چرا تاکنون حداقل یک طرح فوریت‌دار قرآنی به صحن مجلس نیامده است!؟
گروه سیاسی: طراح طرح «آموزش قرآن کریم در خانه»، ضمن دفاع از پیشنهاد خود، منتقدان و مخالفان را خطاب قرار داد و پرسید که چرا تاکنون حداقل یک طرح فوریت‌دار قرآنی به صحن مجلس نیامده است!؟
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، سید محمدحسین میرمحمدی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی 21 اردیبهشت‌ماه بررسی یک‌فوریت طرح آموزش قرآن کریم در خانه را ارائه کرد که پس از مخالفت مجلس، این طرح به صورت عادی در دستور کار کمیسیون‌ها قرار گرفت.
پس از مطرح شدن این طرح در رسانه‌ها، جامعه قرآنی واکنش‌های مختلفی نسبت به آن نشان دادند که مهم‌ترین آن، واکنش رئیس فراکسیون قرآن، عترت و نماز مجلس شورای اسلامی بود که در یک گفت‌وگوی زنده رادیویی مطرح شد.
از جمله مهم‌ترین ایرادات طرح آموزش همگانی قرآن عدم رعایت ضوابط شورای توسعه فرهنگ قرآنی است؛ چه اینکه به گفته لاله افتخاری، مسائلی از جمله آموزش عمومی قرآن و گسترش فرهنگ قرآنی باید در شورای توسعه فرهنگ قرآنی انجام شود؛ شورایی که همه نهادها، تشکل‌ها و سازمان‌های قرآنی، دینی و فرهنگی در آن عضو هستند.
میرمحمدی در گفت‌وگو با ایکنا در پاسخ به انتقاداتی که طی چند روز اخیر در رسانه‌ها علیه طرح ارائه‌شده از سوی وی مطرح شده، اظهار کرد: هرچند لازم است کارهایی از سوی سازمان‌های دولتی در مورد فعالیت‌های قرآنی صورت گیرد، اما اگر می‌خواهیم فرهنگ قرآنی را عمومی کنیم، باید قرآن توسط مردم وارد محله‌ها و خانه‌ها شود.
وی با بیان اینکه توسعه فرهنگ قرآنی نمی‌تواند صرفاً تحت ضابطه، اداره و شورا باشد، گفت: قطعاً اشکالاتی در این متن اولیه این طرح وجود دارد اما نباید با مخالفت فراکسیون قرآن و عترت آن هم به دلیل اینکه از سوی شورای فرهنگ توسعه قرآنی مطرح نشده، همراه می‌شد.
منتخب مردم گلپایگان در مجلس با اشاره به خلأهای موجود جامعه در امور قرآنی اظهار کرد: وزارت ارشاد، دارالقرآن‌ها، مهدهای قرآنی و بسیاری از سازمان‌ها در عرصه قرآنی ورود پیدا کرده‌اند اما وقتی به اقصی‌نقاط کشور مراجعه می‌کنیم، مشکلاتی در این زمینه شاهد هستیم؛ چرا که نمی‌توانیم به مراکز قرآنی شهرها و روستاها کمک کنیم.
وی با بیان اینکه این مشکلات به دلیل محدود کردن فعالیت‌های قرآنی در یک چارچوب مشخص به وجود می‌آید، گفت: لازم نیست امور قرآنی را محدود کنیم، بلکه با آموزش همگانی قرآن می‌توان این فرهنگ را به خانه‌ها وارد کرد.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: مخالفان این طرح تأکید داشتند که باید طرح در شورا و در چارچوب اعتبارات بررسی و ارائه می‌شد که این سخنان با مدیریت جهادی همخوانی ندارد؛ هدف این طرح عملیاتی کردن مدیریت جهادی در عرصه فعالیت‌های قرآنی بود.
میرمحمدی با بیان اینکه مخالفت با فوریت بررسی طرح معنایی نداشت، گفت: طرح ایراداتی داشت اما مخالفت با فوریت آن چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟
وی خطاب به منتقدان و مخالفان طرح اظهار کرد: تاکنون چه طرحی در مورد توسعه فرهنگ قرآنی به صورت فوریت در دستور کار قرار گرفته است؟
منتخب مردم گلپایگان در مجلس ادامه داد: ما همه چیزمان فوریت دارد؛ طرح‌هایی که در مورد مسائل راه و ساختمان و دیگر مسائل مطرح می‌شود، به صورت اولویت مورد بررسی قرار می‌گیرد اما قرآن اولویت ندارد؟ چطور دیگر مسائل به صورت دو فوریتی و یک‌فوریتی به صحن می‌آید اما قرآن نباید به صورت فوریت بررسی شود؟ سؤال اصلی من این است که چرا تاکنون طرحی در مورد توسعه فرهنگ قرآن در جامعه با فوریت به صحن علنی نیامده است؟
اما نکته مهم این است که بخش عمده اجرای طرح همگانی آموزش قرآن بر دوش سازمان دارالقرآن کریم است اما مسئولان این سازمان در جریان روند تهیه و تدوین این طرح قرار نگرفته‌اند؛ از دیگر انتقاداتی که می‌توان به این مسئله داشت همین مسئله است چرا که در تهیه یک طرح لازم است امکانات و توانمندی‌های مجموعه و یا مجموعه‌های درگیر در نظر گرفته شود.
