سریال «مدینه» شبیه‌سازی «تا ثریا» است
گروه هنر: یک تهیه‌کننده سینما گفت: سریال «مدینه» سیروس مقدم را با توجه به موضوعی که دارد، یک کار متوسط ارزیابی می‌کنم که از ساخته دیگر این فیلمساز ـ«تا ثریا»ـ الگوبرداری شده است.
علی‌رضا سجادپور، تهیه کننده سینما، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره کیفیت سریال‌های ماه رمضان گفت: من سریال «مدینه» را با توجه به موضوعی که دارد یک کار متوسط ارزیابی می‌کنم، هرچند برای ارزیابی دقیق‌تر این مجموعه باید کمی صبر کرد تا بتوان بهتر آن را مورد بررسی قرار داد. نکته دیگر این‌که موضوعی که «مدینه» دارد، به لحاظ محتوایی با ماه رمضان مرتبط است، هرچند به نوعی این قبیل موضوعات در تلویزیون تکراری و کلیشه‌ای شده است.
وی افزود: در این کار همانند دیگر سریال‌های سیروس مقدم یک سری شاخص‌های خاص رعایت شده که در قاب‌بندی می‌توان آنها را مشاهده کرد، همچنین به لحاظ موضوعی گره‌ها و پیچیدگی‌هایی که در داستان وجود دارد به گونه‌ای در «مدینه» لحاظ شده که مختص سیروس مقدم است و در کارهای وی این سبک از فیلمسازی مشاهده می‌شود، البته این شکل از فیلمسازی مقدم در بسیاری از مواقع جواب مثبت داده، اما باید دید در این کار نیز خواهد توانست با تماشاگر ارتباط لازم را برقرار کند.
تهیه‌کننده فیلم «شکلات داغ» در پاسخ به این سؤال که آیا موضوعات مورد نظر در «مدینه» بیش از حد تکراری نیست؟ گفت: این نکته را نمی‌توان کتمان کرد که این کار موضوعی تکراری دارد، حتی مخاطبان عادی تلویزیون هم متوجه شده‌اند که این کار در بسیاری از موارد شبیه سریال «تا ثریا» است، اما به هر حال بهتر است تا پایان صبر کنیم تا ببینیم این کار در ادامه به تکرار ادامه خواهد داد یا این‌که موضوع و رویکردی جدید برای خود در نظر می‌گیرد.
پیچیده‌گویی مناسب ماه رمضان نیست
وی به مطلب فوق اضافه کرد: شاید برخی‌ها معتقد باشند که در «مدینه» شخصیت‌ها همانند دیگر سریال‌های مناسبتی، سیاه یا سفید هستند؛ این گفته به نوعی صحیح است، اما باید دلیل آن را هم ذکر کرد. به عبارتی در کارهای ماه رمضان که همه قشری مخاطبش هستند لازم است که شخصیت‌ها پیچیدگی آنچنان نداشته باشند تا تماشاگران عامه تلویزیونی نیز با آن ارتباط برقرار کنند، اما این‌که شکل اجرای چنین خواسته‌ای چگونه باشد، کیفیت را مشخص می‌کند. پس این نوع نگاه به شخصیت‌ها به خودی خود نادرست نیست، بلکه شکل اجرا، خوب یا بد بودن آن را تعیین می‌کند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره سریال «هفت سنگ» نیز گفت: این کار را یک اثر مستقل نمی‌توان نام نهاد، بلکه اثری است که کپی‌برداری از یک سریال آمریکایی است. این کپی‌برداری را هم به هیچ عنوان نمی‌توان اقتباس نام نهاد، چون در مسائل ریز هم این کار بر پایه سریال «زندگی مدرن» ساخته شده است. در ضمن در «هفت سنگ» سعی شده شخصیت‌ها ایرانیزه شوند، اما چون متن اصلی بر اساس یک خانواده آمریکایی شکل گرفته، این خواسته محقق نشده است.
رئیس اسبق اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی تصریح کرد: برای من جای سؤال است که چگونه سازندگان این سریال متوجه نشده‌اند که در دنیای امروز که ارتباطات تا این حد نزدیک است، چنین کپی‌برداری‌هایی فاش می‌شود؟! جدا از تکرار من کیفیت این کار را هم پایین می‌دانم. در این میان برخی مخاطبان آن‌گونه که من با آنها صحبت کرده‌ام، معتقدند شخصیت‌ها خوب پردازش شده‌اند. من این امتیاز را نشئت گرفته از فیلمنامه ایرانی این کار نمی‌دانم، بلکه معتقدم شخصیت‌پردازی قوی نسخه اصلی سبب به وجود آمدن چنین وضعیتی شده است.
سجادپور در پاسخ به سؤال پایانی مبنی بر این‌که چرا در سینما بر اساس رمان بینوایان تا به این اندازه فیلم و سریال ساخته شده، اما هیچگاه آنها را تکراری نمی‌نامند؟ گفت: این دست آثار بر اساس متون کلاسیک و کلیدی ساخته شده اند برای همین می‌بینیم آثار متعددی درباره رمان‌های چارلز دیکنز، ویکتور هوگو، ژول ورن و... ساخته می‌شود، پس نباید با تکیه بر این گونه توجیهات، اقدام به کپی‌برداری از کارهای معمولی یا ضعیف کرد.
