برای خود کیسهای بدوزند و معتقد بودند بسیاری از اینها که ادعای خط امام میکنند، امام را به درستی نمیشناسند و نمیدانند خط امام چیست، ولیکن بخاطر کسب موقعیت و تحکیم پایگاه خود، دم از امام و ولایت میزنند.
وی به توصیفی از رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیتالله خامنهای(دامت برکاته) از زبان استاد پرورش پرداخت و گفت: استاد در خصوص مقام معظم رهبری و ویژگیهای ایشان از دوران ریاست جمهوری الی الحال، سخنان فراوان داشتهاند و من قصد تکرار آنها را ندارم ولیکن یک ویژگی را میخواهم اشاره کنم که کمتر کسی توجه کرده است و تاکنون این تبیین را فقط از استاد پرورش شنیدهام که منحصر به فرد است.
استاد پرورش: حدود 6 سال از نزدیک با آیتالله خامنهای بودم
وی ادامه داد: استاد پرورش میگفت: بنده در حدود شش سال از نزدیک با حضرت آقای خامنهای بودم(منظور دوران جنگ است) و در این زمان، بسیاری از روزها با هم بودیم و یا حتی بعضی از شبها سرمان را روی یک بالش میگذاشتیم، اما آنچه که من برایم جالب بود و به عینه میدیدم، این بود که دو روز حضرت آقای خامنهای یکسان نبود، هر روز ایشان را از روز قبل نورانیتر و الهیتر میدیدم و این سیر تکاملی را در ایشان نظاره گر بودم. این جمله، اشاره به فرمایش حضرت امیرالمومنین علی(ع) دارد که انسان مؤمن نباید دو روزش یکسان باشد، یعنی همواره باید در حال سیر تعالی باشد، و البته بسیار سخت است، معمولا افراد، خیلی که هنر کنند، درجا میزنند و یا حتی عقب گرد میکنند. یعنی به جای اینکه سیر صعودی داشته باشند، سیر نزولی دارند و یا در موقعیت خود، متوقف میشوند و غافل از آن هستند که باید سیر تکاملی داشته باشند.
راه تا سلمان شدن باز است
وی در پایان یادآور شد: استاد پرورش همواره بر لزوم سیر تکاملی و معنوی تأکید داشتند و میگفتند: دائره عصمت، خاص و محدود به ائمه اطهار(ع) است ولیکن راه تا «سلمان شدن» که فرمودند «السلمان منّا اهل البیت»، باز است و میتوان در همین دنیا و در همین زمان با تلاش و کوشش و جهاد و عبادت و... به درجه حضرت سلمان رسید.