به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) مراسم آغاز سال تحصیلی حوزههای علمیه روز 16 شهریورماه به صورت رسمی و با برگزاری مراسم افتتاحیه با حضور آیتاللهالعظمی مکارم شیرازی برگزار شد، اما دروس آیتاللهالعظمی سبحانی کمی با تاخیر و از اواخر هفته گذشته آغاز شد و اولین جلسه تفسیر آیتاللهالعظمی وحید نیز امروز 26 شهریورماه برگزار شد.
درس آیتالله وحید در حالی آغاز شد که جمع زیادی از علاقمندان ایشان در مسجد اعظم گردآمده بودند تا همچنان جلسات تفسیری وی به یکی از شلوغترین جلسات درسی در حوزه تبدیل شود.
آیتاللهالعظمی وحید خراسانی ضمن خیرمقدم سال جدید حوزه به ادامه تفسیر سوره مبارکه یاسین پرداخت و گفت: خداوند در آیه «وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ» ( سوره 36 آیه 38) اسرار بسیاری را بیان میکند که یکی از آنها، مسئله حرکت خورشید است.
وی افزود: در این آیه هفت مورد باید توضیح داده شود که تک تک این مباحث به خودی خود یک فلسفه و معرفتی را به خود اختصاص داده است، ولی این هفت پرده در قسم اول، هفت پرده دیگر را نیز در مقام تاویل در پی و دنبال خود دارند.
این مرجع تقلید گفت: هرکدام از این کلمات، برای خود یک فصل دارد که باید یک به یک توضیح داده شود تا به اسرار این آیه واقف شویم که این اسرار در کلام امیرالمومنین(ع) بیان شده است.
وی افزود: کلمه شمس یکی از اسرار بزرگ نظام خلقت است که برای پی بردن به عظمت این مخلوق باید به آیات دیگر خدا نظر داشت و آنها را مطالعه کرد و از ارتباط بین آنها به اهمیت و ژرفای آن پی برد.
وحید خراسانی خاطرنشان کرد: وقتی ابراهیم خلیل به نمرود گفت که خداوند است که زنده میکند و میمیراند، نمرود به او پاسخ داد که من این کار را میکنم که حضرت ابراهیم که علماش را از خدا گرفته بود، به او پاسخ داد که «الَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَآجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْکَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ قَالَ أَنَا أُحْیِی وَأُمِیتُ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی کَفَرَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ؛( سوره 2 آیه 258) به همین واسطه بود که حضرت از ملک به ملکوت رفت.
وی گفت: نگاه عمیق به آیاتی چون «إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِیفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ»( سوره 6 آیه 79) است که اهمیت و عظمت خورشید را برای ما مشخص میکند.
این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: یکی دیگر از آیاتی که خداوند در آن به اسرار خورشید اشاره میکند، در سوره یوسف و در ماجرای خواب این حضرت است.
وی گفت: آیاتی نظیر این، اشاراتی دارد مبنی بر اینکه ما قمر را نور قرار دادیم و خورشید را ضیاء؛ در آیه «فَالِقُ الإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّیْلَ سَکَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ»( سوره 6 آیه 96) هم خداوند به این مباحث اشاره میکند و خورشید را حسبان معرفی میکند؛ شمس به قدری عظمت دارد که خداوند در سوره الرحمن مکررا به این بحث اشاره فرموده است.
این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: اشاره حضرت رحمن به پیامبر در خصوص «وَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ»(سوره 38 آیه 17) نیز، یکی از جلوههای خورشید را مجسم میکند؛ آنجا که پیامبر را که عقل کل و کل عقل است مجنون خواندند و خداوند دستور شکیبایی را به پیامبرش داد، زیرا پیامبر اکرم(ص) عصاره عالم و آدم است.
این مرجع تقلید یادآور شد: خداوند بیان میدارد که «فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ؛(سوره 50 آیه 39) یعنی اینکه در طلوع و غروب خورشید اسراری است که باعث آرامش و کسب فیوضات عالیه میشود؛ بعد خداوند به وصف پیامبر میپردازد و آنجاست که خورشید را سراج و قمر را نور معرفی میکند و حضرت را سراج منیر؛ یعنی اگر راز و سر و آثار خورشید را بدانیم به سر و آثار واقعی حضرت نیز میرسیم.