اعتکاف فرصتی برای روی آوردن به خویشتن است
خبرنگاران افتخاری/ مهدیه احمری: رئیس اداره تبلیغات اسلامی زرندیه با اشاره به اینکه اعتکاف یک فرصت برای روی آوردن به خویشتن است، گفت: اعتکاف برای یک مسلمان فرصتی است تا او به فراخور توان و مشاغل اجتماعی‌اش هرچند گاه برای مدتی از جامعه و مردم منقطع شود و به درون روی آورد.
به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بین‌‌المللی قرآن(ایکنا)، حجت‌الاسلام حسینعلی یزدان‌دوست، رئیس اداره تبلیغات اسلامی زرندیه با اشاره به ویژگی‌های اعتکاف در اسلام اظهار کرد: اعتکاف در شرع مقدس اسلام یک عمل مستحبی محسوب میشود اما در سیره و سنت نبوی و همچنین در سیره ائمه معصوم(ع) از جایگاه رفیع و والا برخوردار است. بسیاری از بزرگان دین با پیروی از پیشوایان دینی نسبت به انجام این عمل عبادی اهتمام ویژه‌ای از خود نشان دادند.
وی با اشاره به ابعاد مختلف اعتکاف گفت: یکی از ابعاد بسیار مهم اعتکاف، انجام آن در ماه مبارک رجب است که این ماه بزرگ برکات فراوانی دارد. پیامبر اکرم(ص) فرمودند «رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه طلب آمرزش کنید که خداوند آمرزنده و مهربان است».
رئیس اداره تبلیغات اسلامی زرندیه افزود: ایجاد آرامش روحی و روانی در معتکف، زمینه را برای دعا و قرب و نزدیکی بنده با پروردگار فراهم می‌کند زیرا دعا زمینه‌ساز آرامش روح و روان انسان است و یکی از ارکان اعتکاف دعا و نیایش به درگاه خداوند است.
یزدان‌دوست با اشاره به جامعیت اعتکاف گفت: اعتکاف، آمیزه‌ای از چند عبادت پرفضیلت نظیر روزه، حضور در مسجد، حج، جهاد، نماز، ذکر و دارای برخی جنبه‌های اجتماعی است که دقت در احکام، آداب، شرایط و محرمات اعتکاف نشان می‌دهد که اعتکاف اشتراکات و مشابهت‌های قابل توجهی با عبادات یاد شده دارد.
وی عنوان کرد: روزه که از شرایط اعتکاف است به نوبه خود عبادتی پرسود و به میهمانی خدا رفتن است. همچنین، وضو در مسجد و نشستن در مسجد خود نوعی عبادت محسوب میشود.
رئیس اداره تبلیغات اسلامی زرندیه با بیان اینکه اجتناب از محرمات اعتکاف، فریضه حج را که یکی از ارکان اسلام است را یادآور میشود و با اشاره به اینکه اعتکاف یک فرصت برای روی آوردن به خویشتن است، گفت: اعتکاف در مسجد برای یک مسلمان فرصتی است تا او به فراخور توان و مشاغل اجتماعی‌اش هرچند گاه برای مدتی از جامعه و مردم منقطع شود و به درون روی آورد.
یزدان‌دوست تصریح کرد: معتکف باید فکر و جان و اعضای خود را با مراقبت، به‌خوبی مهار کند و از چیزهایی که روزه‌دار باید از آن بپرهیزد، کاملاً خودداری کند. دقت و مراقبت معتکف، باید به مراتب بیشتر از روزه‌دار باشد زیرا او هم روزه‌دار است و هم معتکف و هر معتکفی خود را ملزم کرده که با تمام وجود به خداوند متعال روی آورد.