میرمحمدی در پاسخ به این انتقاد اظهار کرد: این یک طرح خامی بود که از سوی برخی مهدهای قرآن مطرح شد؛ ممکن است از نظر کارشناسی مفاد و بندهای که در این طرح ذکر شده، مشکلاتی داشته باشد، اما چرا با فوریت آن مخالفت شد؟
وی افزود: در فراکسیون‌ها درباره مسائلی که اولویت‌های چهارم و پنجم دارد، رایزنی‌هایی صورت می‌گیرد تا بتوانند آن را به صورت فوریت در مجلس بررسی کنند اما در مورد این طرح به‌جای اینکه حمایت کنند، به دنبال استدلالات محکم و محکوم‌کردن هستند.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با تأکید بر اینکه ما به دنبال خروجی کار هستیم، گفت: اگر امروز به دانشگاه‌ها برویم، چند درصد دانشجویان می‌توانند قرآن را روخوانی کنند؟
وی با اشاره به ورود فرهنگ نهضت در امر سوادآموزی گفت: ما نباید خودمان را در چارچوب‌ها محدود کنیم؛ همان‌طور که برای سوادآموزی یک حرکت نهضتی صورت گرفت، در مسئله آموزش قرآن نیز چنین اقدامی باید صورت گیرد.
میرمحمدی افزود: ابتدایی‌ترین موضوع در آموزش قرآن، روخوانی آن است؛ یعنی ما به عنوان ام‌القرای جهان اسلام باید بتوانیم قرآن را روخوانی کنیم اما امروز چنین نیست.
وی اظهار کرد: قطعاً زحماتی کشیده شده و خدمات خیلی خوبی در زمینه فعالیت‌های قرآنی انجام شده است اما امروز برای همگانی شدن آموزش قرآن و توسعه فرهنگ قرآن نیازمند یک حرکت جدی هستیم.
منتخب مردم گلپایگان در مجلس با بیان اینکه من مخالف استدلال و کار کارشناسی نیستم، گفت: امروز بعد از گذشت 35 سال از پیروزی انقلاب و با توجه به تأکیدات رهبر معظم انقلاب در مورد توجه به مسائل قرآن، نباید خودمان را در یک چارچوب خاص محدود کنیم، بلکه باید یک حرکت جهادی داشته باشیم تا آموزش و فرهنگ قرآن از مساجد به محله‌ها و بعد به خانه‌ها کشیده شود.
وی در طرح خود را شعاری ندانست و گفت: آنچه در صحن علنی اتفاق افتاد مخالفت با فوریت طرح بود نه خود طرح.
میرمحمدی ادامه داد: صرف نظر از محتوا که نیاز به کار کارشناسی دارد، اگر فوریت این طرح تصویب می‌شد ظرف یک یا دو ماه آینده در کمیسیون بررسی می‌شد و به صحن می‌آمد، اما با توجه به رأی مجلس مبنی بر بررسی این طرح به صورت عادی، قطعاً این بررسی این طرح به سال آینده موکول خواهد شد.
وی گفت: من معتقدم قرآن فوری‌ترین موضوعی است که باید در جامعه ما بررسی شود و نمی‌توان با آن شعاری برخورد کرد.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در مورد بار مالی این طرح نیز گفت: اشکالی به مباحث مالی طرح وارد بود که رئیس مجلس نیز توضیحاتی در این مورد داد؛ اما سرجمع در اعتبارات هزینه‌ای امسال این مشکل وجود داشت و اگر تصویب می‌شد دولت برای سال‌های آینده ردیف بودجه‌ای برای آن در نظر می‌گرفت.
میرمحمدی افزود: امسال نیز می‌شد برای تأمین هزینه طرح از سرفصل هزینه‌های جاری امور فرهنگی بودجه جابه‌جایی‌هایی صورت بگیرد.
