تبلور ارزش‌های قرآنی در رفتار و حرکات منتسبان به قرآن دیده شود

عباس سلیمی، پیشکسوت قرآنی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با اشاره به مطالبه مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم عمل به قرآن از سوی قاریان و حافظان قرآن کریم، اظهار کرد: بحث انس با قرآن بر خلاف پندار برخی از افراد، منحصر به قرائت قرآن نیست و در واقع مرحله بعد از قرائت قرآن، بحث تدبر در مفاهیم و دریافت پیام‌های حیات‌بخش قرآن است.

قرآنیان تمام بایدها و نبایدهای قرآن را رعایت کنند
معاون فرهنگی و امور زائران آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) افزود: بعد از قرائت و تدبر در قرآن، مسلم است که قرآن برای سبک زندگی ما نازل شده است و باید به تمام دستورات آن عمل کرده و بایدها و نبایدهای آن را مراعات کنیم. آنچه که در بیان پیامبر اکرم(ص)، ائمه اطهار(ع)، امام خمینی(ره)، مقام معظم رهبری و بزرگان و اولیای ما وجود دارد همین سبک زندگی و بهره‌گیری از دستورات قرآنی برای داشتن زندگی بهتر است.
سلیمی ادامه داد: انس با قرآن، مسئولیت‌آفرین است و به همین دلیل یک قرآنی باید به نحوی در جامعه ظاهر شود که جامعه و افراد مختلف، تبلور ارزش‌های قرآنی را در وجود او، حرکات و سکنات او، ارتباطات او با مردم، موضع‌گیری‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، سلوک او با افراد دیگر ببینند و این یک مسئولیت سنگین است.
عضو هیئت امنای سازمان دارالقرآن الکریم درباره میزان عمل به قرآن از سوی قرآنیان، گفت: بنده به خودم اجازه قضاوت درباره دیگران را نمی‌دهم اما درباره خود باید بگویم که ما چندان راضی از عملکرد خود نیستیم؛ درست است که سعی می‌کنیم خودمان را با دستورات قرآنی تطبیق دهیم اما انتصاب به قرآن یک امر ساده و معمولی نیست و جامعه قرآنی به دلیل انتصابی که به قرآن دارند باید مراقبت زیادی داشته باشند.
این پیشکسوت قرآنی ادامه داد: امام صادق(ع) به یکی از شیعیان فرموده‌اند: «اِنّ الْحَسَنَ مِنْ کُلِّ اَحَدٍ حَسَنٌ و اِنَّهُ مِنْکَ اَحْسَنُ و اِنَّ القَبیحَ مِن کُلِّ اَحَدٍ قَبیحٌ و اِنَّهُ مِنْکَ اَقبَحُ لِمَکانِکَ مِنّا؛ کار خوب از هر کسی شایسته است، ولی از تو اگر صادر شود، شایسته‌تر است و کار زشت نیز از هرکسی ناپسندیده است و از تو اگر سر بزند، ناپسندیده‌تر است؛ چون تو به ما انتصاب داری و از پیروان ما هستی.»

میزان مسئولیت قرآنیان در محضر قرآن کریم بیشتر است
وی در ادامه عنوان کرد: جامعه، قاریان، حافظان و فعالان قرآنی را منتسب به قرآن می‌داند و زمانی که قرآنیان را می‌بیند یاد قرآن می‌افتد، پس ما باید بدانیم که میزان مسئولیت و نحوه پاسخگویی ما در قیامت و در محضر قرآن کریم بسیار سخت‌تر از سایر افرادی است که اینگونه با قرآن در جامعه شناخته نشده‌اند.
سلیمی افزود: هر چه که جامعه قرآنی عملکرد قرآنی داشته باشد به نظر بنده کافی نیست و باید تک‌تک آحاد جامعه قرآنی را در مرحله‌ای ببینیم که به عنوان یک اسوه قرآنی سرمشقی برای تمام طبقات اجتماعی باشند. اگر به اینجا برسیم، می‌توانیم به شفاعت قرآن و اینکه قرآن از ما دستگیری کند امیدوار باشیم در غیر این صورت باید در عملکرد خود تجدید نظر کنیم.
وی یادآور شد: امیرالمومنین علی(ع) می‌فرمایند: «اگر کسی قرآن بخواند و به آن عمل نکند خداوند او را روز محشر کور وارد صحرای محشر می‌کنیم»؛ پس بدانیم بصیرت در دنیا و آخرت مستلزم این است که قرائت و حفظ قرآن باید همراه با عمل به قرآن باشد.
سلیمی درباره آسیب‌هایی که عمل نکردن به قرآن از سوی قاریان و حافظان قرآن کریم می‌تواند به دنبال داشته باشد، گفت: قرآن می‌فرماید: «اگر خوب باشید و کار خوب انجام دهید به خودتان خوبی کرده‌اید و اگر بد باشید و کار بد انجام دهید به خودتان بدی کرده‌اید.» اولین آسیب عمل نکردن به قرآن این است که خودمان نابود می‌شویم. مردم هم صاحب تشخیص هستند و به خوبی متوجه می‌شوند که چه کسی ریاکارانه و منافقانه، کار می‌کند و در این صورت دیگر شخصیتی برای آن فرد قائل نیستند.

بدبینی مردم نسبت به دین، بزرگ‌ترین آسیب در پی عمل نکردن قرآنیان به قرآن
وی ادامه داد: آسیب بزرگ در پی عمل نکردن به قرآن این است که اگر مغایر با دستورات قرآن عمل کنیم موجب بدبینی مردم نسبت به دین می‌شویم که این گناه، گناهی نابخشودنی است؛ 124 هزار پیامبر، امامان، شهدا، فقها، رزمندگان و... برای دین تلاش کردند و خون دادند و اگر ما به عنوان جامعه قرآنی با یک دنیاطلبی و مقام‌طلبی و مسائل دنیایی و مادی مردم را به دین بدبین کنیم گناه ما نابخشودنی خواهد بود.