کد خبر: 1465426
تاریخ انتشار : ۰۷ آبان ۱۳۹۳ - ۱۳:۵۱
در نشستی با حضور امام جمعه اهل سنت گرگان؛

«جایگاه عقل و دین در قرآن و روایات» بررسی شد

گروه حوزه‌های علمیه: نشست علمی با عنوان «جایگاه عقل و دین در قرآن و روایات» به همت گروه علمی علوم قرآن و حدیث و دارالقرآن المصطفی واحد گرگان در این واحد برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) استاد هاشم کونانی، امام جمعه اهل سنت گرگان، سخنران این مراسم در ابتدای این مراسم، واژه‌های عقل و دین را از نظر لغوی و مفهومی توضیح داد.

وی افزود: در تاریخ، مسئله عقل همیشه در میان بشریت وجود داشته است، منتهی در برخی برهه‌ها، به خاطر گرایش‌های سیاسی و دینی بیشتر و پر رنگتر مطرح شده است.

کونانی اظهار کرد: به طور مثال در جهان غرب و در یونان باستان به خاطر گرایش‌های سیاسی و علمی در زمان سقراط و افلاطون و ارسطو این گرایش بیشتر بوده و در زمان رنسانس، به علت فشار دینی کلیسا بر پیروان خود این مباحث مطرح شد. اما در جهان اسلام، از زمان پیامبراکرم (ص)، ما رگه‌های عقل‌گرایی را در گفته‌های آن حضرت و همچنین اهل بیت(ع) و یاران با وفای آنان می‌بینیم.

کونانی با ذکر این نکته که واژه عقل با مرادفات و مشتقات آن 527 بار در قرآن کریم ذکر شده است، گفت: واژه دین با مرادفات و مشتقات آن 98 بار در قرآن ذکر شده که این آمار نشان می‌دهد که عقل نسبت به دین در قرآن کریم بیش از 5 برابر اهمیت دارد و احادیث  و روایاتی چون «لماذا تفکر ساعة أفضل من عبادة سبعین سنة» را مؤید این نتیجه‌گیری دانست.

استاد علوم قرآن و حدیث المصطفی(ص) واحد گرگان با اشاره به آیاتی از قرآن کریم که در آن عقل و دین را با هم یاد کرده است، گفت: در مواردی قرآن کریم اول عقل را بر سمع مقدم دانسته و در مورد دیگر سمع را بر عقل مقدم کرده است و این به آن دلیل است که ما قبل از اینکه سراغ وحی برویم، نیاز به عقل داریم که ما را به سوی وحی حرکت دهد.

وی تاکید کرد: بعد از اینکه  گوش به وحی فرا دادیم، نیاز به عقل برای فهم درست و تحلیل آن داریم و صریح قرآن این است که کسانی که خردورزی ندارند، به سوی ایمان هدایت پیدا نمی‌کنند.

کونانی در ادامه با ذکر احادیثی از روایات شیعه در کافی و روایاتی از اهل سنت گفت: خداوند افضل ازعقل، خلق نکرده است و به اندازه عقل بندگان، به آنها ثواب و عقاب می‌دهد.

وی رابطه عقل و دین را دو گونه عنوان کرد و افزود: یک رابطه عقل و دین رابطه تأییدیه است به این معنی که این دو مؤید یکدیگرند و رابطه دیگر رابطه تکمیلیه است و به این معنی که عقل و دین مکمل همدیگرند.

captcha