در یکی از بندهای طرح آموزش همگانی قرآن آمده است: «سازمان دارالقرآن کریم موظف است از طریق صدا و سیما و رسانه‌های جمعی نسبت به ترویج و ترغیب خانواده‌ها به امر فراگیری جمعی قرآن کریم اقدام و رسانه کارهای لازم برای پیاده‌سازی و اجرای این طرح را به نحوی فراهم آورد که هر ساله حداقل 20 درصد از خانواده‌های ایرانی موفق به آموزش قرآن کریم گردند».
اینکه چگونه می‌توان هر ساله 20 درصد از خانواده‌ها را موفق به آموزش قرآن کریم کرد، انتقاد دیگری بود که به طرح محمدحسین میرمحمدی وارد بود که وی در پاسخ به آن اظهار کرد: اگر مردم را کنار بگذاریم و به دنبال سایر امکانات باشیم، محدود خواهیم شد اما باید مردم خود وارد میدان شده و درگیر این جریان شوند.
وی با بیان اینکه نیاز به یک حرکت جهادی و نهضتی است، گفت: اگر ما تحت ضوابط و مقررات شورای توسعه فرهنگ قرآنی سال به سال برنامه‌ریزی کنیم، می‌توانیم همچون سال‌های گذشته در این مسیر حرکت کنیم اما وقتی رهبر معظم انقلاب مدیریت جهادی را مطرح می‌کنند، حتماً از روند موجود در مدیریت‌ها به ویژه در عرصه اقتصادی و فرهنگی دل‌نگرانی‌هایی دارند.
میرمحمدی در پایان تصریح کرد: می‌توان مدیریت جهادی را در فعالیت‌های آموزشی قرآن پیاده کرد.
با سلام و احترام طبق گفته خانم دکتر لاله اقتخاری رئیس فراکسون قرآن مجلس در برنامه افق 25/2/93 نه این فراکسیون از آن خبر داشته و نه آن را تایید کرده است؛ اما از صحن مجلس سر در آورده است. سوال این جاست : نقش فراکسیون قرآن در مجلس شورای اسلامی چیست ؟
1- چرا 91 نفر از 198 نفر نماینده حاضر در مجلس به چنین طرحی رای یک فوریتی داده اند؛ در حالی که چنین طرحی نه از شورای عالی انقلاب فرهنگی و نه از شورای عالی توسعه و نه از سوی کمیسیون آموزش عمومی قرآن شورای عالی و نه هیچ مجموعه ذی صلاحی ارائه نشده است. و تنها با کمبود 20 رای از یک فوریت کنار گذاشته شده و به کمیسیون فرهنگی عودت داده شده است ؟
2- آیا این مسئله حاکی از بی خبری این نمایندگان از قوانین نیست و یا حتی نشانه دهنده نفوذ یک جریان خاص در مجلس قلمداد نمی شود ؟ و یا این که به موضوع قرآن و آموزش آن اهمیت داده نمی شود ؟
3- چرا مجلسی که مسئول قانون گذاری جامعه است, به قوانینی که خود تصویب کرده توجهی نکرده است ؟ و از آن قوانین می توان به مصوبات آموزش عمومی قرآن اشاره کرد.
4- آقای میرمحمدی نماینده محترم مجلس در برنامه افق بیان کردند که حتی نام شورای توسعه فعالیت های قرآنی را نشنیده و از وجود آن بی خبرند ؟ ایشان که جزء کمیسیون اقتصادی مجلس هستند چگونه از چیزی سخن می گویند که حتی کوچک ترین خبری از وضعیت موجود ندارند و سیر تهیه و ارائه طرح و برنامه های قرآنی کشور ندارند ؟
5- طرحی که نه تنها ارگان ها و نهادهای قرآنی وابسته به دولت از آن خبر ندارند بلکه اتحادیه ها و تشکل های قرآنی مردمی هم از آن بی خبرند. تا جایی که آقای مهدی قره شیخلو مدیر سازمان دارالقرآن کریم هم طبق آن چه در برنامه افق مطرح شد, از وجود چنین طرحی بی خبر هستند.
6- آقای میرمحمدی در این برنامه مطرح کردند که دانش آموزان و دانشجویان نمی توانند حتی قرآن را روخوانی کنند. اولاً این ادعای واهی و حرف نخ نما و تکراری بر اساس چه تحقیقی از سوی یک نماینده مجلس مطرح می شود. ثانیاً بر فرض هم که این حرف غلط, صحت داشته باشد, آیا راه حل آن تصویب طرح هایی بدون کار کارشناسی دقیق و ابلاغ آن به جامعه است؟ آیا این گونه مصوبات مصداق آن ضرب المثل معروف نیست که یک دیوانه سنگی در چاه می اندازد و 100 عاقل از درآوردن آن عاجز هستند.
ممنون