مهرداد کاظمزاده عطوفی، دبیر انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) در پاسخ به این سؤال که آیا جدا کردن مباحث سلامت روان و سلامت معنوی ممکن است و مباحثی مانند دروغگویی، شکاکی و ... جزو بیماریهای روانی محسوب میشوند؟ گفت: علائم و نشانههای سلامت روانی و سلامت معنوی در علم روانشناسی مشخص است و متخصص میداند در صورتی که علائم فرد چگونه و با چه شدتی باشد اختلال وجود دارد، اما این مبحث در دانش عمومی بعضاً مشخص نیست.
وی با اشاره به اینکه در خصوص سلامت معنوی بحثهای حاشیهای وجود دارد، اما متخصصان روانشناس میدانند در سلامت معنوی و سلامت روانی دقیقاً چه چیزی را بررسی کنند، گفت: سلامت معنوی جزو مباحث بینرشتهای محسوب میشود به نحوی که حتی متخصصان حوزه پزشکی نیز در این زمینه کار میکنند مثلاً متخصصان حوزه سرطان و فرهنگستان علوم پزشکی و ... همه بر روی مبحث سلامت معنوی کار میکنند.
دبیر انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران افزود: منظور از سلامت معنوی صرفاً مذهب و اخلاقیات نیست بلکه به طور کلی روابط معنایی آدمها را شامل میشود.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا فردی که دچار دروغگویی یا شکاکی است، یعنی موضوعاتی که در فرهنگ دینی گناه محسوب میشوند، میتواند با مراجعه به روانپزشک مشکل خود را حل کند؟ گفت: شکاکی و بدبینی با هم متفاوت است. گاهی فردی در امور روزانه خود شک میکند که کاری را انجام داده است یا نداده است و ... که این زمینه وسواس است اما زمانی که فردی شکهای بدبینانه داشته باشد، اساساً این مسئله جزو اختلالات روانپزشکی است.
این روانشناس ادامه داد: مثلاً وقتی فردی نسبت به همسر خود شک دارد که این شک مصداق عینی بیرونی هم نداشته و یا یک مورد عینی بیرونی داشته اما تسری پیدا کرده است، فرد دچار اختلال روانپزشکی است و باید به سرعت به روانپزشک متخصص مراجعه کند. دروغ هم امری اخلاقی است ولی در برخی از اختلالهای روانی افرادی که دچار دروغگویی بیمار گونه هستند با مراجعه به روانپزشک میتوانند مشکل خود را حل کنند.